მე მქვია ეკა. ერთი წლის წინ გავიცანი ბექა. ერთმანეთი მოგვეწონა და დავიწყეთ შეხვედრა.გარკვეული პერიოდის შემდეგ ბექამ მოინდომა მისი დედა გამეცნო. მას კი არ მოვეწონე, მიუხედავად იმისა, რომ ვცდილობდი ყველაფერი ისე გამეკეთებინა, როგორც მას სურდა. არასდროს მოვსულვარ სტუმრად ხელცარიელი, ყოველთვის ვცდილობდი რაიმე გემრიელი მომემზადებინა, ან მეყიდა, მაგრამ მაინც უკმაყოფილო იყო.
ის ასევე დიდი ხნის განმავლობაში არ დათანხმდებოდა ჩვენს დაქორწინებას. დაგვთანხმდა მხოლოდ მაშინ, როდესაც ბექა დაჰპირდა, რომ ქორწილის შემდეგ ჩვენ მასთან ვიცხოვრებდით.დავქორწინდით და ყველამ ერთად დავიწყეთ ცხოვრება. საშინელება იყო! ნათელა გამუდმებით იწუნებდა ყველაფერს, რასაც ვაკეთებდი. რაც არ უნდა მომემზადებინა, გამერეცხა, დამესუფთავებინა ბინა – ყველაფერი ცუდი იყო.ქმარი არანაირად არ მიცავდა. ვგრძნობდი, რომ დედამთილს უბრალოდ ვძულდი.
ერთხელ ვკითხე:
- რატომ გძულვარ ასე ასე?
მითხრა, რომ მე უბრალოდ მისი შვილის ღირსი არ ვიყავი, არ შევეფერებოდი. ძალიან ვიჩხუბეთ.ქმარს შევთავაზე ბინის დაქირავება და ცალკე გადასვლა.
ქმარმა კი მითხრა:
- დედა მართალი ყოფილა! მე მიყვარს ის და არასოდეს მივატოვებ!
არც კი ვიცოდი რა მექნა შემდეგ. ცოტა ხნის წინ სახლში მარტო ვიყავი. დედამთილი მაღაზიიდან მოვიდა და ჩხუბი დაიწყო. მიყვიროდა, რომ არ მქონდა უფლება მისი შვილი წამეყვანა და წამერთმია. შემდეგ სურდა ჩემი გაგდება სახლიდან.ძალიან მეწყინა, ვუთხარი, რომ სახლიდან ქმართან ერთად წავიდოდი.
ამ დროს გადაწყვიტა მოეჩვენებინა, რომ თითქოს თავს ცუდად გრძნობდა, გონებას კარგავდა, მაგრამ ცოტათი გადააჭარბა, არ გათვალა და დაცემის დროს თავი მაგიდაზე ჩამოარტყა.ბექა რომ სახლში დაბრუნდა, დაინახა, დედას თავი გატეხილი ჰქონდა. ის ძალიან შეწუხდა. დედამ კი უთხრა, რომ სწორედ მე ვკარი ხელი და დაეცა.ბექამ დაიჯერა და ყვირილი დამიწყო. მე კი უბრალოდ ჩავალაგე ნივთები და წამოვედი.
სამი დღის შემდეგ განქორწინება მოვითხოვე. დაე, დედამ იცხოვროს საყვარელ შვილთან, შვილმა კი დედასთან ერთად. მათ ოჯახში არაფერი მესაქმება…
