როგორი საინტერესო შეიძლება იყოს მსოფლიოს ხალხების სამზარეულოები! აქ არის ყველაფერი, დაწყებული უმი ზღვის პროდუქტებიდან – პირდაპირ ჭაობში მომზადებული ირმებით დამთავრებული. ხილის ნამცხვრებიდან დაწყებული, დამთავრებული რამდენიმე სახეობის ყველის საფუძველზე დამზადებული კერძებით. ზოგადად, ადამიანს შეუძლია მოამზადოს ფაქტიურად ყველაფერი, თუ მას შეუძლია მისი მონელება. და კიდევ უფრო მეტიც კი!
ხშირად ხდება, რომ ზოგიერთ ადამიანს მოსწონს ამა თუ იმ ქვეყნის სამზარეულო. იტალია იზიდავს თავისი სიმარტივით და მდიდარი გემოთი. საფრანგეთი ცნობილია მინიმალიზმითა და უამრავი სოუსით. იაპონია ყველას უყვარს და აფასებს იმის გამო, რომ იქ იციან, როგორ მოიქცნენ ფაქტიურად ნებისმიერ ზღვის პროდუქტს. ინგლისი… არაუშავს, სამაგიეროდ, შვრიის ფაფისგან შეგიძლიათ სწრაფად დაიკლოთ ზედმეტი კილოგრამები. ცნობილი „თევზი და ჩიფსები“ მეწონება ყველას, ვისაც უყვარს სწრაფი წახემსება. ზოგადად, დღეს არჩევანი კოლოსალურია!
მსოფლიოს ხალხთა სამზარეულოები
როგორც მზარეულმა, ბევრი კერძი პირადად ვიცი. გარდა ამისა, ისე მოხდა, რომ ამ დროისთვის უკვე ბევრი ქვეყნის მონახულება მოვახერხე. არავითარი ტრაბახი, გულწრფელად. უბრალოდ, ბევრი კერძის დაგემოვნება მომიწია, რომ საკუთარი აზრი ჩამომეყალიბებინა. მინდა ვთქვა, რომ ყველაზე მეტად ჩვენი სამზარეულო მომწონს. თუ გამოვრიცხავთ ძალიან ეგზოტიკურ სამზარეულოს, როგორიცა ციცინათელები ან იგივე „სუნიანი“ შვედური ქაშაყი, ბევრი მსოფლიო ანალოგი შეიძლება ადგილობრივი ვარიანტებით ჩანაცვლდეს. და ეს ოდნავაც არ იქნება უარესი და ხშირად უკეთესიც კი.
რა თქმა უნდა, დროთა განმავლობაში ტრადიციული სამზარეულო მოსახლეობაში საკუთარ ჩვევებს ავითარებს. ამიტომ, ზოგადად, გემოვნება ძალიან სუბიექტური რამ არის და ამაზე კამათს აზრი არ აქვს. მაგალითად, თქვენ არასოდეს დაუმტკიცებთ ტიპურ მექსიკელს, რომ შეგიძლიათ რაიმე გემრიელი მოამზადოთ ტონა წიწაკის გამოყენების გარეშე. იტალიელს შეუძლია მთელი ცხოვრება ღეჭოს მაკარონი და არ დაიღალოს. გერმანელი არასოდეს დათანხმდება იცხოვროს მინიმუმ ერთი თვე მაინც თავისი საყვარელი ძეხვის გარეშე, გამოუთქმელი სახელით. ასევე ჩვენც შეგვიმუშავდა კულინარიული პრეფერენციები. მაგრამ მაინც. მოდით უბრალოდ, გასართობად, შევადაროთ რამდენიმე უცხოური კერძი და ვნახოთ, რა გამოვა.
კორდონ ბლუ (ფრანგ. Le Cordon bleu)
არიან აქ ფრანგული სამზარეულოს მოყვარულები? ვფიქრობ კი. არა, ბაყაყის ფეხებისა და ლოკოკინების ალტერნატივა არ მაქვს. თუმცა მიდიებს თუ გავიხსენებთ, როგორმე შევძლებდით დისკუსიის ჩატარებას, მაგრამ მაინც. მინდა, მსოფლიოში ცნობილ შნიცელზე ვისაუბრო. Cordon bleu არის შნიცელი საფანელში, რომელიც მზადდება ხბოს ხორცისგან, ყველით და ლორით. გემრიელი და მსუყეა. უდავოდ ასეა, მაგრამ თუ ცოტა დაფიქრდებით, გამოდის, რომ ეს სადღაც უკვე ნანახი გვქვს.
