უდავოა, ოჯახის უფროსმა უნდა შეასრულოს ყველა დაკისრებული მოვალეობა, ამიტომაც არის უფროსი. რა უნდა გააკეთოთ, თუ ქმარი ვერ უზრუნველყოფს ოჯახს საბაზისო მოთხოვნებით ან საკმარისად ხარისხიანად ვერ აკეთებს? მოითხოვოთ განქორწინება, წაიყვანოთ შვილები და სამუდამოდ დარჩეთ მერკანტილური ქალი, რომელმაც ოჯახი დაანგრია? თუ ბოლო წუთამდე მოითმინოთ, იმედი იქონიოთ, რომ ყველაფერი დალაგდება. სხვა სიტყვებით, არაფერი გააკეთოთ და ცვლილებებს დაელოდოთ.
ამ კითხვაზე კონკრეტული პასუხი არ არსებობს, ამიტომაც ამ საკითხზე ქალებისგან მკაფიო აზრს ვერასდროს მიიღებთ. ზოგი ხმამაღლა და თავმოყვარეობის დაცვით ხმას მეორე ვარიანტს აძლევს. სხვები მოკრძალებულად იღიმიან და პირველ ვარიანტს ირჩევენ. ორივე შემთხვევაში მართლები იქნებიან. მოდით, გმობა სხვა ადგილას გადავიტანოთ, ამის ნაცვლად სიმართლის გარკვევა ვცადოთ.
ქმარი ვერ უზრუნველმყოფს
ყველამ იცის, რომ მამაკაცის მოვალეობაა საყვარელი ქალის რჩენა. ეს კანონია მთელ მსოფლიოში, განურჩევლად ქვეყნისა და რელიგიისა. ჩემი აზრით, ეს საკმარისი არ არის, მაგრამ ასე იყოს. უმაღლეს ოფიციალურ დონეზე შევქმნიდი განკარგულებას, რომ ყველა მამაკაცმა ავტომატურად უნდა გადაიხადოს პირველ პაემანზე. კარგი იქნება, თუ მათი ანგარიშიდან გარკვეული თანხა მაშინვე ჩამოიჭრება, გოგონას სახლში ტაქსით წასაყვანად. უსაფრთხოების სახელით.
სხვათა შორის, მასზე. როგორც ვიცით, ქმარმა, მინიმუმ, უნდა უზრუნველყოფს ცოლის და ოჯახის უსაფრთხოება. ყველა ქალმა არ იცის, რა არის ეს უსაფრთხოება. მამონტების და პრიმიტიული ადამიანების დრო წარსულშია. სოციალური თვალსაზრისით უსაფრთხოების კონცეფცია შეიცვალა. მინდა, ამ საკითხს ნათელი მოვფინო. მოკლედ, გიამბობთ. არსებობს უსაფრთხოების 4 ტიპი ურთიერთობაში.
ემოციური უსაფრთხოება: შეგრძნება, რომ პარტნიორი პატივს გცემთ და მხარს გიჭერთ, რომ შეგიძლიათ თავისუფლად გამოხატოთ თქვენი გრძნობები და მოსაზრებები გაკიცხვის ან დაცინვის შიშის გარეშე. ეს მოიცავს ნდობას, პატიოსნებას და ურთიერთგაგებას.
ფიზიკური უსაფრთხოება: ძალადობის ან მუქარის არარსებობა. ეს ჯანსაღი ურთიერთობის საფუძველია, სადაც პარტნიორები თავს გრძნობენ დაცულად და ფიზიკური ზიანი არ აშინებთ.
ფინანსური უსაფრთხოება: სტაბილურობა და რწმენა, რომ ძირითადი მოთხოვნილებები დაკმაყოფილდება. ბევრისთვის ეს მნიშვნელოვანია მდგრადი მომავლის შესაქმნელად და ოჯახის დასაგეგმად.
სოციალური უსაფრთხოება: საყვარელი ადამიანის მხარდაჭერა, მეგობრული და მხარდამჭერი გარემოს არსებობა, როგორც სახლში, ასევე საზოგადოებაში.
აი, ზუსტად ეს უნდა იყოს ნებისმიერი ნორმალური მამაკაცის მოვალეობების საბაზისო „ნაკრები“. თუ ზემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელიმე არ გაქვთ ოჯახში, მაშინ თქვენი ქორწინება ფიქციაა. ნივთები ჩაალაგეთ და დაშორდით. სხვათა შორის, განქორწინების შემთხვევაში ქონების ნახევრის მოთხოვნა არ დაგავიწყდეთ. მაშინაც კი, თუ ერთი თეთრიც არ დაგიხარჯავთ თქვენს წარსულ ურთიერთობაზე, ეს ნიშნავს, რომ ჩადეთ გონებრივი ინვესტიცია და დახარჯეთ დრო, ენერგია და ღმერთმა იცის, კიდევ რა. მატერიალური სიმდიდრის გაყოფის არ უნდა შეგრცხვეთ. ეს ნორმალურია.
