დღესდღეობით სულ უფრო ხშირად ჩნდება სიტუაციები, როდესაც ცოლი არჩენს თავის ჯანმრთელ და შრომისუნარიან ქმარს. სინამდვილეში, ეს გასაკვირი არ არის. დიდი ხანია წარსულს ჩაბარდა ის დრო, როცა მხოლოდ მამაკაცს შეეძლო მეტ-ნაკლებად პრესტიჟული თანამდებობის დაკავება. ახლა ასეთ თანამდებობებს უფრო და უფრო მეტი ქალი იკავებს. და თუ მათ აქვთ სახსრები, რომელთა მართვაც დამოუკიდებლად შეუძლიათ, რატომ არ უნდა დახარჯონ საყვარელ მამაკაცზე?
სხვა საქმეა, როდესაც ქალმა მარტომ უნდა ატაროს ქორწინების ტვირთი. მაშინ, ჩნდება სამართლიანი კითხვები და პრეტენზიები. ამ შემთხვევაში, მამაკაცმა, ბუნებრივია, უნდა ახსნას: ან სამსახურში აქვს გარკვეული სირთულეები და ამიტომ ვერ შემოაქვს საკმარისი თანხა ოჯახის ბიუჯეტში, ან უბრალოდ არ სურს, ზარმაცია. შემდეგ კი, სიტუაციიდან გამომდინარე, ორივე მხარემ უნდა გადაწყვიტოს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, განქორწინება თუ ტანჯვის გაგრძელება.
მარჩენალი ცოლია
მე ყოველთვის მესმოდა, რომ ჩემს ლაშას ლიდერობა არ სურდა. არა უშავს, მხოლდ წიგნებში არიან მამაკაცური კაცები ასეთი კარგები. სინამდვილეში კი, ესენი ეგოისტები, ამაყი ნარცისები არიან, რომლებიც მხოლოდ სარკის წინ დგანან და თავს იქებენ, არავინ იცის, რისთვის. ჩემი ქმარი ძალიან მგრძნობიარე, ნაზი და კეთილია. ყოველთვის მზადაა დასახმარებლად და ზოგჯერ შეიძლება ცრემლები წამოუვიდეს რაიმე ფილმის ყურებისას. მგონია, რომ მამაკაცისთვის ეს ძალიან დიდი პლუსია.
ერთადერთი რაც არ მომწონს მასში არის ის, რომ მისი ეს ხასიათი სხვებზეც ვრცელდება. განსაკუთრებით მის ყოფილ ცოლზე. ის ლაშას შვილის დედაა. მას არ შეუძლია უპასუხოს მას მაგიდაზე მუშტის დარტყმით, თუმცა სწორედ მან მიატოვა იგი და არა პირიქით. დღეს ჩვენი ურთიერთობა კრიზისშია, მიუხედავად იმისა, რომ მიყვარს. ვეცდები აგიხსნათ, რატომ.
მას შემდეგ, რაც ქორწილის შემდეგ ლაშასთან გადავედი საცხოვრებლად, ჩემი ბინა ჩვენი დამატებითი შემოსავლის წყაროდ იქცა. რაიმე სერიოზულის იმედი არ გვაქვს, მაგრამ სასიამოვნოა ფულის მიღება თვის ბოლოს, რაიმეს გაკეთების გარეშე. მე უკვე რამდენიმე წელია კოსმეტოლოგად ვმუშაობ. საიდუმლოდ გეტყვით, რომ ეს საკმაოდ პერსპექტიული პროფესიაა, თუ იცით, როგორ მუშაობს ეს ყველაფერი. ნება მომეცით ცოტა ვიტრაბახო: მთელი ჩვენი გუნდი ბევრ ადამიანს დაეხმარა. არა მხოლოდ გოგონებს, მამაკაცებსაც.
