პრობლემების მოგვარება რატომ არ უნდა გადავდოთ მომავლისთვის და რატომ უნდა მოვაგვაროთ მაშინვე.

0
81

როგორ უნდა იცხოვრონ უკრაინელებმა მშვიდად, როცა იციან, რომ ომი გრძელდება? საზოგადოებაში განსხვავებული მოსაზრებებია. ზოგი თვლის, რომ რაღაც ქმედებები ცოტა ხნით უნდა გადადონ. მაგალითად, ქუჩებისთვის სახელის გადარქმევა, რესტორნების მონახულება, მანქანების ყიდვა… ზოგი დარწმუნებულია, რომ მხოლოდ დღევანდელი დღით უნდა იცხოვროს. მითუმეტეს ახლა, როცა 40 მილიონმა ადამიანმა უკვე იცის რა არის ომი.

ომი გრძელდება

ნატალია ლელიუხმა, გინეკოლოგმა, მოხალისემ და ბლოგერმა, გააზიარა თავისი მოსაზრებები საკითხზე “ომის შემდეგ”. დამოუკიდებელი უკრაინის ტერიტორიაზე რუსეთის სრულმასშტაბიანი შეჭრის დაწყებიდან ნატალიამ თავის გუნდთან ერთად დაიწყო მოგზაურობა უკრაინის არმიის მიერ გათავისუფლებულ ქალაქებსა და სოფლებში. მოხალისეებმა დაშავებულებს მედიკამენტები გადასცეს და ყველა შესაძლო დახმარება გაუწიეს.ერთ-ერთ ინტერვიუში ნატალია ამბობს: “ვფიქრობ, რომ პრობლემებზე ყოველთვის უნდა იყოს საუბარი. მაგალითად, ადამიანი რაღაც სისულელეს თუ აკეთებს, ჩვენ დაველოდოთ და მხოლოდ ომის დამთავრების შემდეგ დავიწყოთ მოგვარება? თუ ხელისუფლების რომელიმე წარმომადგენელი, რომელიმე ლიდერი, ან თუნდაც ქუჩაში ბებია – აკეთებს სისულელეს, მაშინ ამაზე უნდა ვისაუბროთ აქ და ახლა“.

ფრთხილი ოპტიმიზმი – ზოგს არ მოსწონს, რომ უკრაინაში ადამიანებს შეუძლიათ გასეირნება ან რესტორანში წასვლა. ისინი ფიქრობენ, რომ ეს არის ფულის ფლანგვა და უპატივცემულობა მათთვის, ვისაც ამის საშუალება არ აქვთ. ასეთ მიდგომაში აბსოლუტურად არ არის რაციონალური მარცვალი. რა თქმა უნდა, სანამ არმია გმირულად იბრძვის მშობლიური უკრაინული მიწისთვის, არ უნდა მოაწყოთ ხმაურიანი წვეულებები სასმელებითა და ფეიერვერკით.მაგრამ ფინჯანი ყავა, რომელიც შეგიძლიათ შეიძინოთ თქვენს საყვარელ ყავის მაღაზიაში, გადაიქცევა სახელმწიფოსთვის გადახდილ გადასახადად. შეძენილი ავტომობილი გახდება ბენზინგასამართი სადგურების, ავტოსამრეცხაოების, ავტოგასამართი სადგურების მომხმარებელი, საიდანაც ქვეყანა გადასახადებსაც მიიღებს. ხალხს მუშაობა სჭირდება და იმისთვის, რომ ჰქონდეს სამუშაო, სჭირდება მომხმარებლები. ასე რომ, ამით ქვეყნის ეკონომიკა შეძლებს საკმარის დონეზე ფუნქციონირებას. წარმოიდგინეთ, რა მოხდება, თუ ყველაფერი გაჩერდება და დაიხურება.

კიევის მერმა ვიტალი კლიჩკომ ერთ-ერთ მიმართვაში თქვა, რომ უკრაინაში აბსოლუტურად უსაფრთხო ადგილი არ არსებობს და ასე იქნება უკრაინის სრულ გამარჯვებამდე ამ სულელურ და უსაფუძვლო ომში. ამიტომ, ნუ უგულვებელყოფთ საჰაერო თავდასხმის გაფრთხილებებს და როგორც კი სირენის ხმას გაიგებთ, გაიქეცით თავშესაფარში, აბაზანაში ან თუნდაც დერეფანში.

