ზოგჯერ ამბობენ,რომ ახალგაზრდობაზე უკეთესი კარგი სიბერეა. რას აკეთებენ საპენსიო ასაკს მიღწეული ადამიანები იმისათვის,რათა თავს შესანიშავად გრძნობდნენ? მართალია,სხვის ბედს და ფიქრებს ვერასოდეს გაიგებ,თუმცა ადამიანს ყოველთვის სურს მეტი გაიგოს. თავის გამოცდილებას გვიზიარებს 60 წლის მამაკაცი. ის ახლა თავს უფრო კარგად გრძობს,ვიდრე 20 წლის ასაკში. გვისახელებს 3 მიზეზს,რომლებიც დაეხმარა ცხოვრებისადმი დამოკიდებულება გადაეხედა.
უზრუველი სიბერე
“პირველი განმსაზღვრელი პუნქტია სოფელში საცხოვრებლად გადასვლა. თავდაპირველად დიდხანს დარჩენას არ ვაპირებდი,თუმცა იქ გატარებული ნახევარი წლის გამავლობაში გარკვეული მოქმედების გეგმა შევიმუშავე. საკუთარ თავთან განმარტოებისას აღმოვაჩინე,რომ ყველა ადამიანს არ უყვარს დიალოგში შესვლა. ეგ მიზანი მეც არ მამოძრავებს. საზოგადოებაში მიღებულია პოზიტიური ადამიანის როლის თამაში,თუმცა ეს ბევრს ღლის. არსებობენ ადამიანები,რომლებთან ურთიერთობაც არ გსიამოვნებთ,მაგრამ იძულებული ხართ გაუღიმოთ. საიტერესო დაკვირვება ვაწარმოე,მხოლოდ ის ადამიანები მსტუმრობდნენ,რომლებსაც ნამდვილად სურდათ ჩემი ნახვა,დანარჩენები რაღაცებს იმიზეზებდნენ. მოულოდნელი იყო იმათი დანახვა,ვისაც საერთოდ არ ველოდი.ამგვარად აღმოვაჩინე,რომ ბევრი ძალა იხარჯება ურთიერთობების შენარჩუნებაში,რომლებიც,ფაქტობრივად,არავის სჭირდება.
საყვარელი საქმე
მეორე პუნქტი-საკუთარ თავში მანამდე უცნობი პოტენციალის აღმოჩენაა. ახალგაზრდობაში ისეთი რაღაცები მიტაცებდა, რაზეც ახლა დროც კი არ მრჩება. ვერ ვიტყვი,რომ საკუთარი ადგილი ვერ ვიპოვე, თუმცა ვგრძნობდი,რომ კიდევ ბევრი რამის გაკეთება შემეძლო და ამაში დავრწმუნდი კიდეც. აღმოვაჩინე,რომ 60 წელს გადაცილებულ ადამიანსაც შეუძლია საკუთარი თავის რეალიზება სხვადასხვა სფეროში და ეს ხშირად ცდება პროფესიონალურ კომპეტენციებს.დამოუკიდებლად ავაშენე აბანო,გავარემონტე ძველი მანქანა,ბევრს ვთევზაობდი. ამასობაში მიწათმოქმედიც კი გავხდი,ადრე მცხუნვარე მზის ქვეშ მუშაობის შემდეგ ცივი რძე არც კი დამილევია!
მესამე პუნქტი-მშობლიურ მხარეში დაბრუნებაა. ახალგაზრდობაში ქალაქში ცხოვრება მიტაცებდა,ვფიქრობდი,რომ ჩემთვის პერსპექტიული იყო. ბაბუაჩემი ამბობდა,რომ თავისუფალი ადამიანის ქალაქში გამომწყდევა შეუძლებელი იყო. რაც შემეხება მე, მან მომცა საკუთარი შესაძლებლობების გამოვლენის საშულება. წლების განმავლობაში ვორჭოფობდი,ბინის გაყიდვით შევძლებდი თუ არა სოფელში სახლის ყიდვას და ბოლოს გადავწყვიტე გამერისკა! რასაკვირველია,ფიზიკურად სოფელში ცხოვრება გაცილებით რთულია,მაგრამ პროდუქტები უფრო გემრიელი. ყველაფერს განსხვავებული გემო აქვს. ზოგჯერ მგონია,რომ ქალაქის ტემპისთვის ფეხის აწყობა მიჭირდა,ამიტომ გამოვიქეცი. საბოლოო ჯამში,ჩემის სიბერის წლები მომწონს,გალიცებით ახალგაზრდულად ვგრძნობ თავს.
რედაქციისგან – ჩვენი ისტორიი გმირი მართალია იმაში,რომ სამივე პუნქტი-სოციალური როლი,დაფარული პოტენციალი და მშობლიური მხარისკენ სწრაფვა-ყველაზე მეტ კითხვას იწვევს ჩვენში. თუ არ გვეთანხმებით,კომენტარებში გაგვიზიარეთ შეხედულება და მიგვანიშნეთ,რომელ პუნქტებს უნდა მივაქციოთ ყურადღება,მოახლოებული სიბერის წლები უკეთესი რომ გავხადოთ.
