ნინო საშუალო სტატისტიკურ ოჯახში დაიბადა. მშობლებს განსაკუთრებული შეძლება არ ჰქონდათ, მაგრამ საკმაოდ კარგად ცხოვრობდნენ. გოგონას ანებივრებდნენ და თავს ევლებოდნენ, სანამ ოჯახში მეორე ბავშვი არ გამოჩნდა. დედამ დეკრეტული შვებულება აიღო, ხოლო ოჯახზე მთელი ფინანსური პასუხისმგებლობა მამას დაეკისრა. როგორ დასრულდა ეს რთული ამბავი, Paparazzi–ის სტატიაში წაიკითხეთ.
პასუხისმგებლობა ოჯახში – მამა როგორც შეეძლო, ცდილობდა, მუდმივად სამსახურში იკარგებოდა, მაგრამ დაკისრებულ მოვალეობას თავს ართმევდა. მათი ოჯახი განცალკევებულად ცხოვრობდა და ნათესავებს დიდად არ ეხმიანებოდა. თან ამის საჭიროებას ვერ გრძნობდნენ, რადგან არაფერი სჭირდებოდათ. ნატო ნინოზე 8 წლით უმცროსი იყო და მშობლები მთელ ყურადღებას უმცროსს უთმობდნენ. ნინოს ყოველდღე ესმოდა: „უფროსი ხარ, დაუთმე! პატარაა, უფრო ჭკვიანი იყავი!“ ის „უფროსი“ და „ჭკვიანი“ იყო, სანამ 20 წლისას არ გათხოვდა და მშობლების სახლი არ დატოვა. გოგონას თავისი წესი ჰქონდა: ქმარი, შვილები, სახლი, ბედნიერად ცხოვრება!
მშობლების ცხოვრებას კეთილდღეობის ნიშანი არ ჰქონდა. უმცროსი ქალიშვილი ცუდ კომპანიაში მოხვდა, აკრძალული გასინჯა, სხვა სიტყვებით, ხელიდან წავიდა. ან ძალიან ანებივრებდნენ და ყველაფრის უფლებას აძლევდნენ, ან სათანადო ყურადღებას არ აქცევდნენ. ვერავინ იტყვის, რა გახდა ნატოს ასეთი ქცევის მთავარი მიზეზი. დედ–მამა ზღვარზე იყვნენ. ნერვიულობა, უძილო ღამეები, უშედეგო კამათი და სკანდალი მორალური და ფიზიკური გადაღლის მიზეზი გახდა. ასე დიდხანს გაგრძელდებოდა, გოგონას ერთხელ იმდენად უცნაური რამ რომ არ მიეღო, რის გამოც რეანიმაციაში აღმოჩნდა.
გადასხმებმა და პროფესიონალმა ექიმებმა თავისი საქმე გააკეთა. ნატო გადარჩა. ოღონდ ფეხებში ძალა წაერთვა. ახლა მხოლოდ ეტლით გადაადგილდება. ტრაგედიამ ყველაზე სხვადასხვაგვარად იმოქმედა: თითქოს უმცროსი ქალიშვილი გონს მოეგო, მამა ჩაიკეტა, დედა, რომელიც ამ დრომდე გაუწონასწორებელი იყო, უფრო ფეთქებადი გახდა. ნინო მათ შეძლებისდაგვარად ეხმარებოდა, მაგრამ შვილების და ოჯახის გაწირვას არ აპირებდა.
როგორ მოვიქცეთ სწორად – ნატომ ონლაინ მუშაობა დაიწყო. სულელი არაა, რადგან მალე კარგი ფულის შოვნა დაიწყო. ერთი პრობლემაა: ინტერნეტში ყველაფრის პოვნა შეიძლება და იპოვა ის, რაც სურდა. როგორც ჩანს, გაიფიქრა, რომ დასაკარგი არაფერი ჰქონდა. ყოველგვარ ნაგავს სახლში აწვდიდნენ. მშობლების ჯანმრთელობა ამ კოშმარებმა შეიწირა. მათ თავიანთი სისუსტე გააცნობიერეს და ნათესავებთან თბილი ურთიერთობის დამყარება სცადეს, რომ მათი მხარდაჭერა მიეღოთ, რადგან ნინო შშმ დასთან ერთად მარტო დარჩებოდა. თუმცა ნათესავები ამ ხნის განმავლობაში ძალიან დაშორდნენ, ყველას საკუთარი ცხოვრება და ოჯახი ჰქონდა. ვის სჭირდება სხვისი პრობლემები?
მშობლები უფროს ქალიშვილს ეხვეწებოდნენ, რომ მათი გარდაცვალების შემდეგ ნატოზე ეზრუნა, რომ მასზე პასუხისმგებლობა აეღო. ნინოს ესმოდა, ასეთი ზრუნვით მისი შვილები დაზარალდებოდნენ, ისინი ნაკლებ სიყვარულს და ზრუნვას მიიღებენ. დამოკიდებულების მქონე ადამიანის სახლში მიღება არ შეეძლო. ახლახანს დედის გულმა ვერ გაუძლო. მამა და ნატო მარტო დარჩნენ. მშობლის თხოვნა დაჟინებული გახდა და ნინო მათზე უფრო მტკივნეულად რეაგირებს, აცნობიერებს, რომ მალე მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღება მოუწევს, რომელიც მის ცხოვრებას კარდინალურად შეცვლის და მის ოჯახზე ნეგატიურად აისახება.
ცხოვრებისეული სიბრძნე და რედაქციის რჩევა – ალბათ, ადრე ჩემი მაქსიმალიზმით ვიტყოდი, რომ „შენ რა? არ შეიძლება ღვიძლი დის უბედურებაში მიტოვება!“ მაგრამ ახლა მესმის: ერთი უგუნური ადამიანის გამო არ შეიძლება ოთხის დაზარალება, თან მათგან ორი ბავშვია. დაბნეული ვარ, არ ვიცი, რა ვურჩიო ნინოს.
