მე მქვია ვერა, ჩემი ქმრის სახელია სერგო. ორივე პენსიაზე ვართ. ჩვენი პენსია გვყოფნის ნორმალური ცხოვრებისთვის და ცოტა დანაზოგიც გვაქვს.ახლახან კი ფულის გამო ძალიან უსიამოვნო ამბავი მოხდა. ჩვენი შვილიშვილი საქმეზე მოვიდა ჩვენთან. სახლში არ ვიყავი, მაღაზიაში გავედი და როცა დავბრუნდი, შვილიშვილი უკვე წასული იყო. ჩემი ქმარი კი ძალიან შეწუხებული დამხვდა.
თურმე, როცა ბიჭი მივიდა, ჩემი ქმარი ითვლიდა ფულს, რომელიც დასვენებისთვის დავდეთ. მისი წასვლის შემდეგ კი ჩემმა ქმარმა ეს ფული ვერ იპოვა. ფულიც და კონვერტიც, რომელშიც ფული იდო, გაქრა. ყველგან ვეძებეთ, მაგრამ ვერ ვიპოვეთ.არ გვინდოდა იმის დაჯერება, რომ ეს ფული ჩვენმა შვილიშვილმა აიღო, მაგრამ ცხოვრებაში ყველაფერი ხდება! იქნებ ბიჭს პრობლემა შეექმნა და მას სასწრაფოდ სჭირდებოდა ფული? მაგრამ მას ხომ შეეძლო უბრალოდ ეთხოვა და არ აეღო ნებართვის გარეშე.
მე და ჩემმა ქმარმა გადავწყვიტეთ, რომ სჯობდა საღი გონებით გვეფიქრა და მხოლოდ ამის შემდეგ მიგვეღო გარკვეული გადაწყვეტილება.ღამით მე და ჩემს ქმარს ძალიან ცუდად გვეძინა. მღელვარე ფიქრები არ გვაძლევდა საშუალებას მშვიდად დაგვეძინა.დილით მივხვდი რომ ძალიან ვნერვიულობდი და გადავწყვიტე პიტნის ჩაი დამელია დასამშვიდებლად. კარადა გავხსენი და დავინახე, რომ ქილების ზემოდან ჩვენი ფულის კონვერტი იყო. კონვერტი ავიღე და სამზარეულოსკენ გავიქეცი, სადაც ჩემი ქმარი იჯდა.
კონვერტი ვაჩვენე და ვუთხარი, სად ვიპოვე. მე და ჩემს ქმარს ბედნიერებისგან ცრემლები წამოგვივიდა. კარგია, რომ ფული ვიპოვეთ!ისე გვრცხვენოდა, რომ შვილიშვილზე ცუდად ვიფიქრეთ. კარგია, რომ არაფერი ვთქვით, ეს გააფუჭებდა ურთიერთობას ყველასთან.ეს ყველაფერი ასაკის ბრალია, მეხსიერება გაუარესდა. ქმარს დაავიწყდა სად დადო ფული.
კარგია, რომ ყველაფერი გაირკვა და ჩვენს შვილიშვილს არაფერი აქვს საერთო ფულის დაკარგვასთან.