რაც შემეხება მე, ჩემს პირადში ყველაფერი ისე მარტივად არ არის, როგორც მინდოდა. 3 წლის წინ გავთხოვდი, მანამდე მე და ილია 3 წელი ერთმანეთს ვხვდებოდით. სხვათა შორის, გაცნობიდან ერთი თვის შემდეგ მასზე დაქორწინება შემეძლო, მაგრამ არასწორი იქნებოდა. დიდი დრო გავიდა, სანამ ჩემი ქმარი მიხვდებოდა, რა არის ნამდვილი, ჯანსაღი ოჯახური ურთიერთობა, სადაც ქალის და მამაკაცის უფლებები სრულად არის დაცული.
ქორწინებამდე ჩვენს ურთიერთობაში ყველაფერი მოხდა. რამდენჯერმე დავშორდით კიდეც. სხვა მამაკაცებიც გავიცანი, ჩემს ადგილას ვეძებდი, მსახიობობაც მინდოდა. რატომღაც ყოველთვის ილია მასთან მაბრუნებდა. რა არის ამაში ცუდი, ქალები კატებს ჰგვანან: კომფორტზე და მბზინავ ნივთებზე ხარბი არიან. ქორწილის შემდეგ დავიწყეთ ცხოვრება ისე, როგორც ყოველთვის გვინდოდა. ქმრის სახლზე ვზრუნავდი, პირველ სართულზე მცირე რემონტი დავიწყე. ვშრომობდი, ვცდილობდი, მისი ბუნაგი დახვეწილ საცხოვრებლად გადამექცია. მაგრამ
ილიამ ჩემი ძალისხმევა არ დააფასა. რემონტი არ მოეწონა და შემომთავაზა ერთი ოთახის გამოყოფა ჩემი სტუდიისთვის. ადგილი, სადაც განმარტოებას შევძლებდი, განწყობის მიხედვით სამოსს მოვირგებდი და შთაგონებას ვიპოვიდი. ქმარმა წუწუნი დაიწყო, რომ ზედმეტი თანხა დახარჯა, რომ უნდა ვიფიქროთ შვილებზე და მსგავსი ჩივილი. ეს პირველი ნიშანი იყო, რადგან მამაკაცი უნდა იყოს ძლიერი და ჩუმი და არა გოგოსავით უძლური. არ შეგიძლია ფულის შოვნა? მეტი სცადე. დიახ, ასე ვთვლი. ზარმაც და დედიკოს ბიჭებს კომენტარებისგან თავის შეკავებას ვთხოვ.
ცოტა ხნის წინ ქმარს ვედრებით გამოვართვი 7000 დოლარი. რისთვის? ერთხელ ილიამ მითხრა, რომ სამსახურში იღლება, სანამ სახლში ვზივარ და ვნებივრობ. გადავწყვიტე, მეჩვენებინა, რომ მეც შემიძლია სახლში ფულის შემოტანა და ამავდროულად კარგ ფორმაში ყოფნა, სახეზე ღიმილით. 3 თვის შემდეგ ჩემი გეგმა ჩაიშალა, ნივთების გადაყიდვა ყოველთვის მომგებიანი არ არის. დარჩენილი ბიუჯეტი ჩემთვის შევინახე, ნამდვილად თეთრები იყო. ახლა ქმარი ყოველდღე მუშაობას მთხოვს, თითქოს მისი მოახლე ვიყო.
ზოგადად, დიახ, თამამად შეგიძლიათ თქვათ, რომ საკუთარ წესებს არ ვიცავ. ილიამ ჩვენს კავშირში უსაფრთხოების მხარდაჭერა შეწყვიტა. ემოციურად, სოციალურად და ფინანსურად ამ ადამიანთან არც ისე კომფორტულად ვარ. ჯერ განქორწინებას არ ვაპირებ, ვცდილობ ქმარში ნათელი მხარე დავინახო, რის გამოც დავთანხმდი მის ცოლობას. ხელახლა ვიპოვო ჩამქრალი გრძნობები.
შესაძლოა, მცირე მოგზაურობამ სიტუაცია გადაარჩინოს. ზღვაზე წასვლა აუცილებელი არ არის. მართალია, მზე და ზღვა კარგია, მაგრამ არა ფიზიკურად, არამედ სულიერად დასვენება მინდა. საყვარელ მეუღლესთან დროის გატარება და სულიერი ჭრილობების განკურნება. ევროპის ძველ ქალაქებში გასეირნება დამეხმარება. იტალიის ან გერმანიის რომანტიკული ნოტები. ესპანეთიც კარგია. ადგილობრივი სამზარეულო, ტანსაცმელი, ხალხი.
ჯერ პროცესში ვარ, რომ ილია თავად მიხვდეს, რა მინდა მისგან. ზეწოლას არ ვაპირებ, უკვე ზრდასრული კაცია, ჩემზე 8 წლით უფროსი. მისი ცხოვრებისეული სიბრძნე საკმარისი უნდა იყოს, თუ ისევ სურს დაქორწინებული მამაკაცი იყოს. ახლა ბევრს არ ვითხოვ, რადგან ორივე თანასწორი ვართ, შვილები არ გვყავს. მოგვიანებით, ჩვენს ქორწინებაზე სერიოზულად დაფიქრება მოგვიწევს. მოწიფული ცხოვრების მთელი სიმკაცრით. სხვა გზა უბრალოდ არ არსებობს.
