„მკვდარი სულები“ თუ წაგიკითხავთ, გოგოლის რომანი, მაშინ ადვილად მიხვდებით, რა არის პლიუშკინის სინდრომი. სხვა სიტყვებით, მას ასევე პათოლოგიური შეგროვების სინდრომსაც უწოდებენ. ეს უბრალო რამ არ არის და ზოგჯერ საშიშიც კი არის ადამიანისთვის.
რატომ უნდა ვიყოთ ფრთხილად ნივთების დაგროვების გადაჭარბებული სიყვარულის მიმართ და როგორ უნდა დადგინდეს, აქვს თუ არა ადამიანს აღნიშნული სინდრომი? ამ კითხვებზე პასუხები პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში წაიკითხეთ.
პლუშკინის სინდრომი
პლუშკინის სინდრომი სერიოზული პრობლემაა, რომელის იგნორირებაც არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება. თუ თქვენს ხანდაზმულ ნათესავებს შორის არიან ადამიანები, რომელთა ქცევაშიც ძალიან უცნაურ რაღაცებს ამჩნევთ, უნდა გაანალიზოთ, კონკრეტულად რას აკეთებენ ისინი არასწორად.
საქმე ისაა, რომ ნივთების პათოლოგიურ დაგროვებას, ფსიქოლოგიურ პრობლემებს მიაკუთვნებენ. და თუ ამას ყურადღებას არ მიაქცევთ, შედეგები შეიძლება დამღუპველი იყოს. როგორ მივხვდეთ, რომ ადამიანს პლუშკინის სინდრომი აქვს? ამის აშკარა ნიშნები არსებობს. ამის შესახებ ბრიტანელმა ექსპერტმა დოქტორმა შერონ მორეინმა განაცხადა.
პათოლოგიური შეგროვების ნიშნები
1. პირველი განგაშის ზარი არის ადამიანის სურვილი ნივთების გადაჭარბებული დაგროვებისა. მაგალითად, მას შეუძლია უაზროდ იყიდოს სხვადასხვა უსარგებლო ნივთები ინტერნეტში. ამ ნივთებს არავინ არ გამოიყენებს, თუმცა თავად შეძენის პროცესს მოაქვს მათთვის წარმოუდგენელი სიამოვნება. შემდეგ კი ეს ყველაფერი უბრალოდ ყრია ბინაში და მას ანაგვიანებს.
ან, მაგალითად, მოხუცი ქალი მთელ ფულს სურსათში ხარჯავს. მას ეშინია, რომ მაღაზიაში პროდუქტები ამოიწურება, ამიტომ ყიდულობს და უზარმაზარ მარაგებს ქმნის. ფაქტიურად სახლის ყველა ოთახი სამზარეულოდ იქცევა.
2. ზოგი იმ ნივთებს აგროვებს, რომლებსაც მას სხვა ადამიანები ჩუქნიან. ინტერნეტში არის საიტები, სადაც წარმოდგენილია დიდი რაოდენობით ძველი ნივთები, რომლებიც არავის სჭირდება. თუ რომელიმე თქვენი ნათესავი ასეთ ნივთებს დაუფიქრებლად ინახავს, ყურადღება მიაქციეთ ამას.
3. დაგროვებას ემოციური ასპექტი აქვს. მაგალითად, თქვენს მშობლებს ძალიან უჭირთ ნივთებთან განშორება, რადგან ისინი მათ რაღაც განსაკუთრებულს უკავშირებენ. შედეგად, გამოდის, რომ ბინა სავსეა ძველი ტანსაცმლით, ჭურჭლით და ა.შ.
4. პლუშკინის სინდრომი აშკარაა, როდესაც ბინაში მუდმივი არეულობაა. თუმცა, ეს გასაკვირი არ არის, რადგან ასეთი ადამიანის ცხოვრებისეული ფასეულობების პარადიგმაში არ არსებობს საკუთარი თავის გარშემო სისუფთავის დამყარების სურვილი. უფრო მეტიც, რაც უფრო სიბინძურეა ირგვლივ, მით უკეთესი. და თუ რომელიმე ახლობელი სახლს დაასუფთავებს, ეს აღშფოთების ტალღას გამოიწვევს.
როგორ არ გადავიქცეთ პლიუშკინად
საინტერესო ფაქტი. ადამიანები, რომლებიც დიდი ხნის განმავლობაში აგროვებენ რაიმე ნივთების კოლექციას, ნაკლებად არიან მიდრეკილნი პლუშკინის სინდრომისკენ. ექსპერტები ამას იმით ხსნიან, რომ მათ შეუძლიათ მოახდინონ ყველაფრის სისტემატიზაცია, რაც მათ გარშემოა. ამიტომ მათთვის საინტერესო არ არის ნივთების გაუაზრებელი შეგროვება.
სტატისტიკის მიხედვით, მეორე მსოფლიო ომს გადარჩენილებს ყველაზე მეტად ახასიათებთ პათოლოგიური დაგროვება. მათ ეშინიათ დაკარგონ ის, რაც აქვთ, როგორც ეს ოდესღაც უკვე მოხდა. ამიტომ აგროვებენ ნივთებს, იმარაგებენ საკვებ პროდუქტებს და ა.შ.
როდესაც სახლში ბავშვი ჩნდება, ნივთების რაოდენობა გეომეტრიული პროგრესიით იზრდება. იმისათვის, რომ ბავშვის სათამაშოები და ტანსაცმელი ძალიან ბევრი არ დაგროვდეს, მნიშვნელოვანია, რომ ყველაფერს თავისი ადგილი ჰქონდეს. ყოველ კვირას აუცილებელია დალაგება და გადახედვა, რომელი ნივთები აღარ გჭირდებათ.
საინტერესოა, რომ ექიმი შერონ მორენი არ ცნობს მარი კონდოს დასუფთავების მეთოდს. იგი თვლის, რომ ძველი ნივთების ერთდროულად გადაყრა ძალიან რთულია. მით უმეტეს, თუ ადამიანს გააჩნია ემოციური მიჯაჭვულობა ამ ნივთებთან. ნივთები თანდათან უნდა გადაყაროთ. ასე რომ, თქვენ ეტაპობრივად შეგიძლიათ მიხვიდეთ სასურველ შედეგამდე.
თუ ხედავთ, რომ რომელიმე თქვენს ახლობელს პლუშკინის სინდრომი აქვს, ამ ადამიანს უნდა დაელაპარაკოთ. შესაძლოა, მას სჭირდებოდეს სპეციალისტის ფსიქოლოგიური დახმარება, რომელიც მას პრობლემის მოგვარებაში დაეხმარება.
