საბჭოთა ბიჭების და გოგონების ბავშვობამ ეზოში ჩაიარა. სკოლის და დამატებითი წრეების შემდეგ ყველა სახლიდან ეზოში გარბოდა. დღის წესრიგი ძალიან დატვირთული იყო. მოგესწრო უნდა სადილობა, გაკვეთილების სწავლა, მშობლების დავალებების შესრულება, ზოგჯერ მაღაზიაში წასვლა პურის ან რძის საყიდლად. მხოლოდ ამის შემდეგ შეგეძლო ეზოში ჩასვლა. აქ კი ელოდათ მეგობრები, ახალი თავგადასავლები და კარგი მონაპოვარი.
დიახ, როცა საბჭოთა კავშირში საცხოვრებელი კორპუსების მასობრივი მშენებლობა დაიწყო, ეზოში რას არ იპოვიდი. მავთულების ნაჭრები, არმატურა, რკინის ნაჭერი და მრავალი სხვა. ზოგ ნივთს ჯართში აბარებდნენ ან მშობლებს აძლევდნენ. მამა მათ ავტოფარეხში ან საკუჭნაოში ინახავდა შესაფერის დრომდე. სხვა ნაპოვნი ნივთები ხელნაკეთი იარაღის შესაქმნელად გამოიყენებოდა. ასეთი იარაღით დასდევდნენ კატებს ან მეგობრებს უცვლიდნენ ველოსიპედით გასეირნებაში.
კარგი აღმოჩენები ეზოში
საბჭოთა ხულიგნის მთავარი ატრიბუტი იყო შურდული. თუ ეზოში ერთი შურდული გამოჩნდებოდა, უკვე ერთ თვეში მისგან გოგონებიც ისროდნენ. მთავარია, იპოვო ტოტი განშტოებით და სწორად გამოჭრა. რეზინის ყიდვა შეიძლებოდა აფთიაქში ან იქვე სადმე შეგეძლო გეპოვა. სპილენძის მავთულიც მეზობელ ეზოში სამშენებლო უბანზე შეგეძლო გეპოვა. ყველაფერს კარგად ამაგრებდნენ და მორჩა, ახლა შეუძლიათ მტრედებს დაედევნონ. ასეთი შურდულის დამზადებას მოხერხება და უნარი სჭირდებოდა. ვისაც მისი გაკეთება არ შეეძლო, იძულებული იყო გაეცვალა საღეჭი რეზინის ჩანართებში და სხვა მოდურ ნივთში.
უფრო მარტივი შურდულის გაკეთებაც შეიძლებოდა. იმავე სამშენებლო მოედანზე ალუმინის მავთულს პოულოდნენ და შურდულივით ღუნავდნენ. თუ გაუმართლებდათ, რეზინის ნაწილსაც იქვე პოულობდნენ. ან საცვლიდან რეზინს იღებდნენ, ამ საქმისთვის იდეალური იყო. კარგად ამაგრებდნენ და შურდულიც მზად იყო. იმავე ალუმინის მავთულიდან ნალებს აკეთებდნენ და შემდეგ მტრედებს და კატებს ესროდნენ. ასეთი შურდული ძალიან მარტივი იყო და დიდად არავის აზიანებდა. ამ საინჟინრო სასწაულის სახლში ატანა არ შეიძლებოდა. შურდული ან მოკრძალებულ ადგილას ინახებოდა ან მემკვიდრეობით გადაეცემოდა.
რისი პოვნა შეიძლებოდა საბჭოთა ეზოში?
ეზოში კიდევ ერთი იარაღი იყო ისრები. მისი დამზადება ადვილი იყო, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ეზოში შედუღების სამუშაოებს ასრულებდნენ. ელექტროდის ღეროების ერთი მხარე კარგად უნდა გალესილი იყო. მეორე მხარეს მტრედის ბუმბულს აკრავდნენ და ისრები მაღაზიაში ნაყიდს არ ჩამოუვარდებოდა. ყველა ხის კარი პატარა ნახვრეტებით იყო მორთული. ხეებსაც ხვდებოდათ, მაგრამ ამის გამო მკაცრად ეჩხუბებოდნენ.
ასევე ყველა ეზოში გამოჩნდა იდუმალი ასოები, მაგალითად E. ლითონის იყო და ბუმერანგად გამოყენება შეიძლებოდა. არცერთმა ბავშვმა არ იცოდა, საიდან გამოჩნდა ეს ასოები ეზოში და ასეთი აღმოჩენა უხაროდათ. უკვე ზრდასრულ ასაკში ბევრმა შეიტყო, რომ ეს იყო ნაწილები სატრანსფორმატორო ქვესადგურებიდან, რომლებიც თითქმის ყველა ეზოში იყო განთავსებული. ამ განძის პოვნა და გაშვება სახალისო იყო.
ბავშვები, რომელთაც არ ჰქონდათ ინტერნეტი და კომპიუტერი, სამყაროს ექსპერიმენტების გზით შეიცნობდნენ. სამწუხაროდ, ზოგჯერ ასეთი ექსპერიმენტები დაზიანებით და დასახიჩრებით სრულდებოდა. და მაინც, ყველა ეზოში იყვნენ ხულიგნები, რომლებიც ეზოში სხვადასხვა მონაპოვრის გამოცდას აგრძელებდნენ.
