პატარა ქალაქში ჭორები სწრაფად ვრცელდება და დიდხანს რჩება. ყველა ერთმანეთს იცნობს, ამიტომაც დეიდა მარინას ამბავი ერთგვარ ლეგენდად იქცა. პატარა ვიყავი, როცა ეს მოხდა. გაგვახსენდა, როცა მეგობრები ვმსჯელობდით, რა უნდა გააკეთოს კაცმა სახლში. ხშირად ვიხსენებდით დეიდა მარინას, რომელიც არც ისე დიდი ხნის წინ იტალიელ რობერტოსთან ერთად ჩამოვიდა.
ამბავი საყურადღებოა იმით, რომ იტალიაში თითქმის 18 წლიანი მუშაობის შემდეგ ქალი მშობლიურ მხარეში დაბრუნდა ქალიშვილების სანახავად. პირდაპირ მივიდა მისი და ყოფილი ქმრის სახლში, სადაც მისი ყოფილი მთელი ეს დრო შესანიშნავად ცხოვრობდა. ბიძია ალექსანდრე სირცხვილისგან ქალაქის ბოლოში დედასთან გადავიდა. ვთვლი, რომ ამას იმსახურებ. მაგრამ ყველაფერი ასე ნათელი არაა.
რა უნდა გააკეთოს კაცმა სახლში
ალბათ, 9–10 წლის ვიქნებოდი, როცა ხალხმა ჭორაობა დაიწყო. თუ, რა ცუდი კაცია ბიძია ალექსანდრე და რა უბრალო დეიდა მარინა. საქმე იმაშია, რომ მისმა ქმარმა, რომელსაც ჰყავდა სამი მშვენიერი შვილი, დიდი სახლი და დალაგებული ყოფა, მეზობელთან რომანი გააბა. ეს მეზობელი ცნობილი იყო იმით, რომ სხვადასხვა მამაკაცისგან შვილები ჰყავდა. დეიდა მარინას ამ დრომდე კარგი დიასახლისის, დედის და ცოლის რეპუტაცია ჰქონდა. თუ ვისიმე გაკილვა საჭიროა, ყველასი ერთდროულად: მოღალატე ქმარიც და მოტყუებული ცოლიც. და ეს თითქმის 20 წლიანი თანაცხოვრების შემდეგ. 2 შვილი უკვე სრულწლოვანი იყო, ხოლო უმცროსი ქალიშვილი მაღალ კლასში სწავლობდა.
ყველა კიცხავდა ალექსანდრეს უნამუსო საქციელის გამო, მაგრამ ის ბოლომდე უარყოფდა. რომ ეს ყველაფერი ცილისწამებაა, ჭორები. როცა დეიდა მარინა თავად მივიდა მეზობელთან გასარკვევად, მან მაშინვე ჩაუშვა. ოჯახში სხვა პრობლემებიც იყო, რომლებიც სკანდალთან ერთად გასაჯაროვდა. აღმოჩნდა, რომ ალექსანდრე თითქმის არაფერს შოულობს და ბევრი თავისუფალი დრო აქვს. აი, მეზობლებთან დადის, სანამ ცოლი მუშაობს. ამავდროულად, დეიდა მარინა ალაგებდა და ამზადებდა.
დამცირებულმა მარინამ გადაწყვიტა, რომ ამ ქალაქში დარჩენა არ ღირს. ამაში სიამოვნება არ იყო: ყველა კუთხეში, ყველა გაჩერებაზე მასზე საუბრობდნენ.
სხვა ქვეყანაში გადასვლა
ამბობენ, რომ მარინამ განქორწინება მოითხოვა, მაგრამ ქმარმა არ მისცა და თქვა, რომ საერთო სახლიდან წასვლას არ აპირებს. მარინას საბუთების მოგვარების ძალა არ ეყო, ამიტომ ნივთები ჩაალაგა, სამუშაო ვიზა გააფორმა და სასწრაფოდ წავიდა. რაც მერე დაიწყო! ხალხი მაშინვე ქმრის მხარეზე გადავიდა, რომლის კისერზეც დარჩა უკვე ზრდასრული შვილები და დიდი სახლი. ალბათ, იმედები ჰქონდა, რომ ცოლი დაუბრუნდებოდა, მაგრამ წლები გავიდა, მარინა კი არ ჩანდა.
დროთა განმავლობაში მისი შვილები კარგად მოეწყვნენ: უფროს შვილებს მარინამ ერთოთახიანი ბინები უყიდა, რომ დამოუკიდებელი ცხოვრება დაეწყოთ. უმცროსი მამასთან დატოვა მათ საერთო სახლში. მან ჯერ სკოლა დაამთავრა, შემდეგ უნივერსიტეტი, მაგრამ მშობლების ბუდეში დარჩენა გადაწყვიტა. ამავდროულად, დედა რეგულარულად უგზავნიდა ფულს სარემონტოდ და სახლის მოსაწყობად, ასე რომ 10 წლის შემდეგ უღიმღამო, მაგრამ დიდი სახლი გადაიქცა მდიდრულ სასახლედ, რომელიც მთელ მხარეში ცნობილი გახდა. რატომღაც მთელ დამსახურებას მიაწერდნენ ალექსანდრეს, რომლის შემოსავალი მხოლოდ მას ძლივს ყოფნიდა. თავად არემონტებდა.
