ამბობენ, რომ ყველა ქალი ბუნებით კონკურენტია. სწორედ ამიტომ, დაქალთან, თუნდაც ყველაზე ტკბილ, მშვენიერ და გამოცდილ მეგობართან ურთიერთობა განწირულია. ადრე თუ გვიან დაქალები ყველა კარტს ხსნიან და ერთმანეთის მიმართ პრეტენზიებს გამოთქვამენ და ან სამუდამოდ შორდებიან ან მტრობენ. ნამდვილად ასეა?
Paparazzi.ge–ს რედაქცია გიზიარებთ ჩვენი ერთ–ერთი მკითხველის ისტორიას, რომელიც ახლო მეგობრიდან მუხთლობას საერთოდ არ ელოდა. აღმოჩნდა, რომ მათი ურთიერთობა არც ისეთი კარგი და სუფთა იყო. თუმცა ამის შესახებ სჯობს თავად ქალის სიტყვებიდან გაიგოთ.
დაქალთან ურთიერთობა
„ელენესთან ერთად უნივერსიტეტში ვსწავლობდი. ვმეგობრობდი. მოგვიანებით გავთხოვდი, შვილი შემეძინა. მეგობართან ურთიერთობა არ გამიწყვეტია. ერთმანეთს ხშირად ვხვდებოდით. სტუმრად ხშირად მოდიოდა, რადგან ბავშვისთვის უნდა მიმეხედა და გარეთ ვერ გამოვდიოდი. შემდეგ მეორე, მესამე გაჩნდა“ – წერს ეკა (სახელი შეცვლილია).
„ელენე ოჯახის შექმნას არ ჩქარობდა. თითქმის ყველა შეხვედრაზე წუწუნებდა, რომ კიდევ ერთი რომანი წარუმატებელი აღმოჩნდა. შემდეგ ჩემი ქმრის თანამშრომელი, ლადო გავაცანით. გულწრფელად გვიხაროდა, როცა მათ რაღაც სერიოზული ურთიერთობა დაიწყეს. მოგვიანებით, ელენეს კავალერი უფრო მაღალანაზღაურებად სამუშაოზე გადაიყვანეს და მეგობარიც თვალთახედვის არედან გაქრა.
უფროსობას ჩემი გახანგრძლივებული დეკრეტი არ მოსწონდა. გამოგონილი საბაბით გამათავისუფლეს. მეუღლისთვის ოჯახის ხარჯების მარტო გაძღოლა რთული აღმოჩნდა, მაგრამ ნელ–ნელა უკეთესად გამკლავება შევძელით. ქალაქგარეთ სახლი შევიძინეთ, ერთად მუშაობა დავიწყეთ. როგორც ამბობენ, ფეხზე დავდექით.
ელენე ლადოს ცოლად გაჰყვა. ბავშვების ყოლას არ ჩქარობდა, სამაგიეროდ საკუთარი თავისთვის ცხოვრობდნენ. კარიერას აწყობდნენ, ზღვაზე ისვენებდნენ. ჩვენი ურთიერთობა თითქმის შეწყდა. სოციალურ ქსელში მიწერა ან ტელეფონზე საუბრები გაიშვიათდა. სტუმრად სამჯერ თუ მოვიდოდა.
ერთხელ, მეუღლესთან ერთად პიკნიკი დავგეგმეთ. ჩვენი ძველი მეგობრების დაპატიჟებაც ვიფიქრეთ. რას აკეთებენ სულ ქალაქში, აქ ხომ ბუნება და სუფთა ჰაერი გვაქვს. დასვენებას შეძლებდნენ. თან კარგი ამინდი იყო მოსალოდნელი.
მეგობარს დავურეკე, ცოტა ვიჭორავეთ. დასვენების გეგმა შევთავაზე. გაუხარდა, მაგრამ მითხრა, რომ ჯერ ქმართან შეათანხმებდა, შემდეგ კი საბოლოო პასუხს მეტყოდა. ასე გადაწყდა.
