ანის სათნო მზერა ყოველთვის განსაკუთრებულ ყურადღებას იპყრობდა. აშკარა იყო, რომ მის ცხოვრებას სერიოზული არაფერი ჩრდილავდა და ბავშვი უბრალოდ ანათებდა თავისი ბავშვური გულუბრყვილობით. მას ნათელი კანი, მკრთალი ჭორფლები და ვარდისფერი ლოყები ჰქონდა, მაგრამ მთელი პრობლემა იმაში იყო, რომ ანას მშობლები ნარკომანები იყვნენ.
დედამისი საშინლად გამოიყურებოდა, მისი გარეგნობა ცხადყოფდა, რომ მისი ჯანმრთელობა ფაქტიურად ამოწურული გახლდათ. ის ძალიან გამხდარი და ფერმკრთალი, ავადმყოფური იერის იყო. პატარა ანის არ ესმოდა, რით იყო “ავად” დედამისი და ყველა მის თხოვნას ასრულებდა. ქალი გამუდმებით სთხოვდა ანას მაღაზიაში ან მიწისქვეშა გადასასვლელში წასვლას და მათხოვრობას.ანის მამა მუდმივად მუშაობს და სახლში ყოველთვის გაბრაზებული, დაღლილი და დაძაბული მოდის. როდესაც გოგონა მოწყენილია, ის იწყებს თავისი ოჯახის დახატვას ფერად და კაშკაშა ფერებში. ჰგონია, რომ შეძლებს დედას დაეხმაროს გამოჯანმრთელებაში და მამამისი გაიხარებს, გაიღიმებს და ანის დაინახავს.
ხანდახან ბებიასთან რჩება, რომელიც ძილის წინ ზღაპრებს უკითხავს და ეფერება. ბებია უყვება პრინცესებზე და ეს ყველაფერი გოგონას ეხმარება, რომ თავისი სამყარო ცოტათი გააუმჯობესოს. ის ხშირად ფიქრობს, რომ სადღაც არიან პრინცები და რაინდები, რომლებიც კარგ გოგონებს გადაარჩენენ… ოცნებობს, რომ ერთ დღესაც ასე გადაარჩინოს ვინმემ, თუმცა ჯერ ვერ აცნობიერებს რისგან. ამიტომ, ანი უბრალოდ ცხოვრობს და ოცნებობს, რომ ოდესმე მასაც გაუმართლებს.საბედნიეროდ, ყველაფერი კარგად წავიდა და ცხოვრება კარგ გზაზე გადავიდა. ანი უკვე 20 წლისაა. მშობლებმა შეძლეს გამკლავებოდნენ თავიანთ დამოკიდებულებას და მამა სახლში კარგ ხასიათზე ბრუნდებოდა, დედა კი … ნამდვილი დედა გახდა. უცხობდა ღვეზელებს და დაინტერესდა შვილის ცხოვრებით.
ანი ლამაზი გოგოა გრძელი ქერა თმით, რომელიც მზეზე ანათებს, მაგრამ ისევ ხატავს ზღაპრებს, რომლებსაც ბებია უკითხავდა. ანა უნივერსიტეტში დადის და ცდილობს დედას დაეხმაროს სახლში, რადგან მისი მდგომარეობა ჯერ კიდევ სუსტია…იხსენებს იმ დღეებს და უხარია, რომ ყველაფერი წარსულს ჩაბარდა. დედა ძალიან ამაყობს თავისი ქალიშვილი და ეს აძლევს ანას მოტივაციას განაგრძოს განვითარება და გახდეს უკეთესი.