ჩემი ქმარი გაყიდვების სფეროში მუშაობს. საკმაოდ საინტერესო პროფესიაა და თუ პოპულარულ სეზონურ პროდუქტში გაგიმართლებთ, ძალიან მოკლე დროში გამდიდრდებით. მთავარია იცოდეთ, როდის უნდა გაჩერდეთ. მისი ყოფილი მეუღლე, ლელა, გამყიდველად მუშაობს სუპერმარკეტში. უფრო სწორად, მუშაობდა. მას შემდეგ, რაც ბავშვი გააჩინა, მას არაფრისთვის ყოფნის ძალა, გარდა ოთხი წლის შვილის აღზრდისა. ლაშას ალიმენტი რომ არა, არც კი ვიცი, რით იცხოვრებდნენ.
მოვიტყუებ, თუ ვიტყვი, რომ არ ვიცოდი ჩემი ქმრის ყოფილ მდგომარეობაზე. ალიმენტი, დახმარება. ეს არ არის ის, რაზეც ყველა განქორწინებული ქალი ოცნებობს. მაგრამ რომ იცოდეთ, რა მოსაბეზრებელია (ჩემთვის), გარდა ალიმენტისა, ლელა შვილისთვის ტანსაცმლის, სათამაშოების და სხვადასხვა წვრილმანის ყიდვასაც მოითხოვს. რა თქმა უნდა, მინდოდა მეთქვა, რომ ალიმენტი სწორედ ამ ყველაფრის ყიდვისთვისაც არის, მაგრამ ყოველთვის მესმოდა, რომ ამით ვერასდროს მივაღწევდი რაიმე მნიშვნელოვანს.
ლაშას ძალიან უყვარს თავისი ვაჟი და ნამდვილად არ სურს ყოფილს აწყენინოს. ასე რომ, რაღაცნაირად ეჭვიანობამაც კი გაიღვიძა ჩემში. მაგრამ ლაშას თვალებში იკითხება, რომ მას მხოლოდ მე ვუყვარვარ. ის, რომ ყოფილზე უარს ვერ იტყვის, ბავშვის და მისი ხასიათის გამოა. ან აღზრდის, არ ვიცი. მოკლედ, ასე ვცხოვრობდით. ძლივს ვუძლებდი ამ მდგომარეობას და ველოდი, რომ ლელა ნორმალურ კაცს გაიცნობდა და ყოფილს შეეშვებოდა. ვერ ვეღირსე.
ერთ დღეს ის ბავშვთან ერთად მოვიდა ჩვენთან. ბავშვი ოთახში შეუშვა სათამაშოდ და სასაუბროდ სამზარეულოში დაგვიძახა. მისი თქმით, მისი მდგომარეობა არც თუ ისე სახარბიელო იყო. ბინა, რომელშიც ლელა დასთან და შვილთან ერთად ცხოვრობდა, დაიტბორა. ისე საშინლად, რომ მეზობლებისთვის მუშების გამოძახებაც კი მოუწიათ. ეს ყველაფერი ლელას გამო მოხდა. მას არ ჰქონდა ფული მეზობლის ჭერის შესაკეთებლად, ამიტომ მისმა დამ სთხოვა, რომ სხვა ბინაში გადასულიყო. მოკლედ, ვერ მოშველდნენ.
ასე რომ, ერთმანეთის დასახმარებლად, ლელამ შემდეგი შემოგვთავაზა: ის და მისი შვილი ჩემს სახლში გადავლენ საცხოვრებლად, ბინაში, რომელსაც ვაქირავებ. ამის სანაცვლოდ, ლაშა თავისუფლდება ალიმენტის გადახდისგან. ასე ვთქვათ, ეს თქვენთვისაც კარგია და ჩვენთვისაცო. ჩემი ბინა იმ პერიოდისთვის თავისუფალი იყო და დღიურად გაქირავებაზე ვფიქრობდი, თუმცა, ალბათ, ძალიან რთული იქნებოდა. ამბობენ, რომ ასე ექვს თვეში სახლი სანაგვედ იქცევა. მაგრამ როგორია თავად ის ფაქტი, რომ იქ ჩემი ქმრის ყოფილმა უნდა იცხოვროს?
