ორი წელია დაქორწინებული ვარ, ვაჟი მხოლოდ ერთი წლისაა, დეკრეტულ შვებულებაში ვარ. ბებიისგან მემკვიდრეობით მივიღე დიდი ოროთახიანი ბინა კარგ სახლში. ეს ბინა გავყიდე და ვიყიდე ერთოთახიანი ბინა და სტუდიო. გამოდის, დაოჯახებამდე ორი ბინა მქონდა. ერთოთახიან ბინაში კარგი რემონტი გავაკეთე, ახლა სწორედ აქ ვცხოვრობთ. სტუდიოს ვაქირავებ.
ჩემი ქმარი სხვა ქალაქიდან არის, ჩემს გაცნობამდე ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობდა. მის ქალაქში ბინა აქვს და აქირავებს. მისი ბინიდან აღებული ფული თვალით არასდროს მინახავს. დავფიქრდი და გადავწყვიტე ორივე ბინა მშობლებზე გავაჩუქო, რადგან როცა ქმარს ფულს ვთხოვ, მპასუხობს: „ხომ გაქვს ფული, რომელსაც ბინის გაქირავებიდან იღებ“. ეს სიტყვები მაღიზიანებს, მისი პოზიცია ჩემთვის მიუღებელია.
სხვა ყველაფერთან ერთად ფიქრობ, რომ ჩვენი საბინაო საკითხი მოგვარებულია და ახლა არაფრის გაკეთება არ სჭირდება. არაერთხელ ვუთხარი, რომ არ მაკმაყოფილებს ასეთ სივიწროვეში ცხოვრება. როცა მხოლოდ ორნი ვიყავით, კიდევ ასატანი იყო, მაგრამ ახლა სამნი ვართ. ამაზე ქმარმა მიპასუხა, რომ თუ პირობები არ მაკმაყოფილებს, შემიძლია ჩემი ერთოთახიანი ბინა გავყიდო და ავიღოთ ერთობლივი იპოთეკა ოროთახიან ბინაზე. ახალი ბინა საერთო ქონება იქნება, ქორწინებაში შეძენილი.
მას შემდეგ, რაც ქმარმა გაიგო, რომ ბინების მშობლებზე გაჩუქებას ვაპირებ, ისე გაბრაზდა, ლამის განქორწინება მოითხოვოს. ახლა ვეღარ მიპასუხებს, ხომ მაქვს ბინის გაქირავებიდან აღებული ფული. შრომა მოუწევს, რომ ოჯახი ბინით უზრუნველყოს, რადგან ბინა რეალურად აღარ არის. არაფერია გასაყიდი, რომ გავფართოვდეთ. თავისი ბინის გაყიდვას არ მთავაზობს.
ვუპასუხე, რომ ეს ქონება დაოჯახებამდე მივიღე, ნუთუ არ შემიძლია განვკარგო საკუთარი სურვილისამებრ? რა თქმა უნდა, შემიძლია. მით უმეტეს, ბებიას მშობლები უვლიდნენ და არა მე. ბინა მათზე უნდა გადასულიყო. მშობლებმა სიყვარულის და ზრუნვის გამო საკუთარი ინიციატივით გააფორმეს ბინა ჩემს სახელზე და ახლა უბრალოდ ვაბრუნებ.
ქმარმა ყვირილი დაიწყო, რომ ოჯახში არ შეიძლება ასეთი გადაწყვეტილების მიღება დაუკითხავად, ქმრის ზურგს უკან. მსაყვედურობს, რომ ოჯახი ფინანსურ ორმოში ჩავაგდე, ყველაფერი დავაკარგინე. ახლა ამ ბინაშიც „ჩიტის უფლებებით“ ვცხოვრობთ. ბევრი უსიამოვნო რამ მითხრა. ნუთუ უფლება არ მაქვს, დაოჯახებამდე მიღებული ქონება ჩემი შეხედულებისამებრ განვკარგო?
აქვს უფლება ქმარს ასე მოიქცეს? მისთვის ცოტა ჭკუის სწავლება მინდოდა, თორემ მზამზარეულზე მოვიდა, ფულის მოცემა არ უნდა და პრეტენზიებსაც გამოთქვამს. ისინი ჩემი მშობლები არიან, მათი ერთადერთი ქალიშვილი ვარ. იდეალური ურთიერთობა გვაქვს. ნებისმიერ დროს შეუძლიათ ბინები დამიბრუნონ. ესმით, რომ ეს აურზაური ქმართან პრობლემებით გამოწვეულია. როგორ უნდა მოვიქცე?
