ჩემს და ჩემს ქმარს შორის პრობლემა წარმოიქმნა მის კატის გაბის გამო. როცა ერთმანეთი გავიცანით, უკვე ჰყავდა სფინქსი. იმ მომენტში ამაზე ყურადღება არ გავამახვილე, რადგან დარწმუნებული არ ვიყავი გრძელვადიან ურთიერთობაში. უკვე წელიწადნახევარია ერთად ვცხოვრობთ, მე კი გაბის ვერ ვიტან!
უშნო მსუქანი სფინქსია, სხვა სფინქსებისგან განსხვავებით. იმ დროს სამ თვეში ერთხელ მძუნაობის პერიოდი ჰქონდა, ფეხებზე და მკლავებზე მისი ლოკვა მაღვიძებდა. შემდეგ მძუნაობის პერიოდი გახშირდა, თვეში ორჯერ – ეს არის გაუთავებელი ყვირილი, რბილი სათამაშოების დაზიანება და ყველგან ეს ლორწო.
1 წლის შემდეგ სტერილიზაცია გაუკეთეს და ნამდვილი ჯოჯოხეთი დაიწყო. აღარ შემიძლია. ყოველ დილით (ძალიან ადრე) გათბობის ბატარეაზე კლანჭების ხმა მაღვიძებს, ვერ ვიძინებ. კატა სპეციალურად ყრის ნივთებს, ჭამს ყვავილებს და ყველაფერს, რისი ალაგებაც ვერ მოვასწარი. ძალიან ბოროტია, სტუმრებს თავს ესხმის. დედაჩემს და ძმას თავს დაესხა, როცა გვესტუმრნენ.
იმის გამო, რომ მელოტია, ყველგან ტოვებს ოფლის ყავისფერ ლაქებს, რადგან სულ ოფლიანობს. თავისი თათებით და ცხიმით ჩემს ბალიშზე დგება, მე კი სახეს ძალიან ვუვლი. ცოტა ხნის წინ ერთი სიტუაცია მოხდა: მშობლების სახლიდან დავბრუნდით. დედამ გამომატანა პასქა, რომელსაც ორი დღე აცხობდა. კატამ კი მთლიანად გადაყლაპა. ბევრს ვტიროდი და მესმოდა, რომ მთელი გულით მძულდა. კარადა გააღო, შევიდა და 500 გრამიანი პასქა მთლიანად შეჭამა.
გუშინ ბოლო წვეთი იყო: ნაჩუქარი ტკბილეულის შეკვრა შეჭამა, შეფუთვა გახსნა და ყველაფერი შეჭამა. ქმარმა კუჭის გამოსარეცხად წაიყვანა, რაღაც გაუკეთეს და სახლში დაბრუნდნენ. 1 საათში რწყევა დაიწყო, იატაკი ნარწყევით იყო დაფარული, მთელი სააბაზანო ოთახი ამ მასებით იყო დაფარული, ქმარმა ყველაფერი დაალაგა, მე კი დაქალთან წავედი ღამის გასათევად. არ ვიცი, რა გავაკეთო. ამ კატის დანახვა აღარ შემიძლია, კბილებს ვაკრაჭუნებ. ქმარიც დამნაშავე არ არის.
ჩემი ცხოვრება მივიდა იქამდე, რომ უბრალოდ ვცხოვრობ კატასთან. ჩემს ყოველ ქმედებას ან ჭამას თან სდევს ფიქრები, რა მოხდება, თუ მოიპარავს, სად წავიღო, როგორ შევკრა. არ მინდა, რომ ჩემი ცხოვრება და მოქმედება ცხოველზე იყოს დამოკიდებული. მშვიდად ცხოვრება მინდა.
კატასთან ცხოვრების, მუდმივი კონტროლის და გაბრაზების ძალა აღარ მაქვს. მინდა თავი დავდო ბალიშზე და ვიცოდე, რომ შარდით სველი არ დამხვდება, მინდა ვჭამო საწოლში და მაშინვე არ ავალაგო, არ გავიტანო ნაგავში და მაცივარში. მშვიდად მინდა დავიძინო და გამაღვიძოს მზის სხივებმა და არა კატის კნავილმა. თავისუფლად ცხოვრება მინდა.
