პაპარაცის რედაქციის მიერ მომზადებულ დღევანდელ სტატიაში – ახალგაზრდა ქალი თავისი მეზობლის ისტორიას გვიამბობს.
ახლა 34 წლის ვარ და იცით, რას მივხვდი? მივხვდი, რომ ადამიანს ნამდვილად შეუძლია შეცვალოს საკუთარი ცხოვრება ისე, როგორც თავად მოისურვებს. და საკუთარ თავს ადამიანი თავად უნდა დაეხმაროს.როგორც კი ადამიანი გადაწყვეტს, რომ ტანჯვა საკმარისია და საჭიროა ნორმალურად ცხოვრება და დაიწყებს ამისთვის რაღაცის გაკეთებას, მისი ცხოვრება მაშინვე უკეთესობისკენ შეიცვლება.
ასეთია რეალური ცხოვრება.მინდა, ერთი გოგოს ისტორია გიამბოთ. მას ირმა ჰქვია. ორი შვილი ჰყავს: 5 წლის ეკა და 2 წლის გიორგი.
ირმა თავის მეუღლეს 1 წლის წინ გაშორდა. ის ხშირად სვამდა და ჩხუბობდა. ასე, რომ მისი ამ გადაწყვეტილების მესმის. მაგრამ, არ მესმის ის, თუ როგორ შეუძლია მას ასე ცხოვრება, როგორც ახლა ცხოვრობს. ის მარტო დარჩა პატარა კომუნალურ ბინაში ორ შვილთან ერთად.
ირმამ ქმარს ალიმენტები არ მოსთხოვა, სიამაყის გამო, ვითომდა თავად გავუმკლავდები ყველაფერსო. მაგრამ, სამი ადამიანი ბავშვების დახმარების ფულით ცხოვრობს, ეს ხომ არარეალურია. ირმას დედამისი ეხმარება, რომელიც სხვა ქალაქში ცხოვრობს, მაგრამ ის პენსიონერია და ბევრი ფულის მიცემა არ შეუძლია.
დედამისი სთხოვდა, რომ ირმა საცხოვრებლად მასთან გადასულიყო, მაგრამ ირმა არ დათანხმდა. ისევ თავისი სიამაყის გამო.ვის სჭირდება ეს სიამაყე? ვინ ზარალდება ამით? მხოლოდ თვითონ და თავისი შვილები!
ირმას შვილები საბავშვო ბაღში დადიან, მაგრამ თავად ირმა არსად არ მუშაობს. რატომ? იმიტომ, რომ ბავშვებს საბავშვო ბაღიდან ვერავინ გამოიყვანს და თან ბავშვები ხშირად ავად ხდებიან და მათ მიხედვა სჭირდება. კიდევ ერთი მიზეზი არის ის, რომ ირმას არანაირი განათლება არ აქვს. დამლაგებლად და მეეზოვედ მუშაობა მას არ სურს.
ირმას ყოფილ ქმარს ოფიციალური სამსახური აქვს, ის შეძლებდა ალიმენტების გადახდას, მაგრამ ირმას არ უნდა.რატომ? რა საჭიროა ასე ტანჯვა და ბავშვების დაზარალება?ირმას შევთავაზე, რომ დედამისთან წასულიყო. ის თანახმაა, რომ ბავშვები საბავშვო ბაღში ატაროს და მიხედოს მათ, როდესაც ისინი ცუდად იქნებიან. ირმა კი მუშაობის დაწყებას შეძლება. დედას კარგი ორ ოთახიანი ბინა აქვს, ადგილი ყველასთვის საკმარისი იქნება. მაგრამ, ირმას არ უნდა.
მომბეზრდა ის, რომ ირმა მუდმივად თავის გაჭირვებულ ცხოვრებაზე წუწუნებს. მე ის საერთოდ არ მეცოდება. რა გაუკეთებია მას იმისთვის, რომ საკუთარი ცხოვრება და თავისი შვილების ცხოვრება უკეთესობისაკენ შეეცვალა? არაფერი! რას ელოდება? სასწაულს?! ის მხოლოდ ზღაპრებშია!საკუთარი თავის შეცოდებით არაფერი იცვლება. რატომ არ ესმის ეს ირმას? არ ვიცი, როგორ აპირებს ცხოვრებას მომავალში.
