ახალგაზრდა მამაკაცს 5 წელია ვიცნობ, ერთად ვცხოვრობთ 3 წელია, ხელი მთხოვა და დავთანხმდი, მაგრამ ბოლომდე დარწმუნებული არ ვარ. ფინანსების გამო ქორწილის გადახდა გადავდეთ, თუმცა დიდად არც მინდა. შეყვარებულს ფულის დაგროვების უნარი არ აქვს, ამიტომ ამ საქმეს მე მოვკიდე ხელი. როგორც ჩემი ხელფასიდან, ასევე მისი ხელფასიდან ნაწილს ვინახავ. ამავდროულად, ავტოსესხს ვიხდით.
შემდეგ ვიკამათეთ: მთელი დანაზოგი მის ბარათზე იყო, ნაღდი ფული მე მქონდა. ამ ბარათიდან ფულს ხარჯავს, ხან პროდუქტებზე, ხან წამლებზე, როცა ავად გახდა. მესმის ყველაფერი, საიდან უნდა იშოვოს, მაგრამ მეც ხომ ვიხდი. თანხა ბარათზე მოდის და ნელ–ნელა იხარჯება. ვღიზიანდები, მეც ხომ ვაგროვებ ამ ბარათზე. გადავწყვიტე, ახლა მხოლოდ ჩემი ფული დავაგროვო. ამბობს: კარგი, მოგცემ ჩემს ბარათს, მაგრამ როცა ფული არ მექნება, შენ მოგიწევს საჭმლის და სხვა ყველაფრის ყიდვა. ისედაც მხოლოდ აუცილებელ რამეზე ვხარჯავდი! დაზღვევა, საავადმყოფო!“
პერიოდულად ქორწილზე ლაპარაკობს, მაგრამ იცის, რომ ეს თანხა საკმარისი არ არის. მოვიდა, იფიქრა და ამბობს – „სამსახურში დირექტორისგან ვისესხებ. რას იტყვი?“ ჩემგან ელოდება გადაწყვეტილებას, რადგან იცის, ყოველგვარი ვალის წინააღმდეგი ვარ, მით უმეტეს ქორწილისთვის. არაფერს ვამბობ, რომ ეს ღონისძიება წინასწარ უნდა იყოს მომზადებული და შეთანხმებული.
კითხვა: რატომ არ შეიწუხა თავი და არ დააგროვა ფული (როგორც შეეძლო, ღრუბლებში არ დავფრინავ). ღირს ნერვიულობა, საიდან იშოვის ფულს ქორწილისთვის? თუ იყოს ეს მხოლოდო მისი თავისი ტკივილი? მეორე: მშვიდად ვცხოვრობთ, თუ ვკამათობთ, მხოლოდ ერთი მიზეზით – პირველი ქორწინებიდან შვილი ჰყავს (ბავშვი დედასთან ერთად ცხოვრობს და არდადეგებზე ბებიასთან, ჩემი შეყვარებულის დედასთან ჩამოდის), რაც არ მაღელვებს, მაგრამ შეყვარებული თვლის, რომ მისი ვაჟი უნდა მიყვარდეს.
ავუხსენი, რომ არ მიყვარს, მაგრამ მშვიდად ვუდგები, როგორც ჩემი მეგობრების შვილებს (მაპატიეთ, არ შემიძლია სიყვარულობანა). ცდილობს, თავისი შვილი თავს მომახვიოს. იცოდებს, ჩვენთან მოჰყავს, რომ სამივე ერთად გავატაროთ დრო. ვიცი, რომ ბავშვი წამოწვება და მთელ დღეს პლანშეტში თამაშში გაატარებს, მაგრამ მონიშნავს, რომ კარგი მამა ჰყავს, მე კი გამოვკვებავ და გავართობ. ასე არ შემიძლია, ვერ მივცემ ბავშვს პლანშეტს, რომ მთელი დღე თამაშში გაატაროს. მამამისი ამბობს, რომ სურს ბავშვის ჩვენთან მოყვანა, როცა უნდა და რამდენი ხნითაც უნდა. ზოგჯერ საქმე აბსურდამდე მიდის. სურს, რომ ბავშვმა მთელი არდადეგები ჩვენთან გაატაროს, სახლში გამოკეტავს, ხოლო საღამოს, როცა სამსახურიდან დაბრუნდება, ერთმანეთთან ურთიერთობით გაერთობიან. ბავშვი 9 წლის არის.
