ალბათ, ცოტა შეეკამათება მოსაზრებას, რომ 30 წლის ასაკში მტვირთავად მუშაობა საუკეთესო პერსპექტივა არაა. კაცებსაც რკინის ჯანმრთელობა არ აქვთ. დაბალი მოლოდინების და კარიერული ზრდის იმედის არ ქონით არც თუ ისე სახარბიელო სურათი იხატება.ახლა წარმოიდგინეთ, რომ გარკვეული ფიზიკური თავისებურებების მქონე ადამიანი მტვირთავად მუშაობას იწყებს. სამსახურში, სადაც კარგი ფიზიკური ჯანმრთელობა მნიშვნელოვანია. ასეთ ადამიანს რთული სამუშაო პროცესი დახვდება და დიდი რისკია, რომ კოლეგები და უფროსები ვერ გაუგებენ. ღირს ამად? მოდით გავარკვიოთ.
მტვირთავად მუშაობა – ამჯერად „გასაუბრებაზე“ მოვიდა გამხდარი მამაკაცი სევდიანი თვალებით. ოლღამ შეხედა და მიხვდა, რომ გუნდს ვერ შეეგუებოდა. პატარა, გამხდარი, რაღაც მოღრეცილად ზის. სასურსათო სუპერმარკეტში მტვირთავის იმიჯს საერთოდ არ შეეფერება. გასაუბრება მაინც უნდა ჩაეტარებინა, თუნდაც უსარგებლო.
- – გესმით, რომ თქვენი სამუშაო მძიმე ტვირთებთან იქნება დაკავშირებული? დაგვიანება არ შეიძლება, სასადილოდ ნახევარი საათი. მკაცრად კონტროლდება.
- – დიახ, მესმის. არ ინერვიულოთ, შევძლებ.
- – მოიცადეთ, რა გჭირთ მხარზე? ეს ტრავმაა?
- – ტელეფონით უკვე ყველაფერი მოვყევი. როგორც ჩანს, არ გაგაფრთხილეს. დიახ, მცირე ტრავმაა, მაგრამ არ ინერვიულოთ. უცნაურად გამოიყურება, მაგრამ დისკომფორტს არ ვგრძნობ. ასეთ წვრილმანს ყურადღება არ მიაქციოთ.
ცვლაში უფროსმა თვალები გადაატრიალა. ესღა აკლდა. მტვირთავი შეზღუდული უნარებით. ასეთი მათ მაღაზიაში ჯერ არ ყოფილა და არც იქნება. მუშა უნდა იყოს, მისი ფიქრები სამზარეულოს ჭურჭლის ცვენის ხმამ გაწყვიტა. უჟანგავი ფოლადია, არ გატყდება. რა ხდება საერთოდ?!შენობაში ლადო შემოვიდა. შუახნის მამაკაცი, რომელიც მაღაზიაში მტვირთავად უკვე ერთ წელზე მეტია მუშაობს. საახალწლო დღესასწაულების შემდეგ ვერ ჩერდებოდა და უკვე მერამდენე დღეა სამსახურში ნასვამი მოდიოდა. ახლა დამნაშავესავით აქეთ–იქით იყურებოდა, უფროსის დანახვისას კუთხისკენ სწრაფად შეუხვია და გაიქცა. როგორ მიაღწევს ასეთ მდგომარეობაში?
- – მოკლედ, ვანო. ერთი კვირა გამოსაცდელი ვადაა. ხელფასის 75%. შეგხედავთ, რა შეგიძლიათ და გადავწყვეტთ. მკაცრი, მაგრამ სამართლიანი კაცები არიან. ზარმაცობის უფლებას არ მოგცემთ. თუ რამე, შემეხმიანეთ. ყველა საკითხს მოვაგვარებთ.
- – კარგი, მადლობა. ხვალ ზუსტად 8 საათზე აქ ვიქნები.
- – სჯობს 8-ის ნახევარზე, რომ საქმეში გარკვევა მოასწროთ.
მეორე დღეს მამაკაცი ადგილზე იყო. ფორმა და ზედაპირული მითითებები მისცეს. ძველი მტვირთავები აშკარა ფიზიკური ნაკლის მქონე ახალმოსულს ურცხვად დასცინოდნენ. ნაშუადღევს საკმაოდ გულდასაწყვეტი მეტსახელი შეარქვეს. ვანო ამას ყურადღებას არ აქცევდა. მხოლოდ თავის საქმეს ასრულებდა.3 დღე გავიდა. ვერ ვიტყვით, რომ გამხდარი ახალგაზრდა ციდან ვარსკვლავებს წყვეტდა. ზოგიერთი ამოცანა მისთვის პრაქტიკულად შეუსრულებელი იყო. მათზე მეტ დროს ხარჯავდა, მაგრამ მაინც უმკლავდებოდა. მისით კოლეგები აღფრთოვანებულნი არ იყვნენ: ჩუმი, არაკომუნიკაბელური. კონტაქტზე არ გამოდიოდა, ანეკდოტები არ იცოდა. საქმეს ასრულებდა, ეგეც კარგია.