კულტურული ფრონტი – აზრები იყოფა პარკების, სკოლების სახელის გადარქმევის გამო. მაგრამ ესეც აბსოლუტურად ნორმალური რეაქციაა აგრესორი ქვეყნის ქმედებებზე. უკრაინა ახალგაზრდა სახელმწიფოა, რომელიც ვითარდება და სავსებით გასაგებია, რომ სკოლები, პარკები, სკვერები და ქუჩები ატარებენ მათ სახელებს, ვინც მას იცავდა, მღეროდა მასზე მუსიკალურ და მხატვრულ ნაწარმოებებში.მეორე მსოფლიო ომის დროს ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრს – უინსტონ ჩერჩილს, საბიუჯეტო დაფინანსების დოკუმენტები მიუტანეს. “სად არის კულტურის დაფინანსება?” იკითხა ჩერჩილმა. ”ეხლა ხომ ომია… რა კულტურა?” – უპასუხეს მას. “თუ კულტურა არ არის, მაშინ რატომ ვიბრძვით?” იკითხა პრემიერმა.

სწორედ ამიტომ, მნიშვნელოვანია გარკვეული ბალანსის დაცვა. რა თქმა უნდა, ძალისხმევის ლომის წილი ფრონტისკენ უნდა იყოს მიმართული, თუმცა, კულტურის სფეროც ყოველთვის უნდა იყოს დღის წესრიგში, რადგან უკრაინული მუსიკა ჟღერს სხვადასხვა ქვეყანასა და ქალაქში. ფოტოებისა და ნახატების გამოფენებს სრულიად განსხვავებული უფლებამოსილების მქონე მოქალაქეები ათვალიერებენ. კულტურა სახელმწიფოს გულია და ის მუშაობს უწყვეტად ქვეყნის სასიკეთოდ.

გრძელდება ომი უკრაინაში – ომი არის ერთგვარი მარათონი თითოეული მოქალაქისთვის. ვიღაც ფრონტზე იცავს ქვეყანას, ვიღაც მუშაობს და იხდის გადასახადებს ბიუჯეტში, ვიღაც მოხალისეობს და ეხმარება სამხედროებს, ან სამოქალაქო პირებს. ყველას უჭირს ფსიქოლოგიურად და ფიზიკურად, მაგრამ გამარჯვების გარდა სხვა გზა არ აქვთ.ომი გრძელდება და რა უნდა გავაკეთოთ ჩვენ? იცხოვრეთ და დაეხმარეთ. გააკეთეთ ყველაფერი, რაც თქვენზეა დამოკიდებული. მიგრანტების მხარდაჭერა, ომით დაზარალებული ცხოველების დახმარება, საკვების გაგზავნა ფრონტის ხაზზე, ჯარისთვის „შეწირულობა“ – აბსოლუტურად ყველა დეტალი მნიშვნელოვანია. უკრაინას სჭირდება გადარჩენა და გამარჯვება და მხოლოდ ერთობლივი ძალისხმევით მიაღწევს ამას.

უდავოდ, ადვილი არ არის ყოველდღიური ემოციური რყევების გაძლება. ამისათვის თქვენ უნდა განებივროთ საკუთარი თავი მინიმალურად მაინც. იყიდეთ ფინჯანი გემრიელი ყავა, წაიკითხეთ საინტერესო წიგნი, გაისეირნეთ მეგობრებთან ერთად, მოუსმინეთ თქვენს საყვარელ მუსიკას. მზისქვეშეთში ადგილისთვის ბრძოლა არასოდეს ყოფილა ადვილი. მითუმეტეს, თუ მოწინააღმდეგე განსაკუთრებულად სასტიკია. მაგრამ უკრაინული მზე უკვე ამოდის დ ძალიან მალე გაათბობს თითოეულ ჩვენგანს გამარჯვებისა და სიხარულის სხივებში.

თქვენ რას ფიქრობთ ომზე? გაგვიზიარეთ კომენტარებში