როდესაც მაკამ ავადმყოფი ბიჭი გააჩინა, სოფელში ყველამ გადაწყვიტა, რომ მათი ოჯახი დაწყევლილი იყო. მშობიარობა ხანგრძლივი და მძიმე იყო. ბავშვს ჭიპლარი ჰქონდა შემოხვეული ყელზე, მაგრამ ვერ სუნთქავდა. რეანიმატოლოგმა მოახერხა ბავშვის გულის ამუშავება და ლუკა ინკუბატორში გადაიყვანეს. იქ ხელოვნურ სასუნთქ აპარატზე შეაერთეს.მაკა ძალიან სიცოცხლისუნარიანი იყო, სწრაფად გამოჯანმრთელდა, მაგრამ ბავშვი გაფუჭებულ სათამაშოს ჰგავდა. თავს ვერ იჭერდა, ვერ ჯდებოდა, ვერ ლაპარაკობდა, გამუდმებით ტიროდა. მას ორი საშინელი დიაგნოზი დაუსვეს: ცერებრალური დამბლა და ეპილეფსია.
- – ალბათ გესმის, რომ შენი შვილი არასოდეს გახდება ნორმალური. სადაც არ უნდა წაიყვანოთ და რაც არ უნდა გაუკეთოთ. ის დიდხანს ვერ იცოცხლებს. თქვენ შეგიძლიათ გააჩინოთ ჯანმრთელი ბავშვი. ხდება ხოლმე გენეტიკური დარღვევები, რთული ორსულობა, რთული მშობიარობა – ნებისმიერს შეიძლება დაემართოს. მაგრამ ამის გამო, არ არის საჭირო ცხოვრების დანგრევა. მე არ მოგცემდი ასეთ საშინელ რჩევას, რაიმე იმედი რომ იყოს გამოჯანმრთელების. ასეთი იმედი არ არსებობს.
მაკამ მთელი წელი გაატარა შვილისთვის ბრძოლაში. იგი მიეჯაჭვა მას და არ იყო მზად ღალატისთვის. ან როგორ შეეძლო დაეტოვებინა? გადაწყვიტა, რომ ბოლომდე იბრძოლებდა, შვილის გულისთვის და სიცოცხლესაც გაწირავდა.ერთხელ, ერთ-ერთმა ნაცნობმა ურჩია წაეყვანა ბავშვი ერთ ექიმბაშთან. ქმარმა უარი თქვა გაყოლაზე. ის დიდი ხანია შეეგუა, რომ მისი შვილი არასოდეს გამოჯანმრთელდებოდა. ცდილობდა მეტი დრო გაეტარებინა სამსახურში და სახლში მხოლოდ დასაძინებლად მოდიოდა. სამსახურში ყველაფერი მარტივი და გასაგები იყო. სახლში კი მუდმივად გამოფიტული ცოლი და ატირებული ვაჟი ხვდებოდა.
- -იცი, ჩემო გოგონა, რისთვის ცხოვრობენ ადამიანები?
- – რისთვის?
- -იმისთვის, რომ სამყარო გააბედნიერონ! ისიამოვნე ცხოვრებით! დანახე მზეს! იმუშავე სიამოვნებით! გქონდეს ხალხთან კომუნიკაცია! იყავი ბედნიერი! შეგიძლია ეს ყველაფერი?
- – არა, არ შემიძლია!
- – შეძლებდი ამას ადრე?
- -რა თქმა უნდა, შევძლებდი…
- – გაგიგია ანდაზა: ღმერთის მიცემულს – ღმერთმა წაიღებს? ადრე ყველა ოჯახში ბევრი ბავშვი იყო. მაგრამ მხოლოდ უძლიერესი გადარჩებოდა ხოლმე. ავადმყოფი ბავშვებისთვის დედებს დრო არ ჰქონდათ. გადარჩენისთვის იბრძოდნენ. შენი პატარა კი დიდხანს იცოცხლებს, თუ მისთვის იბრძოლებ. ექიმები იპოვიან და შეარჩევენ მისი მკურნალობის მეთოდს, თქვენ ჩაერთვებით რეაბილიტაციის პროგრამაში და მცირე პროგრესი მაინც იქნება.
ისწავლე არ იყო მოწყენილი, გაგიხარდეს კიდეც, რომ შვილი გყავს. მაგრამ შენ იცხოვრებ ბავშვის ცხოვრებით, ქმარი მიგატოვებს. ვერასდროს იპოვი სხვა მამაკაცს შენთვის. ყველა მამაკაცს ეშინია ასეთი პრობლემების. ლუკა იცოცხლებს, შენი ცხოვრების წლები ერთმანეთს დაემსგავსება. არჩევანი შენზეა.
- -ფაქტია, რომ სიკვდილი ყოველთვის არ არის საშინელი. ის ხანდახან კარგია. მაგალითად, როცა ადამიანი იძინებს და უბრალოდ აღარ იღვიძებს. მაგრამ ასეთი სიკვდილი ყველას არ ეძლევა. ასეთი ადვილი სიკვდილი მხოლოდ მათთვისაა, ვინც ცოტა შესცოდა. ლუკა შვიდ წლამდე ბავშვია. ის სრულიად უცოდველია. ბავშვი, რომელიც 3 წლამდე კვდება, ანგელოზი ხდება.
- -რას მთავაზობთ, რომ მოვკლა ჩემი შვილი?
- – არა რა თქმა უნდა! ეს ხომ დიდი ცოდვაა! მაგრამ არსებობს ასეთი შელოცვა სერიოზულად დაავადებული ადამიანებისთვის. უნდა აიღოთ მიწა სასაფლაოდან, მოაყაროთ იგი დაავადებულ ადამიანს და თქვათ: ”დედაო მიწავ, მიეცი ჩემს შვილს ჯანმრთელობა, ან წაიყვანე შენთან!” ამის შემდეგ ბავშვი ან გამოჯანმრთელდება ან მალე გარდაიცვლება. ეს არის ძლიერი შელოცვა. შენ უნდა იყოთ მოწყალე შვილის მიმართ და თუ საჭიროა, უნდა გაუშვა. სიკვდილის არ უნდა გეშინოდეს. ჩვენ უბრალოდ არაფერი ვიცით მის შესახებ.
- -არა! ამას ვერ გავაკეთებ! – თქვა მაკამ. შებრუნდა და წავიდა
- – მოიცადე! – უთხრა ექიმბაშმა. შენ ანადგურებ თქვენს ცხოვრებას და ხელს უშლი სხვა შვილების დაბადებას. იფიქრე ამაზე!მაკას დედაც თან ახლდა
- -რა უნდა გავაკეთო? – ტიროდა ქალი.
- – დედა, ილოცე, მაგრამ არა შვილიშვილისთვის. ილოცე შენი ქალიშვილისთვის. სთხოვეთ ღმერთს, გამოუგზავნოს მას ოჯახური ბედნიერება და სხვა შვილები. ილოცე! დედის ლოცვაზე ძლიერი ხომ არაფერია და ღმერთი აუცილებლად მოგისმენს!
