პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ქალი საკუთარ ისტორიას მოგვითხრობს.მე მანანა მქვია, უკვე 74 წლის ვარ, მაგრამ ჩემს წლებთან შედარებით უფრო ახალგაზრდულად გამოვიყურები, 65 წლისას ვგავარ. უბრალოდ, თავს ყოველთვის ვუვლიდი, ჯერ კიდევ ახალგაზრდობიდან. მე და ჩემი მეუღლე, დავითი, ყოველთვის კარგად ვცხოვრობდით. ის ყოველთვის კარგ თანამდებობაზე იყო და შემოსავალიც კარგი ჰქონდა.
ჩვენ ძალიან დიდხანს ვოცნებობდით შვილზე, მაგრამ დიდხანს არ გვიჩნდებოდა. ბიჭი რომ მეყოლა, ჩვენს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა.ბიჭი, 36 წლის ასაკში გავაჩინე. კოტეს ძალიან ვანებივრებდით, არაფერზე ვეუბნებოდით უარს. ჩვენ დიდ სამოთახიან ბინაში ვცხოვრობდით, მანქანაც გვყავდა და აგარაკიც გვქონდა. ყოველ წელს ზღავზე ვისვენებდით.
ძალიან ვიმედოვნებდი, რომ პენსიაზე გასვლის შემდეგ სამოგზაუროდ წავიდოდით, მაგრამ ბედმა სხვაგვარად ინება. პენსიაზე გასვლიდან ერთი წლის შემდეგ, ჩემი ქმარი ავად გახდა. მოგზაურობის ნაცვლად დრო საავადმყოფოებში გავატარეთ, თუმცა ექიმებმა ჩემი ქმრის გადარჩენა ვერ შეძლეს. წელიწადნახევრის შემდეგ ის გარდაიცვალა.6 თვის შემდეგ ჩემი შვილი დაქორწინდა. უბრალოდ, მეტის დაგვიანება არ შეიძლებოდა – ეკა უკვე 5 თვის ორსული იყო. ჩვენ ერთად ვცხოვრობდით. ეკამ შესანიშნავი შვილიშვილი გამიჩინა.
ქმრის გარდაცვალებას ძალიან მძიმედ განვიცდიდი, ამიტომ შვილიშვილის დაბადებამ გადამარჩინა. მე მოვინდომე ცხოვრება.კოტემ გადაწყვიტა ბიზნესი წამოეწყო, მაგრამ მას ფული არ ჰქონდა. მან მთხოვა, რომ აგარაკი გამეყიდა და ფული მისთვის მიმეცა. მე დავთანხმდი. ბიზნესი ვერ აეწყო, მან მთლიანი თანხა დაკარგა.ფულის პრობლემები დაგვეწყო, რადგან კოტეს ნორმალურად მუშაობა არ უნდოდა. ახალგაზრდებმა ფულის გამო დაიწყეს ჩხუბი. როდესაც ნიკა 5 წლის იყო, კოტე და ეკა ერთმანეთს დაშორდნენ.
ეკამ ბავშვი წაიყვანა და თავის მშობლებთან გადავიდა საცხოვრებლად. ჩვენ ვაგრძელებდით ურთიერთობას, მე ხშირად მივდიოდი სტუმრად ჩემს შვილიშვილთან.კოტე ისევ დაქორწინდა. მის ცოლს ფული ძალიან უყვარდა. ის კოტეზე ბევრად უფრო უმცროსი იყო და ძვირფასი ნივთები უყვარდა. თავის ცოლის გასანებივრებლად, კოტე ფულს ყოველთვის მე მთხოვდა.მერე პანდემია დაიწყო. მე შემეშინდა, რომ შეიძლებოდა დავინფიცირებულიყავი და ნებისმიერ მომენტში რაიმე დამმართნოდა, ამიტომ ანდერძი დავწერე. ჩემი ბინა ჩემს შვილიშვილს ვუანდერძე.
ეს ჩემს ვაჟს ვაცნობე. რომ იცოდეთ, რა დაიწყო! ჩემი შვილი ძალიან დაღონდა, ახალმა რძალმა შეურაცხყოფაც კი მომაყენა. ჩემს შვილს ის არც შეუჩერებია. ძალიან მეწყინა.როდესაც წავიდნენ, ნერვიულობისაგან წნევამ ამიწია, სასწრაფოს გამოძახება დამჭირდა.რძალი ამით არ შემოიფარგლა. ის მუდმივად მუქარის შემცველ წერილებს მიგზავნის, ცოტა ხნის წინ ბანდიტებიც კი გამომიგზავნა. ისინი მოითხოვდნენ, რომ ახალი ანდერძი დამეწერა, რომლის მიხედვითაც ბინას ჩემს შვილს დავუტოვებდი.
ჩემს შვილს რომ ვუთხარი, არ დამიჯერა – თქვა, რომ მე ვიგონებდი.რძალი აგრძელებს მუქარას და ჩემთვის შეურაცხყოფის მოყენებას. ძალიან დავიღალე ამ ყველაფრით.რატომ ვუთხარი ჩემს შვილს? უბრალოდ ანდერძი უნდა დამეწერა და ჩუმად ვყოფილიყავი. ჩემი გარდაცვალების შემდეგ უნდა გაეგოთ.არ ვიცი, რა გამოსავალი მოვძებნო ამ სიტუაციიდან.
