ზოგს უყვარს მარკების შეგროვება, ზოგი გიჟდება თანამედროვე ტექნიკაზე, სხვები აღმერთებენ უნიკალური ისტორიების მქონე ძველ სამკაულებს. ადამიანებს სხვადასხვა გემოვნება აქვთ და ყველას ვერ ასიამოვნებთ. სანამ რაიმე კონკრეტულს გააჩუქებთ, დაინტერესდით, რა მოსწონს ადამიანს, რა ჩვევა ან ჰობი აქვს. ასე დროს დაზოგავთ და მხოლოდ სასიამოვნო ემოციებს მიიღებთ. მეორე მხრივ, საჩუქრის მიმღები მოკრძალებულად უნდა მოიქცეს, ნებისმიერი საჩუქარი დააფასოს. რა თქმა უნდა, ზრდილობის ფარგლებში. მაგალითად, დასავლეთში მიღებულია საჩუქრების სიის შედგენა, რომლის მიღებაც იუბილარს სურს. სტუმრები ამ სიით ხელმძღვანელობენ. ჩვენთან ასე მიღებული არაა. როგორც ამბობენ, აიღე, რასაც გჩუქნიან, და მადლობის თქმა არ დაგავიწყდეს.
„დაკვირვებიხართ ავტობუსში მოხუც ქალებს ძველმოდური ბერეტით, ვულგარული მაკიაჟით და ოქროს სამკაულებით? ასი ბეჭედი, დიდი საყურე. ოქროც ისეთი წითელია, სპილენძს ჰგავს. მოკლედ, ახლახანს დედამთილმა ასეთი ბეჭედი მაჩუქა. ოქროს, ფირუზის ქვით. საბჭოური. ზუსტად ისეთი, როგორიც წარმოიდგინეთ. მითხრა, რომ დიდი საგანძურია, რომელიც დედამთილიდან რძალს არა ერთი თაობაა გადაეცემა. თითქოს ბედნიერების, ძლიერი ქორწინების და რაღაც მსგავსის სიმბოლოა. როგორც კი ხელზე გავიკეთე, ცუდად გავხდი. უზარმაზარი, შეუფერებელი, ფირუზი საშინლად გამოიყურება. მიღება მომიწია. მადლობა გადავუხადე, გავუღიმე. გასაგებია, რომ სამკაულის შენახვა, სადღაც ზარდახშაში დამალვა გადავწყვიტე.
აი ასე. სადღაც 2 თვის შემდეგ უფროს ქალიშვილთან ერთად ვსეირნობდი. გზაზე ადგილობრივ სავაჭრო ცენტრში შევიარე. ბავშვებს იქ სირბილი უყვართ. მოსწონთ, როცა ბევრი ხალხია, ყველაფერი ფერადი, პატარა მაღაზიებში სეირნობა შეიძლება. თავადაც წინააღმდეგი არ ვარ. კუთხეში საიუველირო მაღაზია დავინახეთ. იქ ყოველგვარი სისულელე იყიდებოდა, მაგრამ ქალიშვილი დაინტერესდა. ახალგაზრდა და ენერგიული იუველირი მხიარულად ყვებოდა თავის პროფესიაზე, რიგს ართობდა, რჩევებს იძლეოდა, თუ რა ეყიდათ და პარალელურად კლიენტების სამკაულებს აკეთებდა. ამჯერად, ერთი საყვარელი გოგოს სამაჯურის რგოლს აკეთებდა. ცოტა ხანი გავჩერდით, საქონელი განვიხილეთ და გზა გავაგრძელეთ. ადგილი დავიმახსოვრე.
უფროსი ქალიშვილის დაბადების დღე ახლოვდებოდა და საიუველირო კუთხე თავიდან არ ამომდიოდა. იქ ხომ სამკაულების გადადნობა და თანამედროვეს გაკეთება შეიძლებოდა. დიახ, სწორად მიმიხვდით. ერთი მოსმით ორ საქმეს გავაკეთებდი. დედამთილის ნაჩუქარ საშინელ ბეჭედს მოვიშორებდი და შვილისთვის რაღაც ახალს შევქმნიდი. პირველი ქალური სამკაული ექნება. აღმოჩნდა, რომ ახლა სამკაულის მთლიანად შეცვლა, შეკეთება ან გადადნობა პრობლემა არაა. მხოლოდ მასალა და ფულია საჭირო. ფირუზი ამოვიღეთ. ინტერნეტში მასალაც ვიპოვე, სადაც ნათქვამია, რომ ბეჭდის მთელი ძალა სწორედ ქვაშია. ხოლო ჩარჩო მხოლოდ ლითონია. იუველირმა კარგად იმუშავა, ახალი ბეჭედი სპეციალური შენადნობით დაფარა, რომ ისეთი წითელი აღარ ყოფილიყო და უფრო კეთილშობილი თეთრი ოქროს ელფერი მიეცა. დიდებული შედეგია, ძალიან თანამედროვე.
რა თქმა უნდა, დედამთილი შვილიშვილის დაბადების დღეზე მიწვეული იყო. მისი წინააღმდეგი არ ვარ. უბრალოდ ყველას საკუთარი ხედვა აქვს. მით უფრო, მის ასაკში არ ვიცი, როგორი ვიქნები. ბებია ტატუებით? ჰა–ჰა. რატომაც არა? ჩემი საჩუქარი მოეწონა. შეიძლება ითქვას, სიყვარულით ათვალიერებდა. თავად მამამთილთან ერთად საყვარელი კომბინიზონი აჩუქა, თუმცა პენსიაზეა და ვთვლი, რომ ვალდებული არ იყო.
დღესასწაულის მეორე ნაწილმა ისე არ ჩაიარა, როგორც დაგეგმილი იყო. დედამთილი ყოფილი ბეჭდის ბედით დაინტერესდა. არ მოვატყუე. ჯადოსნური ფირუზი ვაჩვენე კიდეც. ამან საქმეს არ უშველა. მაშინვე აწითლდა, თვალები აუცრემლიანდა. სიბრაზის ცრემლები იყო. ყვიროდა, თავნებობაში, მისი დიდებული ჟესტის გაუფასურებაში მადანაშაულებდა. ცოტაც და მუშტებზე გადავიდოდა. მამამთილი ამშვიდებდა. ქმარმა, როგორც დავინახე, რამდენიმე მძიმე დარტყმა მიიღო. ქალიშვილი ტიროდა. რა თქმა უნდა, საღამო ჩაიშალა.
დღემდე თავს დამნაშავედ არ ვთვლი. მაჩუქეს, ანუ შემიძლია ის გავაკეთო, რაც მსურს. რომ დამეკარგა? დამწვავდა? ვიმეორებ, შვილიშვილის ბეჭედი მოეწონა. ღირდა სკანდალის მოწყობა? დედამთილის მიმართ ცუდი დამოკიდებულება არ მაქვს, თითქმის. უბრალოდ რაღაც ნახევრად მითიური რწმენა აქვს და ამით ცხოვრობს. მაინც ვერ ავუხსნი. ამისთვის საჭიროა, რომ ტელევიზორში მინიმუმ დღეში ერთხელ მაჩვენონ. თუმცა ქმარს უყვარს, ანუ მისი პატივისცემა მომიწევს. სამწუხაროა, რომ ქალიშვილს დღესასწაული ჩაეშალა. არაფერია, მალე უმცროსის დაბადების დღე მოდის. იქნებ, შერიგება მოვასწროთ“.
