Paparazzi გიამბობთ კაცზე, რომლის ცოლი წლების შემდეგ დაბრუნდა, განქორწინებას და ქონების ნახევარს ითხოვს.
- ვშორდებით? – როგორც ჩანს, მათე მხოლოდ ახლა მიხვდა, რომ ცოლი სერიოზულად იყო განწყობილი.
- არა! მოდი, უბრალოდ ცალ–ცალკე ვიცხოვროთ. დაფიქრდი. შევხედოთ, როგორია მარტო ცხოვრება. შემდეგ გადავწყვიტოთ.
ქეთიმ ჩემოდანი გაჭირვებით დახურა და კარისკენ გავარდა.
- მგონი ჩემი ყველა ნივთი ავიღე. მოწერა საჭირო არაა. არც მე მოგწერ.
- დარწმუნებული ხარ? – მათეს რაღაცის იმედი ისევ ჰქონდა.
- მათე, შენ ყველაფერი გესმის. დიდი ბიჭი ხარ. მე კი მამაკაცი მჭირდება!
მათემ კარი მიხურა და ტირილი ძლივს შეიკავა. ფიქრობდა, რომ ეს ურთიერთობა სამუდამოდ გაგრძელდებოდა. დაქორწინდა მხოლოდ იმიტომ, რომ ქეთის დაკარგვის ეშინოდა. ამან ვერ უშველა.
5 წლის შემდეგ
- მათე, მომისმინე. რატომ არ შორდები ცოლს ოფიციალურად?
მათემ ნოუთბუქს თვალი მოწყვიტა და თავის მოადგილეს შეხედა:
- რისთვის?
- აბა რისთვის. თავისუფალი რომ იყო!
- ისედაც თავისუფალი ვარ!
- კი აბა, ქალები, როგორც კი იგებენ, რომ დაქორწინებული ხარ, გარბიან. მერა რა, რომ მანქანა და ბინა გაქვს.
აქ მოადგილე დირექტორისკენ საიდუმლოდ გადაიხარა და ჩასჩურჩულა:
- თუ იმედი გაქვს, რომ დაბრუნდება?
მათე სავარძლის საზურგს მიეყრდნო:
- მოხუცო, რას გადამეკიდე?
მოადგილემ ხელები ზევით ასწია და დამარცხება აღიარა:
- მესმის, ჩუმად ვარ. ოჯახის და გულის საკითხია!
მობილური აზუზუნდა და ეკრანზე გამოჩნდა „ქეთუშა“.
მოადგილემ სიტუაცია მაშინვე შეაფასა:
- მახსოვს რომ.. მორჩა, აქ აღარ ვარ.
მათე დაელოდა, როდის გავიდოდა მოადგილე და კარს დახურავდა. მობილურს უპასუხა:
- გამარჯობა!
- უნდა გნახო!
- რა მიზეზით!
- მიზეზი არის. ტყუილად არ შეგხვდებოდი.
- ერთ საათში ძეგლის გვერდით კაფეში შეგხვდები.
- კარგი.
მათე ფინჯანში შაქარს ამატებდა და ცოლს უყურებდა. 5 წელი ერთმანეთი არ ენახათ. ქეთი ძალიან შეცვლილიყო. ძნელი სათქმელია, უფრო მიმზიდველი გახდა თუ არა, მაგრამ იყო მასში რაღაც. არა ისე, როგორც ადრე.
- საერთოდ მისმენ? მათე გამოფხიზლდა.
- რაში მჭირდება შენი საყვარლების ამბების მოსმენა? საქმეზე გადადი.
ქეთის გაეღიმა:
- ეჭვიანობ? ბოლოს ვიპოვე ის, ვინც მისმენს. ისე მექცევა, როგორც ქალს, რომელსაც განებივრება და ლოლიაობა სჭირდება.
მათეს ერთი წამი დასჭირდა, რომ საქმის არსი გაეგო.
- მოიცადე, ვშორდებით?
- დიახ, ბინა უნდა გავყოთ.მათე წამით გაშეშდა.
- ბინა?
- ბინა, რომელიც 1 წლის წინ იყიდე. გახსოვს ეს ისტორიები სოციალურ ქსელში?
- ანუ ჩემს სოციალურ ქსელს ათვალიერებ? – გაეღიმა მათეს.
- ჰო, როგორც ჩანს, ტყუილად არა.
- იმედია, მარტო არ შეხვალ.
- რა თქმა უნდა, სადმე ხომ უნდა ვიცხოვროთ.
- რა, შენს ახალ რჩეულს საკუთარი საცხოვრებლის შეძენაზე თავი არ შეუწუხებია?
- ჯერ არა, მაგრამ ყველაფერი წინ აქვს.
მათეს გაეცინა:
- მაშინ დროებით ნაქირავებ ბინაში მოწყობა მოგიწევთ. ბინა გსურს, სასამართლოს მიმართე.
- წავალ, კანონები ვიცი!
მამაკაცი ადგა და მაგიდაზე ფული დაყარა.
- ყოველთვის თავდაჯერებით და ქედმაღლურად იღებდი და არა ცოდნით. სასაცილოა, რომ ოდესღაც მიყვარდი.
ქეთიმ სიტყვა შეასრულა. განქორწინების შემდეგ სასამართლოში სარჩელი შეიტანა მათეს ბინისა და მანქანის ერთობლივად შეძენილ საკუთრებად აღიარების შესახებ. სასამართლოში მოსარჩელე ამტკიცებდა, რომ ქონება ქორწინებაში იყო ნაყიდი, ამიტომ გაყოფას ექვემდებარება. მეუღლეებს წინასაქორწინო შეთანხმება არ ჰქონიათ, ამიტომ აუცილებელია შუაზე გაყოფა.
მათეს ადვოკატმა თავისი არგუმენტები წარადგინა: არსებობს უტყუარი მტკიცებულებები, რომ ცოლ–ქმარს 5 წელი და 3 თვე ერთად არ უცხოვრიათ. არ იყო არც ერთი ზარი, შეტყობინება და შეხვედრა. მათე თავიდან ნაქირავებ ბინაში, შემდეგ თავის ბინაში მარტო ცხოვრობდა. ცოლი ქმრის ცხოვრებისადმი ინტერესს არასდროს იჩენდა. თავად შესთავაზა განქორწინება, რადგან სხვა მამაკაცთან ურთიერთობა სურდა. ვინაიდან მათემ ბინა და მანქანა ფაქტობრივი განშორების შემდეგ შეიძინა, ეს ქონება პირადად უნდა ჩაითვალოს.
საბოლოოდ, სარჩელი არ დაკმაყოფილდა. სააპელაციო სასამართლომ პირველი ინსტანციის სასამართლოს გადაწყვეტილება ძალაში დატოვა. მათემ თავისი ქონება (ასევე საკუთარი კომპანიის 100%) შეინარჩუნა და ოფიციალურად თავისუფალი ადამიანი გახდა. პერიოდულად ქეთის იხსენებს. სადღაც, გულის რომელიღაც შორეულ კუთხეში მის მიმართ სიყვარული ისევ ციმციმებს.
