“მე გიორგი მქვია. ახალგაზრდა და ძლიერი მამაკაცი ვარ, ჩემს დას კი სურს, რომ თავის მსუქან დაქალებზე დამაქორწინოს”

პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში საკუთარ ისტორიას გიორგი გვიამბობს.

მე სულ სხვა პრიორიტეტებით ვხელმძღვანელობ, ქვრივი ვარ და ჩემი ცხოვრება მაწყობს. არ მინდა, რომ ვიღაცას მოვუარო, როდესაც სუსტი მოხუცი გავხდები. ახალგაზრდა ირმები მომწონს, რომლებიც მაგრძნობინებენ, რომ – “მე ჯერ კიდევ კარგი ვარ!” მინდა სიყვარულით დავფრინავდე და სულაც არ მინდა, რომ რომელიმე იდას ან ლევ სოლომონოვიჩის იუბილეზე ვიმყოფებოდე, რომლებიც მხოლოდ ანალიზებზე, კოლონოსკოპიაზე და შუნტირებაზე საუბრობენ.

მე იმდენი იმპლანტი ჩავიდგი, რომ არ შემრცხვება, რომ ახალგაზრდა ფერიასთან ერთად მოვკვდე სადმე დომინიკის რესპუბლიკაში და არა მოხუცი და მსუქანი ქალის მკლავებში, რომელიც მუდმივად ტკივილებს უჩივის და მათ შორის თავის ტკივილსაც.

მე მიყვარს სირბილი, გოლფის თამაში და ძალიან კარგ ფორმაში ვარ, თქვენ კი ამბობთ, რომ ორპირს მოვერიდო და ჯანსაღი პროდუქტები ვიყიდო.

ჩემს შვილებს გაუმართლათ, რომ ნიუ ჯერსიში ცხოვრობენ და მხოლოდ დიდ დღესასწაულებზე ვხვდებით ერთმანეთს, რაც ჩემთვის სავსებით საკმარისია. მომწონს, რომ ჩემს თავს ვეკუთვნი, შემიძლია აუზში ბანაობა, რომის დალევა, სიგარის მოწევა. პერუელი დიასახლისი მყავს, რომელიც სახლში წესრიგს იცავს და ჩემს კარადასაც აწესრიგებს. მე არ მჭირდება ვინმე ვერა მიტროფანოვნა, რომელიც საწოლის ქვეშ დაგდებული წინდის გამო ნერვებს მომიშლის.

მე მქვია გიორგი, ჯერ კიდევ ძალიან კარგად ვარ, არც ბრმა ვარ, არც პარალიზებული და არც ექთნის მოლოდინში ვატარებ დროს თავისი ინექციებითა და საფენებით. ერთადერთი, რასაც ნამდვილად მოუთმენლად ველი, არის ემოციები და თავგადასავალი. თუმცა ნამდვილად არ ველი ჩუმ სიხარულებს მოხუცებული მოსაწყენი ადამიანების კომპანიაში.

საპასუხო წერილი გიორგის

„გიორგი! ნუ შეეცდები ამ წერილის დახევას, შეეცადე ბოლომდე წაიკითხო ყველაფერი. რა დაგემართა? იქნებ ცოტა გააფრინე? ჩემი მეგობრებით ხარ უკმაყოფილო? აღარ მოგწონს ფაინა ხიზილალას ბაგეტს როგორ უსვამს? თუ თურქული მარში აღარ მოგწონს? ან იქნებ ჭადრაკის თამაში აღარ მოგწონს ლევ სოლომონოვიჩთან?

შენი ნებაა, მე მათთან ურთიერთობას არ გაიძულებ. გარდა ამისა, შენს კომპანიაში ყოფნა არც თუ ისე სასიამოვნოა. და სხვათა შორის, ისინი მხოლოდ იმიტომ გეუბნებიან გამარჯობას, რომ მე ასეთი კარგი პედიკიურის ოსტატი ვარ.

კარგი, ისე იცხოვრე, როგორც შენ გინდა! მაგრამ სიბერეში ვიღაცამ ხომ უნდა იზრუნოს შენზე, რომ საფაღარათო საშუალებების მიღება არ დაგავიწყდეს და ყურსასმენების ნაცვლად ყურებში ბუასილის საწინააღმდეგო სანთლები არ ჩაიდო. თუმცა, თუ დავფიქრდებით, ყურსასმენები რაში გჭირდება, როდესაც სმენა ჯერ კიდევ ამერიკის აღმოჩენამდე დაკარგე.

და კიდევ, სუნიანი დომინიკის რესპუბლიკის ცხელი მზის ქვეშ რატომ იტანჯები? გოლფის თამაშით შეგეძლო რაიხელსონთანაც დამტკბარიყავი, მის ქალაქგარეთ არსებულ კომპლექსში, რომელიც მან ყოფილი სანატორიუმის ტერიტორიაზე ააშენა. და ამისთვის სულაც არ არის აუცილებელი მსუქან ფრიდაზე დაქორწინება, მითუმეტეს, რომ მან მეორე ქმრის გარდაცვალების შემდეგ მემკვიდრეობა მიიღო და ახლა ახალგაზრდა საყვარელი ჰყავს, რომელიც შენ შვილიშვილად გეკუთვნის.

გიორგი, ჭკუა მოიკრიბე! ვის სჭირდები მანდ შენი უცნაურობებით? დროა სამშობლოში დაბრუნდე! თუ შენი პერუელი საყვარელი მოგენატრება, არა უშავს, აქ ახალს იშოვი.

სამაგიეროდ, ერთმანეთთან ახლოს ვიქნებით. არ არის საჭირო მთელი დანაზოგის იმპლანტებზე დახარჯვა, ამიტომ გონება მოიკრიბე და დაბრუნდი. ისე როგორც მე, შენ არავის სჭირდები. შენი და.”