„ვერასდროს ვიფიქრებდი, რომ ასეთი თავხედი და მყავდა!“ – ჩივის ჩვენი მკითხველი. რუსო უკვე დიდი ხანია საკუთარი ოჯახისგან დასვენებაზე ოცნებობდა. დაქორწინდა, მალულად ბინისთვის ფული დააგროვა. როგორც იქნა, საკუთარ ბინაში გადასვლა შეძლო. მალე ამის შესახებ თითქმის ყველა ნათესავმა გაიგო. ღვიძლმა დამ ყველაზე უსიამოვნო სიურპრიზი მოუმზადა. Paparazzi გიამბობთ, რა მოხდა და რატომ აღარ სურს რუსოს დის ნახვა.
თავხედი და – „ნათესავებთან ყოველთვის ცუდი ურთიერთობა მქონდა. თითქოს სხვა ოჯახში დავიბადე და უბრალოდ მიმატოვეს. ამის სხვაგვარად ახსნა არ შემიძლია. მშობლებმა გამზარდეს კლასიკურ სტილში „ეს არ შეიძლება, ეს შეიძლება, რას იტყვის ხალხი“. სულ ვფიქრობდი, რომ რაღაცას არასწორად ვაკეთებდი, ისე არა, როგორც დედაჩემს სურდა. ბავშვობიდან ვოცნებობდი, რომ გავზრდილიყავი, ოჯახი შემექმნა და მშობლების სახლი დამეტოვებინა. საბედნიეროდ, ადრე წასვლა მოვახერხე. დედაქალაქში უნივერსიტეტში ჩავაბარე და საერთო საცხოვრებელში ცხოვრება დავიწყე. მაშინ ნამდვილი ცხოვრება დავიწყე. არაფერზე უარს არ ვამბობდი. ამავდროულად, კარგად სწავლას ვასწრებდი. მესმოდა, რომ მომავალში მხოლოდ საკუთარი თავის იმედი მექნებოდა.
ბოლო კურსზე საოცნებო მამაკაცი გავიცანი. რამდენიმე წლით ჩემზე უფროსი იყო, მაგრამ ზუსტად იცოდა, რა სურდა მომავალში. 6 თვიანი ურთიერთობის შემდეგ ხელი მთხოვა. დიდი ქორწილის გადახდა არ მსურდა, რადგან ყველა ნათესავის დაპატიჟება მომიწევდა. ბევრი ნათესავი მყავს. რესტორანში მოკრძალებული სუფრით შემოვიფარგლეთ! ქმარი წინააღმდეგი არ იყო და ჩემს სურვილებს ითვალისწინებდა. ასეთ ფორმატშიც კურიოზები ვერ ავიცილე. ჩემი და ისე დათვრა, რომ ნამდვილი სკანდალი მოაწყო. ქმარმა წლების წინ მიატოვა და ქალიშვილს მარტო ზრდიდა. ყოველთვის ჩემი შურდა, ახლა, როცა საყვარელი ადამიანი გამომიჩნდა, მისი შური მხოლოდ გაიზარდა. მოხდა ის, რაც მოხდა.
როგორ ვისწავლოთ ნათესავებისთვის უარის თქმა – ჩემი ქმარი ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობდა. როცა დავქორწინდით, მასთან გადავედი. ფულის დაგროვება და საკუთარი ბინის შეძენა გადავწყვიტეთ. ყოველთვის საკუთარ მყუდრო ბუდეზე ვოცნებობდი. რამდენიმე წლის შემდეგ ჩვენი ბინისთვის პირველი თანხის შეტანა მოვახერხეთ. შენაძენის აღნიშვნა არ მსურდა. კარგი იქნებოდა, თუ ჩვენს ახალ ბინაზე ნათესავები ვერ გაიგებდნენ. ამის შესახებ მხოლოდ დედამ იცოდა. ეს დიდი შეცდომა იყო. მან ყველას უამბო. თან მისამართიც გაამხილა.
მთელი თვე სტუმრებს ვიღებდით. ყველას სურდა ენახა, როგორ მოეწყო რუსო დედაქალაქში. აივანზე უსარგებლო საჩუქრების მთელი საწყობი შეიქმნა. თითოეულ სტუმარს ვუმასპინძლდებოდი. კერძების მომზადებამ ისე დამღალა, რომ რაღაც მომენტში შეკვეთა დავიწყეთ. ეს ყველაფერი წვრილმანი იყო იმასთან შედარებით, რაც ჩემმა თავხედმა დამ გააკეთა. ქალიშვილთან ერთად ჩემოდნებით თავს დამადგა. ამბობს, რომ ჩვენთან იცხოვრებს, რომ ორივე ჩემს ბინაში უნდა ჩავწერო, რომ მან სამსახური იპოვოს, ხოლო მისმა ქალიშვილმა – სკოლა. დიდი ხანია ვეჭვობდი, რომ ნათიას ტვინში პრობლემები ჰქონდა. უბრალოდ წარმოუდგენელია. ნამდვილი ცირკი მოაწყო. თავის მოსაწყლება დაიწყო, თითქოს ბავშვთან ერთად ხომ არ გავაგდებდი.
მოკლე საუბარი მქონდა. ვუთხარი, რომ მასთან ერთად ცხოვრებას არ ვაპირებდი. მით უფრო, ამ ბინაში მის ჩაწერას. მყუდრო ოჯახური საღამო არ გამოვიდა. მე და ჩემმა მეუღლემ სასწრაფოდ წასვლა ვთხოვეთ. კარის მიღმა მისი ყვირილი და ლანძღვა დიდხანს არ წყდებოდა. პოლიციის გამოძახებაც გავიფიქრე. მოგვიანებით მაინც წავიდა. მეორე დღეს დედამ დამირეკა და მითხრა, რომ მხეცივით მოვიქეცი და ოჯახის დახმარების იმედი აღარ უნდა მქონოდა, რადგან არ მყავს. ასე ერთ წამში ყველა პრობლემა მოვაგვარე. განა, მშვენიერი არაა?“
რუსოს ამბავი აჩვენებს, რომ „არას“ თქმის უნარი ბევრი უსიამოვნებისგან გვიხსნის. ძნელი წარმოსადგენია, როგორი კოშმარული ცხოვრება ექნებოდა რუსოს, თუ დასთან და დისშვილთან ცხოვრებას დათანხმდებოდა.
