პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ქალი საკუთარი მეგობრის ისტორიას მოგვითხრობს.რა თქმა უნდა, ფულის გაფლანგვა ძალიან ცუდი ჩვევაა, მაგრამ ზედმეტად დაზოგვაც – ასევე ნამეტანია. დაზოგვა უნდა ხდებოდეს ზომიერად და რაციონალურად, აშკარა უკიდურესობების გარეშე. წინააღმდეგ შემთხვევაში, პრობლემების თავიდან აცილება შეუძლებელი იქნება. რა სამწუხაროა, რომ ჩემს მეგობარს ეს არ ესმოდა.
კოტე ჯერ კიდევ ინსტიტუტში სწავლის დროს გაიცნო. ერთმანეთს ხვდებოდნენ და შემდეგ დაქორწინდნენ. მარის ქალიშვილი შეეძინა, შემდეგ ვაჟი.მარიც მუშაობდა და კოტეც. უფროსი ქალიშვილი სკოლაში დადიოდა, ვაჟი საბავშვო ბაღში. თითქოს ნორმალურად იყვნენ, ფულიც ყოფნიდათ. მდიდრები არ იყვნენ, მაგრამ არც სიღარიბეში ცხოვრობდნენ. ყოველ წელს ზღვაზეც კი მიდიოდნენ დასასვენებლად.
ერთ დღეს მარიმ დამირეკა და ტირილით მითხრა, რომ კოტეს ნივთები ჩაელაგებინა და სხვა ქალთან წასულიყო.
- ასე როგორ მომექცა?! ამბობდა, რომ მეც უყვარდი და ჩვენი შვილებიც! როგორ ვენდო ადამიანებს ამის შემდეგ?ვცდილობდი კოტეს ასეთი საქციელის მიზეზი მეპოვა.
- რით არის ეს ქალი ჩემზე უკეთესი? სკოლაც კი გაჭირვებით დაამთავრა. არც სილამაზით ბრწყინავს! მხოლოდ დაბერილი ტუჩები და საშინელი მაკიაჟი აქვს!
- იქნებ, ცოლ-ქმრულ ურთიერთობაში რაიმე პრობლემები გქონდათ? – ვკითხე მე.
- არანაირი პრობლემა არ გვქონია! ყველაფერი კარგად იყო! მე და კოტეს ორი შვილი გვყავს. არ ვიცი ამ უსირცხვილომ კოტე რით მიიზიდა!
- მარი, არ გეწყინოს, მაგრამ, იქნებ ეს ყველაფერი შენი საშინელი დაზოგვის ბრალია, რომ საკუთარი თავისთვის არაფერს ყიდულობ და საერთოდ არ უვლი თავს?
- სად მაქვს ამის დრო და ფული? მე ხომ ბავშვებზე და კოტეზე ვზრუნავდი. ძალიან მინდოდა, რომ მათ ყვლაფერი საუკეთესო ჰქონოდათ. მე ჩემთვისაც კი არ ვყიდულობდი ბევრ რამეს და მათთვის კი ყოველთვის ყველაფერს ახალს და კარგს ვყიდულობდი. აბა, სხვა როგორ?
მარი კეთილი განზრახვით, სწორედ მხოლოდ საკუთარ თავზე ზოგავდა. ის თავისთვის თითქმის არაფერს ყიდულობდა, ბავშვებს კი ანებივრებდა. ისე გამოვიდა, რომ სანამ ის ასე იქცეოდა, მისმა ქმარმა გადაიყვარა.კოტესაც შეგვიძლია გავუგოთ. როგორ შეიძლება გიყვარდეს ქალი, რომელსაც საკუთარი თავი საერთოდ არ უყვარს? მარი საკუთარ თავზე ზოგავდა, კოტე კი მარიზე.
მარი ქალიშვილისთვის და ვაჟისთვისაც კი უფრო ძვირფას ნივთებს ყიდულობდა, ვიდრე თავისთვის.როდესაც გაიგო, რომ ქმარი თავის საყვარელს სამკაულსა და ბეწვის ქურქებს ჩუქნიდა, ძალიან ეწყინა:
- შენი ცოლი მე ვარ! შვილები მე გაგიჩინე! ვალდებული იყავი, რომ ეს ყველაფერი ჩემთვის გეყიდა!
- ვალდებული შენს წინაშე არაფრით არ ვარ, გარდა ალიმენტის 33 პროცენტისა. საყვარელს კი მინდა და ვჩუქნი საჩუქრებს! – უპასუხა კოტემ.
რა თქმა უნდა, ეს ძალიან სამწუხაროა, მაგრამ კოტე მართალია: მოვალეობა ერთია, მაგრამ საჩუქრების ჩუქების სურვილი სულ სხვა.