რა თქმა უნდა! ხორცი საფანელში და შიგთავსით! შედით ნებისმიერ კაფეში ან რესტორანში და შეუკვეთეთ კიევური კატლეტი! ეს კერძები ძალიან ჰგავს ერთმანეთს. ერთი ისაა, რომ კატლეტის მოსამზადებლად სხვა ხორცს გამოიყენებენ, უფრო სწორად ფარშს. მაგრამ ის ასეთივე გემრიელი და მსუყე გამოდის. მე პირადად მირჩევნია კატლეტის მომზადება, ვიდრე ხბოს ხორცთან თამაში ნახევარი დღის განმავლობაში. მართალი გითხრათ, ფრანგი მზარეულები ძალიან ხშირად საყვედურობენ სხვებს მათი კერძების არასწორად მომზადებისთვის. ისინი ამბობენ, რომ უცხოელს ეს უბრალოდ არ შეუძლია. მოდი გავაგრძელოთ. ზოგჯერ ფლოვიც კი „არასწორი“ აღმოჩნდება ხოლმე.
ფალაფელი (არაბული: فلافل)
ეს კერძი ეგვიპტეში გამოიგონეს, მაგრამ უზარმაზარი პოპულარობის გამო ისრაელმა მას ეროვნული სტატუსი მიანიჭა. რთული არაფერია, საჭიროა მხოლოდ ადგილობრივი ინგრედიენტები. ძირითადად, მუხუდო. აიღებთ მუხუდოს, წყალში დაასველებთ და შემდეგ პიურედ აქცევთ. მაგრამ ამ დროს სიფრთხილე გმართებთ: მუხუდო აუცილებლად ხორცსაკეპ მანქანაში უნდა გაატაროთ, რომ ძალიან ნაზი არ იყოს. უნდა მიაღწიოთ სწორ ტექსტურას, რომ მცენარეულ ზეთში მომზადების შემდეგ ფალაფელი ხრაშუნა იყოს და სასიამოვნო ტექსტურა ჰქონდეს.
ეს კერძი ხორცის შემცვლელად გამოიგონეს. შესაბამისად, გთავაზობთ ჩვენს ვარიანტს, რომელიც, ჩემი აზრით, ფალაფელზე გემრიელიც კი გამოდის. ჩვეულებრივი ჩებურეკი. ისიც ზეთშიც მზადდება. მას აქვს ყველასათვის ნაცნობი, ხრაშუნა ტექსტურა. მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ფალაფელი ცომის გარეშეა (მას ხშირად ათავსებენ პიტაში, ერთგვარ ბრტყელ პურში), მაშინ ჩებურეკი უკვე მისი გამოყენებით მზადდება. ორივე შემთხვევაში გამოდის გემრიელი, ხრაშუნა და მსუყე.
მსოფლიოს სამზარეულოები: გასპაჩო (ესპ. Gazpacho)
უგემრიელესი წვნიანი, რომელშიც ხორცის დამატება არ არის მიღებული. სასიამოვნოდ აგრილებს ორგანიზმს, ზედმეტად გახურებულს ესპანური მზისგან. ზოგადად, ესპანელები მაგრები არიან. მათ გამოიგონეს სიესტა, როგორც ეროვნული თავისებურება. ცხელი დღეა (ასეთი დღეები ამ ქვეყანაში უამრავია) და მუშაობის სურვილი არ გაქვს. ჯობია დაჯდე უფრო კომფორტულ ადგილას და ერთი-ორი თეფში გრილი წვნიანი მიირთვა. ცხოვრება უფრო მხიარული გახდება. გახეხილი ახალი პომიდორი, წიწაკა, კიტრი. დაამატეთ გემრიელი პური და მზად არის. სხვა რა სჭირდება რიგით ესპანელს? ალბათ მხოლოდ ესპანელი ქალი და კარგად აწყობილი გიტარა.
