როგორც ხალხში ამბობენ, თვალმა დაინახა, რაც აიღო. აი, კარგი რძალი, მაგრამ ქმარი ჰყავს უცნაური, ახალი ბინის აღნიშვნაზე აიღო და თქვა, თუ ვინ უფრო მეტად გაისარჯა. სიმართლე თქვა და ყველამ კამათი დაიწყო. აი, ასეთი ოჯახური ურთიერთობები.
Paparazzi უნებლიეთ ხდება ისეთი ინსტრუმენტი, რომელიც ბინძურ თეთრეულს ამზეურებს. გვწერენ და როგორ არ ვუპასუხოთ? სახელებს, რა თქმა უნდა, არ ვწერთ. მოთხოვნა ჩვენგან არ არის, თუმცა ჩვეულებრივ ვარკვევთ, თუ რას ფიქრობენ სხვები. საერთოდ, ჭეშმარიტება კამათში იბადება. აი, ჩვენი დღევანდელი ისტორია ცოლ–ქმრის შესახებ.
კარგი რძალი
„ჩვენს ქალიშვილს ძალიან კარგ რძლად ვთვლით. პირველ რიგში, კარგად აღვზარდეთ, ძალიან საყვარელია. მეორეც, კარგი განათლება მივეცით, ჭკვიანია, მედალზე დაამთავრა. მესამეც, შესანიშნავი ცოლია, რომელიც ყველაფერს ასწრებს. აი, სიძეზე ამას ვერ ვიტყვით.
ქალიშვილის არჩევანს პატივს ვცემთ, მაგრამ რბილად რომ ვთქვათ, ისეთი ბიჭი შეხვდა, რომელიც ჩვენს მოლოდინებს არ შეესაბამება. აბსოლუტურად უნიციატივო და რაიმე ამბიციას მოკლებული. ჩვენი შვილი უყვარს, მაგრამ თავისი არსით, ეს მისი ჭერია. უფრო მაღლა ფრენა არ გამოდის. კარგი სამსახურიც კი ვუშოვეთ.
7 წლის განმავლობაში თავი არ გამოუვლენია. რა პოზიციაზეც იყო, იმავეზე ჯდომას აგრძელებს. მეგობრებმა, რომლებიც მოგვიანებით, ჩათვალე ქუჩიდან მოვიდნენ, უკვე უფროსობაში გზა გაიკაფეს. ის კი რაღაც მუნჯია. გაუგებარია, როგორ მოხდა, რომ ჩვენი ქალიშვილის მეუღლე აბსოლუტურად უღიმღამოა.
ვინ ვის წინაშე ვალდებულია
რა თქმა უნდა, მუდმივად ფული არ ყოფნით. რა უნდა ვთქვათ? ახლა თითქმის მთლიანად ჩვენზე არიან დამოკიდებული, რადგან ქალიშვილი არ მუშაობს, შვილიშვილს უვლის. ქორწილიც, ძირითადად, ჩვენ გადავუხადეთ. მოკლედ, ვეხმარებით, ფულს ვაძლევთ. აქ, სიახლე, ჩვენი შვილი ისევ ორსულადაა. გამოდის, მალე ორი შვილი ეყოლებათ.
უკვე საკუთარ სახლზე უნდა დაფიქრდნენ. ნაქირავებ ბინაში ხეტიალი კმარა, დროა, პატარა, მაგრამ საკუთარ ბინაში დამკვიდრნენ. რა თქმა უნდა, ფული არ აქვთ. სიძეს მხოლოდ დედა ჰყავს, რომელიც შვილზე დიდად არ ნერვიულობს. საკუთარი საქმით არის დაკავებული და დიდად არ ერევა. შვილიშვილს მაინც დაეხმაროს, მაგრამ არა.
ფული ისევ ჩვენ მივეცით. რაღაც ძვირფასეულობა გავყიდეთ. ქალაქგარეთ უძრავი ქონება გვქონდა, რომელსაც არ ვიყენებდით, და გავყიდეთ. ჩვენი ფული სადღაც 80% გამოვიდა, დანარჩენი მათ შეაგროვეს. ძირითადად, კრედიტებით, რომელიც ბინისთვის მისცეს. აი, რა მოხდა ახალ ბინაში მოწყობისას. როგორც ჩანს, ამ მდგომარეობით ჩვენი შვილიც დაიღალა.
კარგი რძალი
დედამთილს ბინის ამბავი ისე გაუხარდა, თითქოსდა თავად იყიდა. გაუგებარია როდის, მაგრამ მისმა კარგმა რძალმა ყველაფრის თქმა დაიწყო. „ჩემი მშობლები რომ არა, ახლა აქ, ამ სადღესასწაულო სუფრაზე არ ისხდებოდით, რადგან არც თქვენ და არც თქვენს შვილს წვლილი არ შეუტანია.
7 წელი ერთად ვცხოვრობთ, მან კი დივნის ყიდვაც ვერ შეძლო, არაფერს ვამბობ სარეცხ მანქანასა თუ ავტომობილზე. ყველაფერი, რაც გვაქვს, ჩემმა მშობლებმა იყიდეს. ჩვენი ბუდე მოაწყვეს. ისინი რომ არა, ბავშვებთან ერთად სადგურში ვიცხოვრებდით და არა ამ ახალ ბინაში! მადლობა, რომ გვილოცავ, მაგრამ სჯობს ჩემს დედ–მამას მიულოცო!“
ასეთი რამ მოხდა სადღესასწაულო სუფრაზე. ალბათ, არც თუ ისე სასიამოვნო მოსასმენია. დედამთილი გაბრაზდა და წავიდა. მეორე დღეს მისი შვილიც მიყვა. განაცხადა, რომ არაფერი სჭირდება და საცხოვრებლად დედასთან გადადის. რა ვთქვა, ყოჩაღ. როგორც ჩანს, ჩვენი ქალიშვილი ორ შვილთან ერთად მარტო დარჩება. არაფერია, როგორღაც თავს გავიტანთ. სჯობს ასე, ვიდრე ჩვართან ერთად ცხოვრება!“
რედაქციისგან
არ ვაპირებთ ფსიქოლოგიურ გარჩევას, თუ ვინ არის მართალი და ვინ მტყუანი. რძლის მშობლები მაინც განიცდიან. იქნებ, სჯობს მათ ქალიშვილს ასე პირდაპირ არ ელაპარაკა? მეორე მხრივ, თუ უკვე ყელში ამოუვიდა? თქვენს მოსაზრებას ველით.
კარგი რძალი ის არაა, ვინც ყველას სიამოვნებაზე ფიქრობს, არამედ ის, რომელიც სამართლიანობას აფასებს. ზოგჯერ, საკუთარ თავში ძალა უნდა იპოვოთ, რომ ყველაფერი თქვათ ისე, როგორც არის!