მეორე მხრივ, ალიმენტზე უარის თქმა… ბოლოს და ბოლოს, მე და ლაშა შევძლებთ თანაბარი წვლილი შევიტანოთ საკუთარ ბიუჯეტში და დავიწყოთ ფიქრი საკუთარ შვილებზე. მომეწონა ეს იდეა და საბოლოოდ დავთანხმდი. იცხოვრონ, ბოლოს და ბოლოს, მათ წასასვლელი ნამდვილად არსად ჰქონდათ. მარტოხელა დედა შვილთან ერთად და ისინი იცხოვრებენ ქალაქის მეორე ბოლოში, რაც ასევე სასიამოვნო ბონუსია. ჩვენ ასევე შევთანხმდით, რომ კომუნალურ ხარჯებს თავად გადაიხდიდა. ამის თქმა კინაღამ დამავიწყდა.
გასაღების ასლი გადავეცი, დავემშვიდობე და მოვემზადე სერიოზული ცვლილებებისთვის ჩემს ცხოვრებაში. ლაშამაც აღიარა, რომ მართალია არასწორი იყო ამის თქმა, მაგრამ ჩემი გადაწყვეტილება მისთვის მხრებიდან სიმძიმის ჩამოსხნის ტოლფასი იყო. თითქოს მან იპოთეკა მოიშორა. ძალიან მინდოდა მეკითხა, რატომ იყო ჩუმად, როდესაც ჩვენ ვსაუბრობდით, მაგრამ ისევ გაჩუმება ვარჩიე. თავადაც კარგად ვიცოდი საკუთარ კითხვაზე პასუხი.
თუმცა… ჩვენი ნეტარება დიდხანს არ გაგრძელებულა. ორი კვირის შემდეგ, ჩემმა ქმარმა კვლავ მიიღო შეტყობინება ლელასგან. მას სურდა, რომ ლაშას შვილისთვის მოდური ქურთუკი ეყიდა. მართალი გითხრათ, ქურთუკი ძალიან ლამაზი იყო, მაგრამ მე სხვა რამ მაწუხებდა. ჩვენი შეთანხმება? შენ მიიღე რაც გინდოდა, ახლა ეს შეტყობინებები რა საჭიროა? აღმოჩნდა, რომ – დიახ. ახლა ალიმენტის გადახდა საჭირო აღარ არის, მაგრამ ლაშა ალიმენტის გარდა ისედაც ყიდულობდა შვილისთვის უამრავ რამეს. ამ ყველაფრისთვის თანხა ისევ ჩვენი ოჯახის ბიუჯეტიდან უნდა დახარჯულიყო.
ამ დროს მოთმინება აღარ მეყო, ქმარს ტელეფონი გამოვართვი და მის ყოფილს დავურეკე. თითქმის ნახევარ საათს ვუხსნიდი, ვინ იყო და სად იყო მისი ნივთები. თავი არ შემიკავებია ჩემს გამონათქვამებში. ყველაფერი გამახსენდა, რაც ახალგაზრდობაში ვიცოდი. შედეგად, ლელა დამპირდა, რომ გადახედავდა მის სურვილებსა და მოთხოვნებს. თორემ მას უსახლკაროდ დარჩენა ემუქრებოდა. მაგრამ, რამაც ბოლომდე გამომიყვანა მდგომარეობიდან, იყო ის, რომ ჩემი ქმარი მთელი ამ ხნის განმავლობაში მიყურებდა და გოგოსავით თვალებს აფახულებდა.
ანუ, არსებითად, მის მაგიერ ყველაფერი მე გავაკეთე, ის კი უბრალოდ გაოგნებული იყო. მხარი არ დამიჭირა, მონაწილეობა არ მიიღო. და ეს ჩემი ქმარია. ახლა არ ვიცი, როგორი მამა იქნება ის ჩვენი შვილისთვის? როგორ აღზრდის მას? ამიტომაც გვაქვს ახლა კრიზისი. ლაშა ძალიან კარგი ადამიანია და მე ის მიყვარს. მაგრამ მამაკაცი არა მხოლოდ კარგი ქმარი უნდა იყოს, არამედ კარგი მამაც. ამ მახასიათებელს კი ჯერჯერობით მასში ვერ ვხედავ.