ისმოდა, როგორ დადო ტელეფონი, მაგრამ ზარის გათიშვა დაავიწყდა. წითელი ღილაკისკენ ხელი გავწიე, მაგრამ ლადოს ხმა მომესმა. ალბათ, ახლახანს სამზარეულოში შევიდა. ცოტა ხნით შევყოვნდი და მათი საუბარი მოვისმინე. ისინი ჩემს ოჯახზე საუბრობდნენ.
მოსმენილი საუბარი
როგორც აღმოჩნდა, დაქალი ლადოს თანდასწრებით მიწოდებდა „იმ უნივერსიტეტელ ქათამს, რომელიც ყოველთვის თავის შვილებზე საუბრობს“. ჩემი მეუღლე „გაუთლელი ხეპრე სამი კაცის საქმეს აკეთებს, სამსახურის გარდა სხვა ვერაფერზე ფიქრს ბედავს“, ხოლო ბავშვები „ალბათ, ნახევრად მშივრები არიან“. თურმე სახლი სულაც არაა სახლი, არამედ რაღაც ნანგრევი. და ელენეს იქ სტუმრების მიწვევა შერცხვებოდა.
კიდევ რაღაცაზე საუბრობდნენ, მაგრამ აღარ ვუსმენდი, ტელეფონი გავთიშე. უკვე საკმარისად ბევრი მოვისმინე. ქმარი გვერდით იდგა და თითქმის ყველაფერი ესმოდა. შოკირებული ვიყავით. მისმა ტელეფონმა დარეკა. ლადო, თითქოსდა არაფერი მომხდარა, მიესალმა და უთხრა, რომ შაბათ–კვირას გვესტუმრებოდნენ. კარგი, მოდით, გელოდებით.
სუფრისთვის რაღაც იაფი კონსერვებით და ბავშვებისთვის ასეთივე მეორეხარისხოვანი კანფეტებით მოვიდნენ. ქმარმა პირდაპირ კარში უთხრა: „თქვენ რა ასე ცოტას გამოიმუშავებთ, რომ კარგი საჩუქრის შეძენა არ შეგიძლიათ? ოჰ, ოჰ, ეს რა გამოდის, ჩვენი ხარჯებით უნდა გამოგკვებოთ? ჩვენი ბავშვები ნახევრად მშივრები დადიან. გამომუშავება მოგიწევთ. ჭამის შემდეგ ნაკვეთის დამუშავებაში დამეხმარებით. იქ, ბევრი საქმეა.
ეს ორი ვერაფერს ხვდებოდა, თუ ასე რატომ ვესაუბრებოდით. აქ, მე ჩავერთე: „რატომ შვილებს არ აჩენთ?“ „ჯერ არ გვინდა“ – მშრალად მიპასუხა დაქალმა.
„ოჰ, კარგი. შვილებს ხომ მხოლოდ ქათმები და გაუთლელი კაცები აჩენენ. ხოლო ისეთმა ინტელიგენციამ, როგორიც თქვენ ხართ, უბრალოდ აუცილებლად საკუთარი თავისთვის, საკუთარი სიამოვნებისთვის უნდა იცხოვროს.
დაქალების თვალებიდან კარგად ჩანდა, რომ ყველაფერს მიხვდა. ლადოსც ესმოდა. კიდევ ერთი წუთი დაბნეული იდგნენ, შემდეგ თანდათან ქუჩაში გადავიდნენ. დაე, დაიკარგონ. შეიძლება ჩვენი მხრიდან არც თუ ისე სტუმართმოყვარე საქციელია, სამაგიეროდ გულწრფელი“ – ჰყვება ქალი.
რა თქმა უნდა, ერთი ისტორია მაჩვენებელი არაა, თუმცა ხშირად ისე ხდება, რომ ადამიანები პირში ერთს გეუბნებიან, ზურგს უკან სხვა რამეს ლაპარაკობენ. თუ ადამიანთან ურთიერთობა ასე არ სიამოვნებთ, რატომ არ წყვეტენ კავშირს? რატომ მოდიან სტუმრად?