ვეუბნები, რომ ეს ალოგიკურია. უმჯობესია, ბავშვი ბებიასთან დარჩეს, მისი მეთვალყურეობის ქვეშ იყოს, ვიდრე მთელი დღე სახლში გამოკეტილი. მას კი შეუძლია სამსახურის შემდეგ დედას გაუაროს და ბავშვთან დრო გაატაროს. თუ სურვილი აქვს, დარჩეს 2–3 ღამე ან რამდენი ხნითაც უნდა. წინააღმდეგი არ ვარ. ამ თემაზე ყოველთვის ვკამათობთ. იანვარში ისე ვიჩხუბეთ, საქმე თითქმის დაშორებამდე მივიდა. სანამ ბავშვი არ არის, ყველაფერი კარგად არის.
როგორ მოვიქცე? მორიგი არდადეგები იწყება და აღარ მინდა ჩხუბი, მაგრამ დათმობაზე წასვლაც არ შემიძლია. ვერ ვიტყვი, რომ თანახმა ვარ მოიყვანოს ბავშვი ჩვენთან. მირჩიეთ, როგორ მოვაგვარო ეს საკითხი? შესაძლებელია მასთან ერთად მშვიდად ცხოვრება? როგორ მივახვედრო, რომ ეს ბავშვი მისი შვილია და ვალდებული არ ვარ, აღვზარდო ან მასზე პასუხისმგებლობა ავიღო. იქნებ, ამიტომაც არ მინდა დაქორწინება (ბოლომდე)? რადგან მესმის, რომ თავისი ბავშვივით დამატერორებს? როგორ განვმიჯნო მისი ურთიერთობა ბავშვთან და ჩემთან? თუ არჩევანის წინაშე დავაყენო, მე თუ ის – ეს არასწორია და ამის გაკეთება არ მინდა, მაგრამ არც ის მინდა, რომ შემაწუხონ. მონსტრი ვარ და სასტიკად ვიქცევი? უნდა მივიღო გაშლილი ხელებით?
პ.ს. ალბათ, ბავშვობიდან რაღაც ტრავმა აქვს. შეყვარებულის მამამ ოჯახი მიატოვა, როცა ის 1–ელ კლასში იყო. ოჯახს ხშირად არ ეხმიანებოდა. მესმის, რომ მისკენ მიილტვოდა, მაგრამ მამა მშვიდი იყო. შეყვარებულის დედა თვლის, რომ ის ცუდი მამაა და ისიც ავსებს საჩუქრებით და ფულით, ბავშვს თავზე ეფოფინება. თუმცა ბავშვს ეს დიდად არ სჭირდება, სიმართლე რომ ვთქვათ.
პასუხი
რა სჭირდება თქვენი შეყვარებულის შვილს, თქვენი გადასაწყვეტი არ არის. თუ მაგალითად, თქვენი შეყვარებული გადაწყვეტს ყოველთვე ხელფასის ნახევარი გაუგზავნოს ყოფილ მეუღლეს, ესეც არ იქნება თქვენი განსახილველი, მას უფრო სჭირდება ეს ფული თუ თქვენ.
კაცს აქვს ვალები, რომლებიც აღიარა, და მისი საზრუნავია, როგორ გადაიხდის. თქვენ ამ მამაკაცს იღებთ მთელი ვალით ან საერთოდ არა. მაგრამ არის ნიუანსი. ვალები თავად უნდა გადაიხადოს. ვალი ახალ შეყვარებულს არ უნდა გადააბაროს. მას შეუძლია ყოფილი მეუღლე სიკვდილამდე არჩინოს, თუ საჭიროდ ჩათვლის, მაგრამ არ აქვს უფლება თქვენთან მოიყვანოს და მაგიდასთან დასვას. ეს მისი ვალია და არა თქვენი.
იგივე ეხება ბავშვს. ეს მისი ტვირთია და არავინ არის ვალდებული, მისი პასუხისმგებლობა გაიზიაროს. საერთოდ, ქორწილიც მისი საზრუნავია. პატარძალი ქორწილისთვის არ აგროვებს. პატარძალი მზითვს აგროვებს.
ცხოვრობთ მამაკაცთან, რომელსაც არაფერი აქვს, რაზეც იცხოვრებს და ოჯახს შექმნის, აქვს დაგროვილი ვალები, რომელთაც ვერ უმკლავდება და შესაძლებლად თვლის, რომ მთელი ეს საზრუნავი თქვენ გადმოგაბაროთ. ვერ წარმომიდგენია, რა ღირსებები უნდა ჰქონდეს კაცს, რომ ამ პირობებით მასთან იცხოვრო.
ალბათ, წინასწარმეტყველია. თუმცა, მეორე მხრივ, რაში სჭირდება დაოჯახება წინასწარმეტყველს? ამისთვის სულაც არ არის.
