როგორც არ უნდა იყოს, შეძლებულ მამაკაცს უფრო მეტი არჩევანი აქვს ცხოვრებაში, ვიდრე ღარიბს. ურთიერთობაშიც. რთული ხასიათის ან უსიამოვნო ქცევის მიუხედავადაც. როგორც ამბობენ, ფული ყველაფერს წყვეტს. თუმცა, თუ სიმართლეს თვალებში ჩავხედავთ, ყოველთვის ასე იყო. საჭირო არ არის ზღაპრების გახსენება მომხიბლავი მათხოვრების შესახებ, რომელთაც ყოველთვის უმართლებთ. პრაქტიკა აჩვენებს, რომ ასეთი შემთხვევები გამონაკლისია.
თანამედროვე ქალებს ეს კარგად ესმით, ამიტომაც ახლა გაგიჭირდებათ იპოვოთ გოგონა ოთახში კედელზე გაკრული მუსიკოსების პლაკატებით. ახლა ყველას სურს მდიდარი, წარმატებული მამაკაცი იახტით. ზოგადად, ნორმალური ტენდენციაა. როგორც მინიმუმ, ზუსტად იციან, რა სურთ და რისკენ მიისწრაფვიან. ზოგი ადანაშაულებს ახალგაზრდა თაობას მერკანტილურობაში, სხვები აქებენ „ფხიზელი ხედვისთვის“. ვთვლით, რომ პარტნიორის არჩევა წმინდა პირადი პროცესია და გარშემომყოფები არ უნდა ინტერესდებოდნენ.
შეძლებული მამაკაცი
ამბობენ, რომ მრბოლელი მამაკაცი ყველაზე ხშირად არის მუსუსი. გასაკვირი არაფერია. ეს სპორტი არის შეძლებული ადამიანებისთვის, რომლებმაც იციან რისკზე წასვლა და დანის პირზე სიარული. რომელ გოგოს არ მოეწონება ეს თვისებები? არავინ გვიყვება მათ ხასიათზე, მორალზე, ცხოვრებისეულ პოზიციაზე. ან რისთვის? თუ ადამიანი წარმატებულია, სხვა ყველაფერი მეორეხარისხოვანი ხდება.
ასე იყო ჩემი ყოფილი ქმრის შემთხვევაში. გულუხვი, ჭკვიანი, მომხიბვლელი და ძალიან მდიდარი. თავს მევლებოდა ისე, თითქოს ამქვეყნად უკანასკნელი ქალი ვიყავი. ჩამომაშორა ბიჭს, რომელსაც ნამდვილად ვუყვარდი. ყვავილებით მავსებდა და სადმე მპატიჟებდა. თავად ამ დროს ახალგაზრდა და მიამიტ სტუდენტებს „აფუჭებდა“. ფაქტზე არასოდეს დამიჭერია, იმ ერთადერთი შემთხვევის გარდა, რომლის შემდეგაც ერთმანეთს დავშორდით. ამავდროულად, 29 წლის ასაკში მელოტი თავი და ვირის მსგავსი დიდი ყურები ჰქონდა. მასთან ურთიერთობიდან რამდენიმე წუთში ეს უკვე „ხიბლად“ გეჩვენებოდა.
კობასი მადლობელი ვარ იმისთვის, რომ ქორწინების შემდეგ არ შეიცვალა. ჩვეულებრივ, ხომ ასე ხდება? რუტინა, თანაცხოვრება, ყოველდღიურობა მამაკაცს აქცევს მსუქან ზარმაცად, რომელსაც თითქოს უკვე ყველაფერი აქვს. ქალი გვერდით არის, არაფრისკენ სწრაფვა არ სჭირდება, უნდა დაჯდე და დაისვენო. ყოფილი ქმარი ასეთი არ იყო. ბევრს მუშაობდა, სიურპრიზებით ხშირად მახარებდა, ჩვენი ვაჟისთვის იდეალური მამა იყო. სამწუხაროა, რომ როგორც ქმარი შეუფერებელი აღმოჩნდა.
