ცხოვრება რთულია და ვერასდროს გამოიცნობთ, თუ სად წაvიბორძიკებთ მოულოდნელად. უარესია, როცა ასეთი წინაღობები ოჯახში ხდება. ამ დროს ცოლები პირდაპირ ქმრების წინააღმდეგ ჯანყდებიან ან, პირიქით. ამ ყველაფერზე ერთი მარტივი კითხვა გვაქვს, მაგრამ თავიდან ვნებების სიმძაფრე უნდა გადმოgცეთ. აი, როგორ ხდება „სე ლა ვი”.
Paparazzi.ge–ს რედაქციამ გასაოცარი წერილი მიიღო. ვფიქრობთ, ქალი, რომელმაც წერილი მოგვწერა, სადღაც ზღვარზე იმყოფება. პასუხი დიდი ხანია გავუგზავნეთ, მაგრამ ემოციების გაზიარება გადავწყვიტეთ. საინტერესოა, თქვენც იგივე კითხვას თუ დასვამთ, როგორც ჩვენ?
ცოლები ქმრების წინააღმდეგ
„მე და ჩემს მეუღლეს საშინელი ურთიერთობა გვაქვს. სამუშაო დღეებში როგორღაც ვუძლებთ, მაგრამ შაბათ–კვირას, როცა ორივე სახლში ვარ, ეს რაღაც ჯოჯოხეთია! ვუსურვებ, რომ მალე იმქვეყნად წავიდეს და თავადაც იმავეთი მპასუხობს. ფულის გამო ვერ ვტოვებ. ქალიშვილი 20 წლის ხდება, მშობლები მოხუცები არიან. ჩაკეტილი წრე.
8 წლის წინ ზღვარზე ვიყავით, ექიმებმა მისი გადარჩენა ძლივს მოახერხეს. ასე ვთქვათ ე.წ. ქმარმა ერთ თვეში საყვარელი გაიჩინა! მთელი წელი მატყუებდა, რომ მისი თანამშრომელია, ტელეფონში მამაკაცის სახელით ჰყავდა ჩაწერილი. განა ხელმძღვანელს ასე მოქცევა ეკადრება? როდის გვქონდა საწოლში კონტაქტი აღარ მახსოვს. ალბათ, 4 წლის წინ. ბრაზი – აი, რას განვიცდი, როცა ვხედავ.
მუშტებით ვურტყამ, ზოგჯერ ვცემ, ის კი ამტკიცებს, რომ თავად ვარ დამნაშავე. 20 წლიანი თანაცხოვრება წყალს გაატანა. სვამს და შემდეგ უდარდელად ხვრინავს, მე კი საათობით ვტირი. მინდა რაღაც გავუკეთო, მაგრამ ხელს ვერ ვწევ. ფსიქოლოგთან წასვლა მსურდა, მაგრამ ამ ყველაფერზე საუბარი მრცხვენია.
ქალიშვილიც მეცოდება. ის ხომ ამ ყველაფერს უყურებს. ქმარი კი მაინც არ ქრება. ზოგჯერ რამდენიმე დღე იკარგება, ბრუნდება სკანდალებით, მე ჭურჭელს ვტეხავ, ფანჯრიდან მინდა გადავაგდო, ცრემლები მახრჩობს! ხალხში შაქარივით ტკბილია. ღმერთო ჩემო, როდის დასრულდება? ჩემი ცხოვრების 20 წელი წამართვა. ადამიანი არაა. წყეული ფული!“
ცოლები ქმრების წინააღმდეგ
მიზეზების გარკვევაც არ მსურს, თუ როგორ დაიწყო ყველაფერი. ღირს? ასეთი წერილის წაკითხვის შემდეგ მხოლოდ ერთი კითხვა ისმის: „რა საჭიროა ეს ყველაფერი?“ „რა ცხოვრება აქვთ ამ ხალხს და როგორ ითმენენ? ვერავინ ბედავს პირველი ნაბიჯის გადადგმას და სქელი წერტილის დასრულებას.
ვფიქრობ, არავის სურს განქორწინებაზე პასუხისმგებლობის აღება, თუმცა ეს უკვე დიდი ხანია მოხდა. ქალიშვილზე ნერვიულობის ნაცვლად მასშიც სტრესს აგროვებენ. ქალმა, რომელმაც წერილი მოგვწერა, საკუთარი თავი პირდაპირ ზღვრამდე მიიყვანა – 8 წლიან მუდმივ ტანჯვას ნებისმიერის გატეხვა შეუძლია.
რადიკალური ზომებიდან ვურჩევთ, რომ ქალიშვილს სადმე გადასვლაში დაეხმაროს. 20 წლის გოგოს საკუთარ თავზე ზრუნვა შეუძლია. გაუთავებელ სკანდალებში მისი ჩართვა არ ღირს. მეორე ნაბიჯი – საკუთარ ცხოვრებაში გარკვევა. წერილიდან გასაგებია, რომ აქ მხოლოდ ტკივილი და ტანჯვაა. განა ეს ფულისთვის ღირს?
ცხოვრება ერთია, არჩევანი ყოველთვის გვაქვს. რატომ უნდა დაიმარხო თავი ცოცხლად და უსასრულო აგრესიამდე მიხვიდეთ? სამწუხაროდ, რეკომენდაციების გაცემა არ შეგვიძლია, ეს ფსიქოლოგმა უნდა გააკეთოს. არჩევანის გაკეთება, თუ რა გააკეთოს ცხოვრებაში, თავად მოუწევს. ასეთ საკითხებში საწყისი წერტილის ჩვენება რთულია, ყველაფერი გლობალურად უნდა განვითარდეს.
რედაქციისგან
ვიმედოვნებთ, რომ მსგავსი სიტუაციები მხოლოდ გამონაკლისია. დაე, ყველამ ბედნიერად და მშვიდად იცხოვროს! საკუთარი თავის გაუფასურება ნამდვილად არ ღირს და ფულის გამომუშავება ყოველთვის შეიძლება. აუცილებლად მოგვწერეთ, როგორ იმოქმედებდით მსგავს სიტუაციაში და მსგავსი რამ თუ განგიცდიათ.
ცოლები ქმრების წინააღმდეგ მხოლოდ კომედიურ დადგმებში გამოდიან, მაგრამ სხვა შემთხვევაში უნდა იყოს თანასწორობა, პატივისცემა და სიყვარული.
