მარტოხელა პენსიონერი ქალი სხვისი დახმარების გარეშე როგორღაც გაიტანს თავს, მაგრამ რა თქმა უნდა, გაუჭირდება. მწირი პენსია სხვა დანაზოგის და ახლობლების დახმარების გარეშე ნამდვილად რთული გამოცდა იქნება მისთვის. თუ ჯანმრთელობის პრობლემები აქვს, მითუმეტეს.”ჩემი დედამთილი დიდ იმედებს ამყარებს თავის ვაჟზე. მას იმედი აქვს, რომ პენსიაზე გასვლის მერე შვილი დაეხმარება ხოლმე. ჩემი ბოლო საუბარი დედამთილთან დაძაბული გამოდგა. მან მითხრა, რომ ხელფასის ნაწილი უნდა მივცეთ მას, რადგან პენსია არაფერში ეყოფა – გვიყვება ქეთი.

ქალი-პენსიონერი

“დედამთილი სექტემბრიდან ანებებს თავს მუშაობას და პენსიაზე გადის. ის ცხოვრობს ტავის ორ ოთახიან ბინაში. უკვე დარდობს, რომ სამსახურის გარეშე ძალიან მოიწყენს. ეს ასეც იქნება, რადგან არ აქვს არანაირი გატაცება და ჰობი. მისი ერთადერთი გასართობია ხანდახან გარეთ, ჰაერზე გასეირნება და დაქალებთან ჭორაობა. მე კი სხვა რამ მაღელვებს.ბავშვების საზაფხულო შეკრებები ყოველ ზაფხულში ჩვენს დანაზოგს აცარიელებს. დედამთილმა კი ვაჟის ხელფასიდან კონკრეტული თანხა მოითხოვა, რადგან თვლის, რომ პენსიით თავს ვერ გაიტანს.კარგი ურთიერთობა თავიდანვე არ გამოგვივიდა. ქორწილის შემდეგ ვცხოვრობდით დედამთილის სახლში, სანამ ქირით წავიდოდით. რთული ხასიათი აქვს და სანამ ბოლომდე გაგვიფუჭდებოდა ურთიერთობა, გავერიდეთ და პატარა სახლში გადავედით ქირით.”

რთული ურთიერთობები – “შემდეგ, თითქოს დალაგდა ურთიერთობები, მაგრამ სიახლოვე ვერ შევძელით. როდესაც ბავშვი გაჩნდა, მაშინ დიდი ყურადღება არ გამოუჩენია, მაგრამ მაინც გვიწევდა ბავშვის დატოვება ხანდახან, სანამ ჩვენ სამსახურში ვიყავით. მაინც მადლობელი ვარ, რადგან მისი დახმარების გარეშე ვერაფერს ვიზამდით.ბავშვი უკვე წამოზრდილია , 13 წლისაა. თითონ იმზადებს საუზმეს და მიდის სკოლაში. ორი წლის წინ ვიყიდეთ სახლი სოფელში და დღემდე ვერ მოვახერხეთ მისი ბოლომდე მოწესრიგება, რადგან ფინანსები არ გვყოფნის. ბებიას მხოლოდ დღესასწაულებზე ვნახულობთ, თითონ კი იშვიათად კითხულობს ჩვენს ამბავს.ის მხარდაჭერას ელოდება შვილისგან. მართალია, მას ხომ სხვა არავი ჰყავს, მაგრამ რამდენად გაწვდება ჩვენი ოჯახი? ჩემი ქმარი თანახმაა მისცეს ხელფასის ნახევარი, რომ არ მოაკლდეს არაფერი. ჩემი მშობლებიც ასაკში არიან, მაგრამ მაინც მუშაობენ, რომ ჩვენს კისერზე არ იყვნენ. მე პედაგოგი ვარ, ქმარი – ინჟინერი. ის უკვე ფიქრობს კიდევ სადმე იმუშაოს, რომ შემოსავალი გაზარდოს.ყველა თავისას ცდილობს. ბებიამ კი რატომღაც გადაწყვიტა ჩვენს იმედზე ყოფნა. მარტო ცხოვრობს, არაფერი აქვს საზრუნავი. ჩვენ კი თვიდან თვემდე ძლივს გაგვაქვს თავი. უარს რა თქმა უნდა, ვერ ვეტყვით, ისევ ჩვენ უნდა მოვიძიოთ დამატებითი რესურსები.

რედაქციისგან: ზრდასრული ადამიანი ვალდებულია იზრუნოს შვილებზეც და ასაკოვან მშობლებზე. ქეთი თვლის, რომ დედამთილი შეძლებს დახმარების გარეშე ცხოვრებას. მაგრამ არ ფიქრობს, რომ პენსია ძალიან მწირია დღევანდელი ფასების შეუსაბამო. მის მშობლებს რომ რამე დასჭირდეთ, ასე მოიქცევა? რა თქმა უნდა, დაეხმარება.მისი უარყოფითი განწყობა მიკერძოებულია და განაპირობებს ცუდი დამოკიდებულება დედამთილის მიმართ, მაგრამ მოხუცს თანადგომა ჭირდება და შეძლებისდაგვარად უნდა დაეხმაროს. უბრალოდ უნდა დაილაპარაკონ და იპოვონ კომპრომისი. თქვენ რას იტყვით?