როდესაც გიაზე დავქორწინდი, ჩემს მშობლებს მაშინვე არ მოეწონათ ის. მათ ხომ უკეთ იცოდნენ, როგორი ქმარი მჭირდებოდა.იმის გამო, რომ მათ ვერ შეძლეს ხელი შეეშალათ საყვარელ ადამიანზე დაქორწინებაში, ყველაფერი გააკეთეს ჩემი ქორწინების გასანადგურებლად.ყველანაირად ამცირებდნენ ჩემს ქმარს: მწვადი არასწორად შეწვა, ყველაფერი აურია, ავეჯის გადატანაც არ იცის. ჩემი მშობლების თქმით, მას არაფერი ეხერხებოდა!გიას ძალიან ვუყვარდი და რომ არ მენერვიულა, ამ ყველაფერს ითმენდა.
მშობლებმა ღიად განუცხადეს ჩემს ქმარს, რომ მათხოვარი იყო და ფულის შოვნა არ იცოდა. თავად კი ყოჩაღები არიან: ცხოვრება დაიწყეს ნულიდან და საკმაოდ მდიდარი ადამიანები გახდნენ. ანუ მე მდიდარი პატარძალი ვარ, ქმარი კი მათხოვარიმაგრამ ჩემი ქმარი ყველაზე მშვენიერი ადამიანია მსოფლიოში: ის არის კეთილი, მოსიყვარულე, ყურადღებიანი, თბილი. ის მაძლევს ისეთ რამეს, რისი ყიდვაც არ შეიძლება ფულით – ნამდვილ სიყვარულს და ზრუნვას.გია დიდ პატივს მცემს და ამიტომ იქცევა თავაზიანად და მშვიდად, მაგრამ ნებისმიერი მოთმინებას საზღვარი აქვს და ერთ დღესაც შევამჩნიე, რომ ზღვარზე იყო.მაშინ მივხვდი, რომ უნდა შემეჩერებინა საყვარელი ადამიანის ეს ბულინგი და დამცირება.
და ამიტომ გადავწყვიტე, რომ ჩემი მშობლები რაც შეიძლება ნაკლებად გვენახა. არ მინდოდა ჩემი ქმრის შესახებ ცუდის მოსმენა და მისი წყენინება.როცა მშობლებმა შეიტყვეს ჩემი გადაწყვეტილების შესახებ, აღშფოთდნენ. თავიდან უბრალოდ ცდილობდნენ ჩემთან დალაპარაკებას, მერე კი, როცა მიხვდნენ, რომ არ დავნებდებოდი, დამიწყეს მუქარა.
– რადგან ასე გჭირდება ეს მათხოვარი ბომჟი, მაშინ იცხოვრე მასთან. ჩვენ არ მოგცემთ არც ერთ ლარს და ჩვენგან მემკვიდრეობასაც ვერ მიიღებ! ვნახოთ რამდენ ხანი იცხოვრებთ ჩვენი დახმარების გარეშე!მეც გადავწყვიტე, მშობლებისთვის დახმარება და ფული არასდროს მეთხოვა. დაე, დაზოგონ ფული, არავინ იცის ვისთვის!
ჩემი მშობლები დარწმუნებულები იყვნენ, რომ ქმარს ფულს ვარჩევდი, მაგრამ ისინი ცდებოდნენ. გიასაც გაუკვირდა ჩემი არჩევანი: არ ეგონა, რომ მშობლების ფულზე უარს ვიტყოდი. მაგრამ მე უარი ვთქვი.როცა მშობლებმა შეწყვიტეს ჩვენი დახმარება, ძალიან გაგვიჭირდა. ვმუშაობდით ორ ან თუნდაც სამ სამუშაოზე – ვაგროვებდით ფულს საკუთარი საცხოვრებლის შესაძენად.მთელი ამ ხნის განმავლობაში მშობლები ელოდებოდნენ, როდის დავნებდებოდი და მათთან მივდიოდი: ფულის სათხოვნელად. მაგრამ მე ეს არ გავაკეთე.
მე და ჩემმა მეუღლემ შევძელით ფულის შეგროვება ბინისთვის, რემონტისთვის და ყველაფრის საყიდლად, რაც საჭირო იყო. მართალია, ამას თითქმის თორმეტი წელი დასჭირდა, მაგრამ მე ჩემი საყვარელი ადამიანის გვერდით ვიყავი და არაფერს ვნანობდი. მშვენიერი ვაჟი შეგვეძინა, სკოლაში კარგად სწავლობს და ფეხბურთი უყვარს. მე და გია კი უკვე კარგ სამსახურში ვმუშაობთ და მშვენიერი ცხოვრება გვაქვს.
ჩემმა მშობლებმა დიდი ხანია გააცნობიერეს თავიანთი შეცდომა. მათ პატიება ითხოვეს. ახლა მათთან ურთიერთობა გვაქვს, მაგრამ დიდი სიყვარულის გარეშე.ჩემს შვილს ხანდახან ვუშვებ მათთან, მაგრამ იმ პირობით, რომ თუ ერთ ცუდ სიტყვას მაინც იტყვიან ჩემს ქმარზე, ვეღარასდროს ნახავენ შვილიშვილს.
