ჩვენს საზოგადოებაში ხშირად შვილიან ქალთან ქორწინება წარუმატებელ პარტიად ითვლება. რთულია იპოვოთ პარტნიორი, რომელიც პასუხისმგებლობის ასაღებად მზადაა. ასეთ სიტუაციაში აღმოჩნდა დღევანდელი ისტორიის გმირი. მაშინაც კი, როცა ღირსეული მამაკაცი იპოვა, ერთი უსიამოვნო ნიუანსი მაინც გაჩნდა. Paparazzi ამ ქალის ისტორიას გიზიარებთ.
შვილიან ქალთან ქორწინება – „ვფიქრობ, ბევრი ქალისთვის ნაცნობი ისტორიაა. იქნებ, ვინმემ იცის, როგორ მოვიქცე სწორად. მოყოლას თავიდან დავიწყებ. 36 წლის ვარ. გათხოვილი არასდროს ვყოფილვარ, მაგრამ 5 წლის ვაჟი მყავს. როგორ? ჩვეულებრივი ისტორიაა. სერიოზულ ურთიერთობაში ვიყავი, ყველაფერი კარგად იყო, მაგრამ შემდეგ დავორსულდი. აღმოჩნდა, რომ ბავშვი მხოლოდ მე მჭირდებოდა. უკვე ღირსეული ასაკი მქონდა, ამიტომ გაჩენა გადავწყვიტე. მას შემდეგ მე და ჩემი შვილი მარტო ვართ. მთელ დროს მას ვუთმობდი. მარტოობაზე ფიქრის დრო არ მქონდა. ჩვენი ცხოვრება კარგად მოვაწყვე. მაქვს პატარა ბინა, რომლის შეძენაში მშობლები დამეხმარნენ. შვილი ბაღში დადის, რომელიც თითქმის ეზოშია. ჩემი ოფისი სახლიდან 5 წუთის სავალზეა. ყველაფერს ვუმკლავდები და ვასწრებ. ვფიქრობდი, რომ ყოველთვის ასე იქნებოდა.
როცა სამსახურში გავედი, სიტუაცია შეიცვალა. იქ გია გავიცანი. საოცარი მამაკაცია: ძალიან მზრუნველი, თავაზიანი და გამგებიანი. ვგრძნობ, რომ ვუყვარვარ. მივხვდი, როგორი ცუდია საყვარელი ადამიანის გარეშე ცხოვრება. 1 თვის წინ გიამ რომანტიკული პაემანი მომიწყო და ხელი მთხოვა. დღემდე პასუხზე ვფიქრობ.
საყვარელი მამაკაცი – ეს სიახლე ჩემს ოჯახს გავუზიარე. ყველა ერთხმად მიმტკიცებს, რომ დაუფიქრებლად დავთანხმდე. გია ხომ შესანიშნავი მამაკაცია, რომელიც მზადაა შვილიან ქალზე დაქორწინდეს. სად ვიპოვი ასეთს? ეს სიმართლისგან შორს არაა. ოღონდ დედამ და დამ მთელი სიმართლე არ იციან. როცა ჩვენი ურთიერთობა რაღაც სერიოზულში გადაიზარდა, გიამ ერთი რამ მითხრა, რაც მაწუხებს. გულწრფელად მითხრა, რომ ჩემს შვილს საკუთარივით ვერასდროს შეიყვარებს. სურს, რომ საერთო შვილები გვყავდეს. ეს მეც მინდა, მაგრამ ჩემი ვაჟი მიყვარს და მისთვის საუკეთესო მსურს. მაშინ რატომღაც გადავწყვიტე, რომ დროთა განმავლობაში ყველაფერი დალაგდება. დრო გავიდა, ხოლო გია ჩემი შვილის მიმართ ინტერესს არ იჩენდა. გიაზე ვერ ვბრაზდები, რადგან თავიდანვე გულწრფელი იყო.
ახლა ეს სიტუაცია უფრო მეტად მაწუხებს. დაქორწინების შემდეგ ხომ ერთად ვიცხოვრებთ. როგორ მოექცევა ჩემს შვილს? როგორ იგრძნობს ჩემი შვილი თავს, თუ მამინაცვალი მის მიმართ გულგრილი იქნება? რა მოხდება, როცა საერთო შვილები გვეყოლება? ყოველდღე ეს კითხვები მტანჯავს. ერთი მხრივ, არ მინდა, რომ ბავშვმა თავი განმარტოებულად იგრძნოს. მეორე მხრივ, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ვიპოვი მამაკაცს, რომელიც შვილიან ქალზე დაქორწინებას დათანხმდება. რა გავაკეთო?“
ქალი რთულ სიტუაციაში აღმოჩნდა. გვსურს ვურჩიოთ, რომ ურთიერთობა შეწყვიტოს, რადგან შვილის გამო ყოველთვის განაწყენებული იქნება. არ ვფიქრობთ, რომ ეს ამად ღირს. თან ჯერ კიდევ ახალგაზრდაა და ღირსეულ მამაკაცს აუცილებლად იპოვის.