- – მოკლედ, ჩვენთან 3 დღე უკვე იმუშავეთ. თანამშრომლების თქმით, ჩვენს გუნდს არ შეეფერებით. მაგრამ ვიდეოჩანაწერებს გადავხედე. ვანო, თქვენ სერიოზულად მოწმინდეთ გასახდელი? ამისთვის დამლაგებელი გვყავს.
- – დიახ, ვიღაცამ კანფეტების შეფუთვა ისროლა. დღის ბოლოს უნდა დაველოდო, რომ მოწესრიგდეს? საღორეა.
- – ყოჩაღ, ჯერ ძალიან ნელი ტემპით მუშაობ, მაგრამ მაინც შესაფერისი ხართ. გტკივათ ხელი? როგორაა ამასთან საქმე? – ოლღამ ყელზე თითები დაიწკაპუნა.
- – არ ვიღებ, მიდრეკილება არასდროს მქონია.
- – ძალიან კარგი. შეგვეფერებით. ხვალიდან ოფიციალურად მუშაობთ.
სამუშაო დღის ბოლოს ვანომ ტანსაცმელი გამოიცვალა და პერსონალის ოთახიდან გამოვიდა, რომ კოლეგამ გზა გადაუღობა. ლადო იყო. ჯერ კიდევ 150 გრ „ნასადილევის“ სუნი ასდიოდა, თავად საბრძოლო განწყობაზე იყო.
- – ხეიბარო, შენსას მიაღწიე? არ შეგრცხვა ოლღასთან მიჭრა? და რისთვის, ამ სამსახურისთვის? აბა რა, სხვა რა გზა გაქვს?
- – ლადო, რა მოხდა?
- – რა მოხდა? გამათავისუფლეს. შენ გამო. სხვათა შორის, აქ ვმუშაობდი და ჯერ არავის უჩივლია. შენ, ნაკლულო, აიღე და ჩუმად დამაჯექი. შენზე ხელს არ გავისვრი, მაგრამ ისე გეტყვი: ცუდი ადამიანი ხარ, დამპალი.
- – თავზე დაგაჯექი? უბრალოდ ჩემ საქმეს ვაკეთებდი. შენც ამას ყურადღება მიაქციე. სადილის შემდეგ არაფერი შეგიძლია, პრინციპში, არც მანამდე.
- – აქ, ვერ იცხოვრებ. ჩემი ბიჭები ამის საშუალებას არ მოგცემენ. გპირდები.
ამ სიტყვებით ყოფილმა თანამშრომელმა მაღაზია დატოვა და თავის საქმეზე წავიდა. ვანო ამ ამბით არ შეწუხებულა, მაგრამ უსიამოვნო იყო, რომ მომავალი სამუშაო სხვა თანამშრომლებთან ურთიერთობის კუთხით მარტივი არ იქნებოდა. რას ვიზამთ.სახლში მივიდა, შხაპი მიიღო, გამოიცვალა და პატარა სამზარეულოში ვახშმის მომზადება დაიწყო. არანაირი ზედმეტობა, მაგრამ რაციონში ნახშირწყლების და ცილების კარგი რაოდენობა უნდა იყოს. ეს ვანომ კარგად იცის. თეფშით ხელში ოთახში შესვლისას სერვანტს გახედა: შიგნიდან მედლების სიმრავლით ბზინავდა. საპატიო ჯილდოებიც იყო.ტრაგიკული შემთხვევიდან წელიწადზე ნაკლები დრო გავიდა. შერეულ ორთაბრძოლაში მორიგი შეჯიბრი იყო. მოწინააღმდეგე მებრძოლთა შორის თავისი ზომებით არ გამოირჩეოდა, მაგრამ ჭორებით დაუნდობელი იყო. ასეთს პროცესის სილამაზე არ აინტერესებს. მთავარია, მოგება. პირველმა რაუნდმა კარგად ჩაიარა. მეორე რაუნდში არასწორი მოჭერის გამო ვანოს მხრის სახსარი დაუზიანდა.
თან ისე წარუმატებლად, რომ ევროპაში რთული ოპერაცია დასჭირდა. რთული, სასწრაფო და ძვირიანი. სად იშოვოს ფული? არსად. ადგილობრივ დაწესებულებასთან დაკავშირება მოუწია. აქ, ოპერაცია გაუკეთეს, მაგრამ შედეგი უნეგეშო იყო. სპორტსმენის კარიერა ტატამზე დასრულდა.კარგია, რომ თვითდისციპლინა დარჩა. ჯერ იმაზე ფიქრი უწევს, როგორ ირჩინოს თავი, შემდეგ გადაწყვეტს, რა გააკეთოს მომავალში. მარცვლეულის ტომარის ჩატვირთვა, კარგია, მაგრამ ამით შორს წავა? მამაკაცს ყველა მხრიდან სევდიანი ფიქრები გარს ეხვეოდა, მაგრამ მტკიცე ხასიათი ხელის ჩაქნევის უფლებას არ აძლევდა.
–არაფერია, შევძლებთ. ჩვენს ქუჩაზეც გამოანათებს!– უთხრა საკუთარ თავს ხმამაღლა.
