„დედაჩემის უპასუხისმგებლო საქციელმა ჩვენს ურთიერთობას წერტილი დაუსვა“ – ჩივის რუსუდანი. ქალს დედასთან ურთიერთობა აღარ სურს, რადგან ის მხოლოდ ახალი ქმრის აზრს ითვალისწინებს და შედეგებზე არ ფიქრობს. რუსუდანის პატარა ქალიშვილთან მომხდარი ინციდენტი ბოლო წვეთი აღმოჩნდა. რა გააკეთა ბებიამ, Paparazzi–ის სტატიაში წაიკითხეთ.
„ჯერ კიდევ მოზარდი ვიყავი, როცა ჩემი მშობლები განქორწინდნენ. არაფრის ახსნა საჭირო არ იყო, ვხედავდი, რომ დედ–მამა ერთმანეთს არ შეეფერებოდნენ. მამა მშვიდი და გაწონასწორებული იყო, ხოლო დედა – ისტერიული. ხანდახან დედასთან თავადაც ვკამათობ. ეს ყოველთვის უსარგებლო იყო, რადგან დედა მარცხს არასდროს აღიარებდა. სკოლის დამთავრების შემდეგ სასწავლებლად დედაქალაქში წავედი. დედასთან ერთად ცხოვრება აღარ მსურდა. იმ დროისთვის მამა სამუშაოდ საზღვარგარეთ წავიდა. კავშირს ვინარჩუნებდით, მაგრამ ერთმანეთს იშვიათად ვხვდებოდით.
რამდენიმე წლის შემდეგ დედა ისევ გათხოვდა. მისი რჩეული მაშინვე არ მომეწონა. ყოველთვის ყველაფრით უკმაყოფილო იყო და ცხოვრობდა პრინციპით, რომ ყველა მის წინაშე ვალდებულია. მასთან ურთიერთობა ვერ ავაწყვე, მაგრამ ეს საჭირო არც იყო. როცა დედა გათხოვდა, ეს სანდრო მასთან საცხოვრებლად გადავიდა. ბინა დედაჩემის იყო, მაგრამ თავს მფლობელად თვლიდა. აღმოჩნდა, რომ უკვე იყო დაქორწინებული და შვილიც ჰყავდა. ალიმენტს არ იხდიდა. ყოფილი ცოლი და ვაჟიშვილი საერთოდ არ აღელვებდა.
როცა საკუთარი ოჯახი შევქმენი და დავორსულდი, გაირკვა, რომ სანდრო ბავშვებს ვერ იტანს. ბებიასთან ბავშვის მიყვანაზე ლაპარაკი არ იყო, მაგრამ არ გავბრაზებულვარ. არც მინდოდა, რომ ჩემი შვილი ასეთ ატმოსფეროში ყოფილიყო. ამის მიუხედავად, დედაჩემს ჩემი ქალიშვილი უყვარდა და სტუმრად თავად დადიოდა. მართალია, მხოლოდ მაშინ, როცა მისი ქმარი სახლში არ იყო. სხვა სიტუაციაში ქმარი მაქსიმალურ ყურადღებას ითხოვდა. დედა მის გარშემო პეპელასავით დაფარფატებდა. სანდრო დროთა განმავლობაში ჩემი ქალიშვილის მიმართ დათბა. იშვიათად, მაგრამ მათთან სტუმრად მიმყავდა.
ერთხელ სწორედ ასეთი დღე იყო. მე და ჩემი მეუღლე ქორწილში დაგვპატიჟეს, მაგრამ იქ ქალიშვილის წაყვანა არ გვსურდა. თან ღამე უნდა დავრჩენილიყავით, რადგან მეორე დღესაც ქეიფი იყო. დედას სპეციალურად გავესაუბრე. ისე მოხდა, რომ სანდრო მივლინებით უნდა წასულიყო. მოკლედ, შევთანხმდით, რომ ქალიშვილს ღამით დედასთან დავტოვებდი. ქორწილში მივხვდი, რომ თავს კარგად ვერ ვგრძნობდი. ღამით დარჩენა არ მინდოდა და უბრალოდ არ შემეძლო. დედასთან მისვლა, ქალიშვილის წამოყვანა და სახლში დაბრუნება გადავწყვიტეთ. დედაჩემის ბინის გასაღები ყოველთვის მქონდა, ყოველი შემთხვევისთვის. დედა არ გავაფრთხილეთ, რომ ვბრუნდებოდით. გვიანი იყო.
უბრალოდ კარი ჩემი გასაღებით გავაღე და ბინაში შევედი. ნანახზე თმა ყალყზე დამიდგა. ჩემი ქალიშვილი შემოსასვლელში გასაშლელ საწოლზე იწვა. დიდი ოთახიდან ტელევიზორის ხმამაღალი ხმა გამოდიოდა. ფეხსაცმლის გაუხდელად მისაღებ ოთახში შევედი. იქ დივანზე წამოწოლილი დედა და სანდრო დამხვდა, რაღაც სულელურ კომედიას უყურებდნენ. როცა ვკითხე, რატომ ეძინა ჩემს შვილს დერეფანში, სანდრომ ყვირილი დაიწყო, თუ რა უფლება მაქვს, რომ ასეთ დროს მისი ბინა ჩემი გასაღებით გავაღო. წყობიდან გამოვედი. ისე ვყვიროდი, რომ იმ წამს მზად ვიყავი თავს დავსხმოდი.
ვუთხარი, რომ შვილი მიმყავდა და ამ ბინაში ჩემი ფეხი აღარ იქნებოდა. ბინა ოფიციალურად დედაჩემის სახელზეა და კანონით მომავალში მისი ნაწილი დამრჩება, ამ საკითხს მალე სასამართლოში გადავწყვეტთ, რადგან საქმე აქამდე მივიდა. მთელი გზა ვკანკალებდი. მეუღლე მამშვიდებდა, რომ ძალიან ავღელდი. მაგრამ რა რეაქცია უნდა მქონოდა? დედას ვთხოვე, რომ ღამით ბავშვთან დარჩენილიყო, რადგან მარტო დაძინების ეშინია. ხშირად იღვიძებს. დედამ თავის დასაცავად მოიტყუა და მითხრა, რომ ანა დერეფანში უბრალოდ თამაშობდა და ჩაეძინა. რა სისულელეა! ამ ხალხთან ურთიერთობა აღარ მსურს.“
რუსუდანის უკმაყოფილება გასაგებია. დედამისის და მისი ქმრის უპასუხისმგებლო საქციელის გაგება რთულია. არ შეიძლება პატარა ბავშვებთან ასე მოქცევა, მით უფრო, როცა სულ სხვა რამეს გთხოვენ. ვფიქრობთ, რომ უმჯობესია სანდროსთან ურთიერთობა შეზღუდონ. ამ მამაკაცისგან გლობალური ცვლილებები მოსალოდნელი არაა. ნათელია, რომ რუსუდანის დედასთან ქორწინებაში პარაზიტობს.
