Paparazzi გიზიარებთ ქალის ამბავს, რომლის მეუღლის ბიზნესიც გაკოტრდა. ია ქმარს აფრთხილებდა, რომ ყველაფერი ასე შეიძლება დასრულებულიყო, მაგრამ ქმარი ცეცხლთან თამაშს აგრძელებდა. ახლა ოჯახი ხელცარიელი დარჩა. მამაკაცი ითხოვს, რომ ცოლმა გაყიდოს ერთოთახიანი ბინა, რომელსაც აქირავებენ.
ბიზნესი გაკოტრდა – „ჩემი ქმარი კარგ ფულს შოულობდა. იმდენად ბევრს, რომ შემეძლო არ მემუშავა. რა თქმა უნდა, სახლს და შვილებს (ორი გვყავს) ვუვლიდი. მთელი დღე უსაქმოდ არ ვიყავი. და მაინც, ოჯახის ბიუჯეტში წვლილი შემქონდა. ერთოთახიანი ბინა მაქვს, რომელიც ლევანთან ოჯახის შექმნამდე ვიყიდე.10 წლის წინ ვიქორწინეთ. დიდი დროა გასული იმის მისახვედრად, რომ გვერდით სწორი ადამიანი გყავს. ქმარი ისე ძალიან მიყვარს, როგორც ადრე. ახლა ჩვენს ოჯახში სერიოზული კრიზისია.
საქმე იმაშია, რომ ლევანი გაკოტრდა. მისი ბიზნესი შემოსავალუნარიანი აღარაა. ქმართან ბევრი ადამიანი მუშაობდა. ხელფასებს და სახელმწიფოს გადასახადებს დროულად იხდიდა, მაგრამ რამდენიმე წლის წინ სიტუაცია გაუარესდა. ჯერ კიდევ მაშინ ვეუბნებოდი, რომ ბიზნესი დაეხურა. ლევანი არ მისმენდა. მეგობრებისგან ვალს იღებდა და სიტუაცია როგორღაც რეგულირდებოდა. შემდეგ ისევ მეორდებოდა. ყოველთვის ვიცოდი, რომ შემეძლო იმ ფულის იმედი მქონოდა, რომელსაც ბინის ქირიდან ვიღებდი. დიდი თანხა არაა, მაგრამ სულ არაფერს ჯობია. ახლა დარწმუნებით ვამბობ: ქმრის ბიზნესი გაკოტრდა. მომწოდებლებს და შენობის მფლობელს დიდი თანხა უნდა გადაუხადოს. თანამშრომლებს ბოლო ხელფასი როგორღაც გადაუხადა და დაემშვიდობა. თავად ხელცარიელი დავრჩით და სასწაულს ველოდებით.
რა გავაკეთოთ – ახლახანს ქმარმა მითხრა, რომ ჩემი ბინის გაყიდვის დროა. თითქოს მიღებული ფულით ვალებს გავისტუმრებთ და მოვიფიქრეთ, როგორ ვიცხოვროთ. ეს არ მაწყობს. ორი შვილი გვყავს, რომელთაც 15 წელიც არ შესრულებიათ. რაღაც გარანტიები მჭირდება, რა იცი რა მოხდება. არ მინდა გავყიდო ბინა, რომლის ყიდვაზე ამდენი ვიშრომე. თუ ახლა არ ვმუშაობ, იმას არ ნიშნავს, რომ ამას ლევანის გაცნობამდეც ასე ვიყავი. ქმარი ნაწყენია. თვლის, რომ ოჯახური პრობლემები ერთად უნდა მოვაგვაროთ, თორემ ისე რა აზრი აქვს ოჯახს. ასეთი საუბარი მაშინებს, რადგან ქმარი მიყვარს. ამის მიუხედავად ბინას არ გავყიდი. სხვა გამოსავალი უნდა იყოს. მით უფრო, ქმარს ვაფრთხილებდი, რომ შეიძლება ხელცარიელი დარჩენილიყო. მაშინ არ მისმენდა, ჯიუტად იმეორებდა, რომ უკეთ იცის. რა მიიღო? რატომ უნდა შევწირო ჩემი ბინა ბუნდოვან პერსპექტივებს. ზუსტად არც ვიცი, რამდენი ვალი აქვს. ქმარი არ მეუბნება, როგორც ჩანს, ეშინია.
არ ვიცი, რა გავაკეთო. დრო გადის, მაგრამ პრობლემები არ წყდება. ჩვენი ფინანსური უსაფრთხოების ბალიში სამუდამო არაა. ბავშვები მუდმივი ხარჯია. თან არაფერზე უარის თქმას მიჩვეული ვარ. მზად ვარ, სამსახური ვიპოვო, ეს პრობლემა არაა, მაგრამ ქმარს ბიძასთან მუშაობა არ სურს. მიჩვეულია, რომ საკუთარი საქმე, ბიზნესი აქვს. როცა ოფისში უბრალო სამსახურს ან რაღაც მსგავსს ვთავაზობ, ნამდვილ სკანდალს აწყობს. თითქოს, ვაიძულებ იქ იმუშაოს, სადაც არ სურს. არც ცდილობს მოძებნოს ის, რაც მოეწონება. ხანდახან ვფიქრობ, რომ შვილები წავიყვანო და ჩემს ბინაში გადავიდე. ქმარმა კი იფიქროს, რა გააკეთოს. მის პრობლემებს ხომ არ მოვაგვარებ“.
ამ სიტუაციაში ორივეს გაგება შეიძლება. ქმარს ცოლის მხარდაჭერის იმედი აქვს, რადგან ერთი ოჯახი არიან. ცოლი მზად არაა, რომ გარისკოს და რაღაც გარანტია მაინც დაკარგოს, რომ თუ საჭირო გახდება ბინა ან მისი გაყიდვიდან მიღებული თანხა გამოიყენოს. კარგი იქნება, თუ დასხდებიან და ნორმალურად დაილაპარაკებენ. ისეთი შთაბეჭდილება რჩება, რომ ეს დიდი ხანია არ გაუკეთებიათ. პრობლემა რთულდება იმით, რომ ბევრი დრო არ აქვთ.
