როგორ გააგდოთ ზრდილობიანად დედამთილი, რომელსაც სტუმრობა გაუტკბა? ზოგჯერ ქმრის დედა პიროვნულ საზღვრებზე წარმოდგენას მთლიანად კარგავს და ახალგაზრდა ოჯახში თავისი წესრიგის დამყარებას ცდილობს. ჩვენი ისტორიის გმირმა ცოტა ხნის წინ პირმშო გააჩინა და ახლა დედამთილის მომაბეზრებელ ზრუნვას ებრძვის. ერთხელ სერიოზულად იჩხუბეს. საქმემ სერიოზული სახე მიიღო და შესაძლოა განქორწინებამდე მივიდეს. ვინ არის დამნაშავე ამ სიტუაციაში?
როგორ გააგდოთ ზრდილობიანად დედამთილი, რომელსაც სტუმრობა გაუგრძელდა
4 წელია დაოჯახებული ვარ, ახლახანს ქალიშვილი, ქრისტინა, შემეძინა. ქმარი ძალიან მიყვარს, მაგრამ დედამისთან, ინგასთან, ურთიერთობა თავიდანვე არ გამომივიდა. გამუდმებით რჩევებს მაძლევს, როგორ ვიზრუნო სახლზე, როგორ შევწვა კატლეტი და როგორ გავრეცხო ქმრის საცვლები. რეკომენდაციებს მბრძანებლური ტონი ახლავს. ასევე მინიშნებები, რომ უვარგისი დედა ვარ, შვილს ვერ ვუმკლავდები. ჩვენთან გადმოსვლაც სცადა, სხვათა შორის, ჩემს ბინაში!
ქმარმა გადაარწმუნა და დროებით ყველაფერი გაჩერდა. ცოტა ხანში ისევ დაიწყო ჩვენს სახლში გაუფრთხილებლად შემოჭრა. მაშინვე ბავშვთან მირბის, ქუჩიდან მოსული ხელებსაც არ იბანს. ჩემს შენიშვნაზე ბრაზობს. ხშირად საკუთარი საჭმელი მოაქვს. ჩვენთან ხომ საჭმელი არაა, რძალი მოუხერხებელია!
დედის მოსვლა და დიდი სკანდალი
დიდხანს ვითმენდი. ვცდილობდი, მის მდგომარეობაში შევსულიყავი. მაინც, ქმრის დედაა, არ ირჩევენ. ახლახანს დედაჩემი მესტუმრა. 1 საათში დომოფონის ზარი ისმის. გამოიცანით, ვინ მოვიდა დაუპატიჟებლად? დედამთილი შემოვარდა და ჩემი სტუმრის დანახვამ ძალიან გააოცა (რა თქმა უნდა, ინგა ხომ ერთადერთი ბებიაა). მაშინვე ქრისტინას მივარდა.
მკაცრად შევახსენე, რომ ჯერ ხელები უნდა დაებანა. ნუთუ აშკარა არაა? პასუხად მივიღე, რომ ქალბატონს ხელთათმანები ეცვა, მაგრამ ამპარტავნული მზერით სააბაზანოში შევიდა. იმ მომენტში დედა მისაღებ ოთახში ქრისტინას აჭმევდა. თავად საწოლის თეთრეულის გამოსაცვლელად საძინებელ ოთახში გავედი.
მოგვიანებით დავბრუნდით და რას ვხედავ. დედამთილი ზის და მძიმედ უყურებს დედაჩემს და ბავშვს. შემდეგ მბრძანებლური ტონით ითხოვს ბავშვის მიცემას, რომ გვაჩვენოს, როგორ უნდა გამოვკვებოთ სწორად. დედამ არაფერი თქვა. იმ მომენტში ბავშვს ნერწყვი გადაცდა და ინგამ თითქოს აიწყვიტა. დედას შეუტია ყვირილით: “რას აკეთებ, სულელო, მომეცი ახლავე!”
შოკირებული დედაჩემი ატირდა. ღრმად ჩავისუნთქე და ამოვისუნთქე. დედამთილს მკაცრად მოვთხოვე წასვლა. ჯერ გაოგნებული მიყურებდა, შემდეგ დაიყვირა, როგორ ვბედავ. კიდევ ერთხელ გავუმეორე, რომ ჩემი სახლიდან გასულიყო. მანაც ნივთებს ხელი მოკიდა და კარი გაიჯახუნა ისე, რომ ჭერიდან თაბაშირი ჩამოვარდა.
ვინ არის დამნაშავე და რა უნდა გააკეთოს?
ჯერ ანერვიულებული დედა ძლივს დავამშვიდე. 1 საათის შემდეგ ქმარი მირეკავს და მსაყვედურობს. ვუთხარი, სახლში მოსულიყო და სიდედრის ვერსიაც მოესმინა. მოვიდა, ჩვენი ნაამბობი ჩუმად მოისმინა, შემდეგ დედა სახლში წავიყვანე. ქმარი ძალიან გაბრაზდა და დილით სამსახურში ხმის ამოუღებლად წავიდა. მე რა? მთელი 4 წელი ვითმენდი, რკინის ნერვები არ მაქვს.
შემდეგ ქმარმა დედამთილის ვერსია გააჟღერა. თითქმის დაარწმუნა, რომ დედაჩემმა არ იცის ბავშვის ხელში დაჭერა და კვება, ამიტომ შეეშინდა და იყო ასეთი მკაცრი. ქმართან დაიჩივლა, რომ დედამ არ გამაჩერა და პირი არ მომაკეტინა. კარგი, მე ახალგაზრდა ვარ, რა უნდა მითხრას. მაგრამ მართლა არ ესმის, რომ დედაჩემმა თავისი ცხოვრება განვლო?
გაბრაზებისგან მეტყველების უნარი დავკარგე. აღმოჩნდა, რომ შეურაცხყოფა მივაყენეთ, მას კი უბრალოდ ბავშვის გამო შეეშინდა. ქმარს მკაცრად ვუთხარი, რომ ეს ენის ტარტარის უფლებას არ აძლევს. მეც მიწევდა მსგავსი შიშების განცდა და ყოველთვის თავს ვიკავებდი. ქმარმა მიპასუხა, რომ უფრო ბრძენი უნდა ვიყო და დავთმო. ეს მე უნდა წავიდე კომპრომისზე, ვინ ეჭვობდა?
ჩემი პრინციპების შეცვლა არ შემიძლია და არ მინდა. ჩემზე 30 წლით უფროსია და თავს ასე უტაქტოდ ქცევის უფლებას აძლევს. ქმრის აზრით, გადავაჭარბე, მაგრამ კატეგორიულად არ ვეთანხმები! ახლა დაძაბული ურთიერთობა გვაქვს, თითქმის არ ველაპარაკებით ერთმანეთს. თუ მოითხოვს, დაე, დავშორდეთ. აი, რას ვფიქრობ. ქმარი ბევრი შეიძლება იყოს, მაგრამ დედა ერთია!