იტალიელთან ხელჩაკიდებული
18 წლის შემდეგ, ზუსტად რამდენიმე თვის წინ, ქალაქში ჭორების მიზეზი ისევ გაჩნდა. დეიდა მარინა იტალიელთან ხელჩაკიდებული ცენტრალურ ქუჩაზე ამაყად დასეირნობს, ცნობისმოყვარე ხალხს და ბოროტ ენებს ყურადღებას არ აქცევს. მალე ხომ 60 წლის გახდება. რამდენადაც ვიცი, იტალიაში ამ ასაკში ცხოვრება მხოლოდ იწყება.
ქალიშვილებთან გასაცნობად ჩამოვიდნენ. ბუნებრივია, გაჩერდნენ სწორედ იმ სახლში, რომელშიც ალექსანდრე ცხოვრობდა. კაცმა ასეთ სირცხვილს ვერ გაუძლო. ცოლ–ქმარი ხომ მხოლოდ ქაღალდზე იყვნენ. დედასთან გადავიდა. ალბათ, მოგვიანებით დაბრუნდება, როცა ჭორები ჩაცხრება, მაგრამ კიდევ დიდხანს არავის დაავიწყდება.
მეზობლები დღემდე კიცხავენ, რომ მან ოჯახის ინსტიტუტი შელახა და უსინდისოა. სხვები თვლიან, რომ ბიძია ალექსანდრემ ეს დაიმსახურა თავისი ღალატით. ნუთუ არ შეეძლო ნორმალური ადამიანივით განქორწინებაზე დათანხმება და საქმის დასრულება? რა თქმა უნდა, ბევრი მას იცავს: თითქოს, უმცროს ქალიშვილზე ზრუნავდა, სახლს უყურებდა, სადაც საჭირო იყო, ყველაფრის შეკეთებაზე ზრუნავდა.
დეიდა მარინას არ აღელვებდა, რას ამბობდნენ მასზე. ყოფილი ქმრის გრძნობების მიმართაც გულგრილი იყო. ისე მოხდა, რომ ერთ–ერთი ჩემი დაქალია მისი უმცროსი ქალიშვილი, რომელიც მამასთან ერთად ცხოვრობდა. როგორც კი, დედა საყვარელთან ერთად სახლში დაბრუნდა, დაინტერესდა, არ რცხვენია, რომ ასე ჩამოვიდა და ყველას არცხვენს. რაზეც მარინამ კითხვით უპასუხა, არ რცხვენია, რომ მთელი 18 წლის განმავლობაში მის ხარჯზე ცხოვრობს?
რა უნდა გააკეთოს კაცმა სახლში?
გამოდის, რომ მარინა ქმართან დაშორების შემდეგაც ოჯახის მთავარი მარჩენალი იყო მთელი ამ ხნის განმავლობაში. ალექსანდრე სახლზე ზრუნავდა, რადგან სხვაგან დასარჩენი არ ჰქონდა, თუ არ ჩავთვლით დედის ბინას.
ადგილობრივები ცნობისმოყვარეობის გამო დეიდა მარინას ეკითხებოდნენ, როგორი იყო იტალიაში ცხოვრება. ხომ არ ნანობს, რომ წავიდა? როგორ გაიცნო რობერტო? მარინამ თქვა, რომ ამაში საიდუმლო არ იყო და რობერტომ მშვენივრად იცოდა, სად მიდიოდნენ. ერთმანეთი სამსახურში გაიცნეს, თავიდან ეს წარმოუდგენლად ეჩვენებოდა – ამ ასაკში უცხოელთან ურთიერთობა. მაგრამ რობერტო არ დანებდა და მისი გული მოიგო. მალე ერთად ცხოვრება დაიწყეს. მარინა თითქმის მთელ ფულს ოჯახს უგზავნიდა: შვილებს და სახლის სარემონტოდ. და ის არაფერს ნანობს.
„ჩემო რობერტო ოქროა, შრომისმოყვარე, მზრუნველი, სახლის საქმეს არასოდეს მიტოვებს. ყოველთვის მეხმარება. შესანიშნავად ამზადებს, ნამდვილი იტალიელია“.
თუ მამაკაცი ღირსეულია, არა თუ ცოლს არ უღალატებს, არამედ ღირსეული სამსახურის პოვნას ეცდება. სახლსაც უყურადღებოდ არ დატოვებს. იქნებ, ყველა რობერტოსავით გემრიელად ვერ ამზადებდეს, მაგრამ სახლში მამაკაცის მოვალეობები მკაცრად ქალის პროპორციული უნდა იყოს, განსაკუთრებით, როცა ორივე მუშაობს. სხვა საქმეა, როცა მამაკაცი ოჯახის მარჩენალია, მაშინ ვარიაციები შესაძლებელია. ახლა ოჯახის ბევრი სხვა მოდელი შეიძლება შეგხვდეთ, მაგრამ ვთვლი, რომ მთავარია არა ტრადიციები, არამედ სამართლიანობა.
მეგობრები ყველაფერში არ მეთანხმებიან. მაგალითად, იმაში, რომ კარგი დედა არასდროს მიატოვებს შვილებს. ასე უცნობთან ხელჩაკიდებული მშობლიურ სახლში არ დაბრუნდება. მე კი ვთვლი, რომ ყველაფერი სწორად გააკეთა: მხოლოდ ერთხელ ვცხოვრობთ, შვილები ზრდასრულები არიან, ხოლო ბიძია ალექსანდრეს გრძნობებზე ფიქრი უცნაურია, მას შემდეგ, რაც მან თავად დაანგრია ყველაფერი.