იმედია, უკვე ყველამ გამოიცანით ალტერნატიული კერძი. დიახ, ეს არის აკროშკა. უბრალოდ, ჩვენს ვერსიაში არის ხორცი. თუმცა, მათთვის, ვინც დაიწყებს პროტესტს ჩემი ამ მიდგომის წინააღმდეგ, შემიძლია დავასახელო სხვა ვარიანტი. ტიურია არ არის ისეთი ცნობილი, როგორც აკროშკა, მაგრამ მაინც წვნიანია. მზადდება პურით, ხახვითა და სანელებლებით. დიახ, გემო ნამდვილად არ არის ისეთი მდიდარი, როგორც გასპაჩოს შემთხვევაში, მაგრამ ვეგეტარიანელებს მოეწონებათ. და ასევე ვეგანებსაც.
კარტოფილის სალათი
მიუხედავად იმისა, რომ ამ კერძის სამშობლოდ ოფიციალურად გერმანია ითვლება, იგი ხელახლა დაიბადა ამერიკის შეერთებულ შტატებში. საფუძვლად გამოიყენება კარტოფილი და მაიონეზი. სალათი უნდა მიირთვათ ცივად ან ოთახის ტემპერატურის. დამატებად შეგიძლიათ გამოიყენოთ ფაქტიურად ყველაფერი: ხახვი, ნიახური, ვინეგრეტი, ბეკონი, კვერცხი. ბევრ ქვეყანაში, სადაც ასევე უყვართ ეს სალათი, ცდილობენ შეავსონ იგი საკუთარი შეხედულებისამებრ. მარტივი და გემრიელი. ყველაზე ხშირად სწორედ ეს არის წარმატების საწინდარი.
ცივი კარტოფილი და მაიონეზი. თუ დავუმატებთ ძეხვს, მოხარშულ კვერცხს, ბარდას და სტაფილოს ეს იგივე ოლივიე იქნება! ოღონდ ჩვენთან მიღებულია, რომ უფრო დღესასწაულებზე მივირთვათ, მაგალითად, ახალ წელს. ორივე შემთხვევაში კერძი ცივია. ოლივიეს, სხვათა შორის, სხვადასხვა რეგიონში ოდნავ შეცვლილი ვერსიითაც ამზადებენ, მაგრამ საფუძველი ყოველთვის იგივეა. თუმცა ახლა უკვე მოდური გახდა მაიონეზის ნაცვლად იოგურტის ან მაიონეზზე ნაკლებად ნოყიერი პროდუქტის დამატება. მაგრამ ეს უკვე მოდაა.
მსოფლიოს ხალხთა სამზარეულოები: პაელა (კატ. Paella)
და ბოლოს, კიდევ ერთხელ გავიხსენოთ მზიანი ესპანეთი. პაელა, ეს გემრიელი კერძი ნებისმიერს გააგიჟებს და პირველი გასინჯვისთანავე შეაყვარებს თავს. მოხარშული ბრინჯი ზაფრანით, რომელიც მას განსაკუთრებულ ფერს ანიჭებს. ხორცი შეიძლება იყოს ნებისმიერი: კურდღელი, ქათამი, იხვი. ხშირად გამოიყენება ზღვის პროდუქტებიც: კრევეტები, მიდიები, ლანგუსტინები, რვაფეხა. და მთელი ეს ბრწყინვალება, სხვათა შორის, სპეციალურად არ სუფთავდება. გემოს შენარჩუნების მიზნით. მერწმუნეთ, ამას ნამდვილად აქვს მნიშვნელობა.
შეიძლება იყოს მხოლოდ ერთი ალტერნატივა. რა თქმა უნდა, ფლოვი და მეტი არაფერი. დიახ, ესპანელებს არ უყვართ ბატკნის ხორცი პაელაში. როგორც ჩანს, ეს მათთვის ძალიან მძიმეა. მაგრამ სხვაგვარად ყველაფერი ძალიან ჰგავს. და ასევე სანელებლები. პაელაში არ არის საჭირო ხახვი, ისევე როგორც სტაფილო. პაელას დავარქმევდი „დახვეწილ ფლოვს“. ამიტომაც უყვართ ის ქალებს. მაგრამ თქვენ შეგიძლიათ მოიფიქროთ დასახელება თქვენი გემოვნებით. ასეა თუ ისე, ეს არანაირად არ იმოქმედებს კერძის გემოზე.
რა თქმა უნდა, კიდევ ბევრი მაგალითის მოყვანა შეიძლება და ამაზე ალბათ მომავალში ვისაუბრებ, ახლა კი – გვაქვს ის, რაც გვაქვს.
