აქვს თუ არა სამკურნალო თვისებები ველური სტაფილოს თესლს?
კითხვას პასუხობს ბიოლოგიის მეცნიერებათა კანდიდატი ლობოვ დუდჩენკო:
ველური სტაფილო – ესაა ორწლიანი ბალახისებრი მცენარე, ნიახურისებრთა ოჯახიდან.
სამკურნალო მიზნებით იყენებენ ნაყოფს. ველური სტაფილოს თესლი შეიცავს ფენოლებს, ალკალოიფებს, კუმარინებს, ტანინებს, ორგანულ მჟავებს, შაქარს, 20 მაკრო და მიკროელემენტს. მისგან მზადდება ეთერზეთები.
ველური სტაფილოს ნაყოფს აქვს შარდმდენი, ქოლესრეტიკული, მარილმხსნელი, გაზგამომყოფი, ნაღველმდენი, სპაზმოლიტური, ანთების საწინააღმდეგო და ანტიმიკრობული თვისებები.
ღვიძლის, ნაღველკენჭოვანი დაავადებების, მწვავე და ქრონიკული ქოლეცისტიტისა და პიელონეფრიტის დროს, იღებენ 15-20 წვეთს ერთჯერადად. ხალხურ მედიცინაში ველური სტაფილოს ნაყოფისგან დამზადებულ ფხვნილს იყენებენ, როგორც გაზგამომყოფ, ანტიპარაზიტულ და საფაღარათე საშუალებას.
იგი, აგრეთვე, სასარგებლოა კუჭის პრობლემების დროს. ველური სტაფილოს თესლის ფხვნილს იღებენ დღეში სამჯერ, თითო გრამს.
მეტეორიზმის, შარდკენჭოვანი დაავადების, მარილიანი დიათეზის(მარილიანი დიათეზი თირკმელების პათოლოგიასთან დაკავშირებული დაავადება) დროს, იყენებენ ნაყოფის ნაყენს და იცავენ დიეტას ისევე, როგორც ნეფრიტის დროს. 1 ს.კ. თესლს დაასხით 200 მლ მდუღარე წყალი, დააყენეთ თერმოსში მთელი ღამით. მიიღეთ 1 ჭიქა დღეში სამჯერ, ცხელი.
ნაღველმდენი საშუალების სახით იყენებენ ველური სტაფილოს სპირტიან ნაყენს, 1:20 პროპორციით. იღებენ 20-25 წვეთს დღეში 2-3-ჯერ.
