ჩემი ქალიშვილი სექტემბრის ცივ დღეს დაიბადა. მშობიარობა რთული იყო, მაგრამ დილით უკვე ფეხზე დავდექი და შემეძლო მისი მოვლა. ვნერვიულობდი, რომ რამეს დავუშავებდი, ამიტომ ექიმებს ვკითხე ყველაფერი ბავშვის მოვლაზე. ამ რეჟიმში გავიდა რამდენიმე დღე და მოახლოვდა გამოწერის დრო.
ექოსკოპიაზე გამიყვანეს. ბავშვი პალატაში დავტოვე და გოგოებს ვუთხარი, რომ ყურადღება მიექციათ. როცა დავბრუნდი, დავინახე პედიატრი, რომელიც ჩემს ქალიშვილს რაღაც მანიპულაციას უკეთებდა.აღმოჩნდა, რომ მას სმენას უმოწმებდა და ეჭვი გაუჩნდათ პრობლემაზე, რადგან ჩემს ქალიშვილს არაფერზე რეაქცია არ ჰქონდა.ექიმი შეშფოთებული ჩანდა, მაგრამ ცდილობდა დავემშვიდებინე, მითხრა, რომ ბავშვს გამოკვლევაზე წაიყვანდნენ და ერთ საათში მეტყოდნენ პასუხს. ერთი საათის შემდეგ ექიმი გამოვიდა და მითხრა:
-სამწუხაროდ, თქვენი შვილი არ რეაგირებს ბგერებზე, მას სმენის პრობლემა აქვს, ამიტომ გაწერის შემდეგ სპეციალისტს უნდა მიმართოთ.იმ მომენტში კინაღამ გონება დავკარგე. ძლივს დავბრუნდი პალატაში… გატეხილი და განადგურებული ვიყავი.მთელი დღე ვტიროდი. ქმრისთვის არაფერი მითქვამს. მეორე დღეს გამომწერეს და ბავშვის ბარათში პათოლოგია იყო მითითებული. გავაგრძელე ჩემი შვილზე დაკვირვება. გავიდა ერთი კვირა და შევამჩნიე, რომ ბავშვი კვლავ რეაგირებდა ზოგიერთ ხმაზე. იქნებ მომეჩვენა? შემდეგ პატარა ექიმთან წავიყვანეთ მორიგი შემოწმებისთვის. მან შენიშნა ჩანაწერი ბავშვის ბარათზე და დაიწყო გამოკვლევა.
-ვერ ვხვდები რატომ აშინებენ ახალგაზრდა დედებს? ხშირად ხდება, რომ დაბადებიდან პირველ დღეებში სმენა არ არის. მშობიარობის შემდეგ, ბავშვს აქვს ბევრი საცობი, რომელიც ბლოკავს ყურებში გასასვლელებს. ახლა საცობი გაქრა, გაჩნდა სმენა და ბავშვი რეაგირებს ბგერებზე.
მინდა გავაფრთხილო ახალგაზრდა დედები – არ მიიღოთ ნაჩქარევი გადაწყვეტილებები და არ ინერვიულონ წინასწარ. მაშინაც კი, თუ ექიმები იმედგამაცრუებულ პროგნოზებს აკეთებენ.
