ალექსანდრეს ძალიან უყვარდა პარკში სიარული. ის კარგად იცნობდა ამ პარკის ყველა ხეს. ხანდახან ელაპარაკებოდა და ძალიან წუხდა, რომ საპასუხოდ ვერაფერს ამბობდნენ.ალექსანდრეს პირველი ცოლი მოულოდნელად გარდაიცვალა.
- ნათელა, რატომ მიმატოვე? როგორ ვიცხოვრებ შენს გარეშე? – ტიროდა ქმარი.
- ადრე უნდა გეფიქრა და გეზრუნა მასზე, მაგრამ არც შენ და არც შვილებმა არ გააკეთეთ ეს. ახლა კი არაფერი შეიცვლება! – უთხრა სიდედრმა.ნათელა დაკრძალეს. სამი თვის შემდეგ ჩემი ქალიშვილი გათხოვდა. ვთხოვე, რომ ქორწილი ერთი წლით მაინც გადაედო, მაგრამ მან უარი თქვა.
- დათო ამდენ ხანს არ მოითმენს! წავა ჩემგან და დავრჩები გაუთხოვარი! უბრალოდ ქორწილის ფულს მომეცი!
ვაჟიც მხარს უჭერდა დას.ალექსანდრეს ცოლი ენატრებოდა – მხიარული, ლამაზი, ახალგაზრდა. ბოლოს და ბოლოს, მთელს ოჯახს ის უძღვებოდა. თავად ალექსანდრეც და შვილებიც ყოველთვის კარგად იყვნენ ჩაცმულები – ნათელა ყველაფერს ახერხებდა. წავიდოდა და უამრავ ლამაზ ტანსაცმელს უყიდდა ყველას, საკუთარი თავი კი ავიწყდებოდა.შემდეგ კი ავად გახდა. მას სურდა ექიმთან წასვლა, მაგრამ შვილმა სთხოვა, რომ ახალი ტანსაცმლის საყიდლად წაყოლოდა. დედამ უარი ვერ უთხრა. წავიდნენ, იყიდეს ყველაფერი და ერთი კვირის შემდეგ გარდაიცვალა…
ქალიშვილი და მისი ქმარი ქალაქში გაემგზავრნენ, ვაჟიც სასწავლებლად წავიდა. ასე დარჩა ალექსანდრე სულ მარტო. შემდეგ მასთან მუშაობა დაიწყო ლენამ – ლამაზმა, მოდურმა, მოვლილმა. ის მაშინვე მოეწონა ალექსანდრეს.მისთვის რთული იყო ცხოვრება ქალის სიყვარულისა და ზრუნვის გარეშე ცხოვრება. ამიტომ გადაწყვიტა დაქორწინებულიყო ლენაზე, მაგრამ როდესაც მან ამის შესახებ შვილებს უთხრა, მათ მოსთხოვეს, რომ საცხოვრებლად ახალ მეუღლესთან გადასულიყო და არ გაებედა მისი სახლში მიყვანა.
- რატომ უნდა გავაკეთო ეს? თქვენ არც კი ცხოვრობთ ამ სახლში!
- ჩვენ ხომ მოვალთ ხოლმე სტუმრად!
ალექსანდრეს არ სურდა ლენასთან გადასვლა და არც მას სურდა ალექსანდრეს სახლში ყოფნა. ხელი მოაწერეს, მაგრამ თითოეული დარჩა საცხოვრებლად საკუთარ სახლში.ლენა ხანდახან მასთან რჩებოდა ღამით, ხშირად მოდიოდა დღისით, საჭმელს უმზადებდა, ალაგებდა, რეცხავდა. ერთ დღესაც მოულოდნელად ქალიშვილი ესტუმრა ქმართან ერთად, ლენა სახლიდან გააძევეს, ალექსანდრეს კი სიტყვაც არ უთქვამს მის დასაცავად.სწორედ მაშინ მიხვდა ლენა, რომ ალექსანდრეს მხოლოდ დამლაგებლად სჭირდებოდა: დასუფთავება, საჭმელი, გარეცხვა… ეს ნორმალური ოჯახური ცხოვრებაა? რა თქმა უნდა არა!შემდეგ კი ლენა გრიპით გახდა ავად. მან ალექსანდრეს სთხოვა, წამალი ეყიდა და მოეტანა. მაგრამ მან უარი უთხრა:
- არ შემიძლია, მეშინია არ გადამედოს! ჯობია შენს ძმას დაურეკო და სთხოვო.ლენა ასეც მოიქცა. ძმა რომ მივიდა, ყველაფერი უამბო. მან იმ საღამოსვე დაურეკა ალექსანდრეს:
- შეწყვიტე ჩემი დის წვალება! თუ არ გინდა მასთან ცხოვრება, თავი დაანებე. მას არ სჭირდება ზედმეტი პრობლემები!
- შენი და საერთოდ არ მჭირდება! – გაბრაზდა ალექსანდრე.
ისინი მალე დაშორდნენ.გავიდა სამი წელი. მთელი ეს პერიოდი ალექსანდრე მარტო ცხოვრობდა. ის ძალიან მარტოსული იყო და ხშირად დადიოდა პარკში. ძალიან ეშინოდა ავადმყოფობისა და სიკვდილის და ამიტომ, როგორც კი რაღაც ატკივდებოდა, დიდი რაოდენობით აბებს სვამდა.ძალიან ენატრებოდა პირველი ცოლი.შემდეგ კი მისი ქალიშვილი მივიდა მასთან და მოსთხოვა, რომ გაეყიდა ბინა და ფული გაეყო შვილებს შორის. ალექსანდრემ უარი უთხრა. ქალიშვილი გაბრაზდა და მიაძახა, რომ ამის მერე მხოლოდ მის დაკრძალვაზე მოვიდოდა…ერთ დღეს პარკში სასეირნოდ წავიდა. სკამზე დაჯდა და ვეღარ ადგა. გულმა უმტყუნა…
