ხშირად დედის მიმართ მოთხოვნები გაბერილია. ღვიძლი შვილებისგანაც. მამას ბევრ რამეს არ თხოვენ, მაგრამ დედა ყველას მიმართ ვალდებულია. ასე მოხდა ამ ქალის ცხოვრებაში. შვილები ღვიძლი დედისგან მოლოდინში იმდენად ჩაიძირნენ, რომ დაავიწყდათ, რომ ისიც ცოცხალი ადამიანია. დედაზე წყენა ცხოვრების სხვა ასპექტების დანახვის საშუალებას არ აძლევს. Paparazzi ამ ქალის ისტორიას გიზიარებთ.
„ჩემ ისტორიას უნიკალურს ვერ უწოდებ. ადრე გავთხოვდი, ორი შვილი გავაჩინე. ქმართან ცუდად არ ვცხოვრობდი, კარგადაც კი. როცა 45 წლის გახდა, ყველაფერი ერთ წამში შეიცვალა. ახალგაზრდა ქალი იპოვა და ოჯახიდან წავიდა. ხელცარიელი წასვლა კარგი არაა, ამიტომ სახლის ნაწილი სასამართლოს გზით მოითხოვა, რაც გამოუვიდა. იმ დროს შვილები ზრდასრულები იყვნენ. მამას არ კიცხავდნენ, რადგან ის ზრდასრული ადამიანი იყო და ბედნიერების უფლება ჰქონდა. საერთო სახლი გავყიდეთ. ჩემი წილით პატარა ბინა ვიყიდე.
ბავშვებმა გადაწყვიტეს, რომ სამუშაოდ საზღვარგარეთ უნდა წავსულიყავი. აქ საქმე არაფერია, ასე დავეხმარები. ვიფიქრე, რომ კარგი ვარიანტი იყო. გერმანიაში მოვეწყვე. ბევრს და მძიმედ ვშრომობდი, ფულს და პროდუქტებს შვილებს ვუგზავნიდი. ამ წლებში მათთვის ბინების ყიდვა შევძელი. ქალიშვილიც და ვაჟიშვილიც ხშირად მირეკავდა, შვილიშვილების ფოტოებს მიგზავნიდნენ.
რამდენიმე თვის წინ მივხვდი, რომ ასე მუშაობა აღარ შემეძლო. ჯანმრთელობა ძლიერ შემერყა. ძველებურად ვეღარ ვმუშაობ. ჩამოსვლა, ჩემს პატარა ბინაში ცხოვრება და როგორღაც თავის რჩენა გადავწყვიტე. 2 თვის წინ გერმანიიდან დავბრუნდი, მაგრამ შვილები ჩემთან არ მოდიან, თითქმის არ მირეკავენ. ნაწყენი არიან, რომ სამუშაოდ წასვლას აღარ ვაპირებ. მიეჩვივნენ, რომ მათ ვუზრუნველყოფდი და სხვაგვარად ცხოვრება არ სურთ.
ასეთი ფიქრები სევდას მგვრის. მათთვის ვცდილობდი, ბინები ვუყიდე, მაგრამ მაინც ნაწყენი არიან. აი, მამასთან შესანიშნავი ურთიერთობა აქვთ. თუმცა მას შვილებისთვის არაფერი მიუცია, მხოლოდ სახლის ნაწილი წაართვა. მაგრამ ის კარგია, დედა ცუდი. მას შეეძლო თავისთვის ცხოვრება აერჩია, მე, როგორც ჩანს, უფლება არ მაქვს. მინდა გავიგო, რა გავაკეთო ახლა?“
დედაზე გაბრაზება ჩვეულებრივი საქმეა. სამწუხაროა, რომ ზოგჯერ წყენა მთელი სურათის დანახვის საშუალებას არ გვაძლევს. შვილებს შეეძლოთ დედისთვის მხარდაჭერა აღმოეჩინათ, დახმარებოდნენ. მათ ზურგი შეაქციეს ქალს, რომელმაც ჯანმრთელობა მათ კომფორტულ ცხოვრებას შეწირა. სამწუხაროა, რომ შვილები ასეთი ანგარებიანი და ეგოისტები გაიზარდნენ. აქ ქალი დამნაშავე არაა, უბრალოდ ყველა ადამიანი განსხვავებულია.