ძვირფასი დაიკო
აი, ჩემი და, პირიქით, ჩემს ქმარზე ბრაზობდა და ყოველ შეხვედრაზე მასთან განქორწინებას მირჩევდა. ასე ფულსაც მივიღებ და უფრო ღირსეულსაც ვიპოვი. რაღაც მომენტში მისმა სიტყვებმა ისე დამღალა, რომ მასთან ურთიერთობა შევწყვიტე. მხოლოდ მნიშვნელოვან დღეებში ან საოჯახო დღესასწაულებზე ვხვდებოდით. სხვა შემთხვევაში თავს ვაჩვენებდი, რომ დაკავებული ვიყავი. ხომ გესმით, ღვიძლი და. არ ვიცოდი, რომ მთელი ეს დრო კობა აქტიურად მღალატობდა და ჩვენს ქორწინებას განსაკუთრებულად არ თვლიდა.
ახლა განქორწინებულები ვართ. და მაინც, კობაზე ნაწყენი არ ვარ. მსოფლიოში საუკეთესო ვაჟი მაჩუქა. დამიტოვა ბინა, ავტომობილი და პირობა, რომ ყოველთვის დამეხმარება. კარგ ალიმენტს იხდის და ყოველ 2 კვირაში სასიამოვნო რაოდენობის თანხას რიცხავს ბარათზე, ისე უბრალოდ. სასამართლოს შემდეგ მითხრა, რომ ესმის, რომ არა მხოლოდ შვილს, არამედ მის დედასაც უნდა დაეხმაროს. როგორც მინიმუმ, ღირსეული საქციელია.
ჩემი მხრიდან, შემიძლია ვიტრაბახო, რომ ბოთლი ხელში არ ამიღია და სასამართლოში ქონების ნახევარი არ მომითხოვია. კარგად მესმის, რომ ეს სამართლიანი არ არის. კანონი კანონია, მაგრამ ღრუბლებში ისე არ დავფრინავ, რომ ყოფილი მეუღლის ძალისხმევა და შესაძლებლობები ჩემს ტოლფასად მივიჩნიო. ალბათ, ამ მიდგომამ ხელი შეუწყო, რომ ახლა კარგი მეგობრები ვართ. წინააღმდეგი არ ვარ, როცა კობა შვილის სანახავად მოდის ან მასთან გარკვეული დროის გატარებას მთხოვს. ჩემთვის უკეთესია.
მდიდარი მამაკაცი
ისევ ჩემი და მინდა ვახსენო, უფრო მისი საქციელი ახლა, ჩემი განქორწინების შემდეგ. ბოლო წლებში არ გაუმართლა. ქმარმა სამსახური დაკარგა, იპოთეკამ მთელი ქონება წაართვა. ამ მიზეზით მე მომმართა. ფულის სასესხებლად, რომ მდგომარეობიდან გამოსულიყვნენ. ჩემი მხრიდან იმედგაცრუება ელოდა. „ზედმეტი“ თანხა ბიზნესში ჩავდე, ჩემთვის და ჩემი ვაჟისთვის მხოლოდ საჭირო თანხა დავიტოვე, 1-1,5 წლისთვის სამყოფი. ეს სიმართლეა და დისთვის ამის ახსნა ვცადე.
საპასუხოდ დაიწყო ჩემი გაკრიტიკება, თავის შებრალებაც სცადა, მისთვის სესხის გამოტანაც მთხოვა. ურყევი ვიყავი. რამდენიმე დღის შემდეგ, ყოფილ ქმართან შეხვედრაზე გავარკვიე, რომ ჩემმა დამ მასთანაც მიაღწია. საინტერესოა, რომ კობა უფრო ლმობიერად მოიქცა და ასესხა (ჩათვალეთ, აჩუქა) საჭირო თანხა. ვფიქრობ, რომ ეს ჩემი დის უკანასკნელი თხოვნა არ იქნება.
ახლა რა გამოდის. ადრე მისთვის ნამდვილი მტერი იყო. მახინჯი, „მშობლების“ ფულით და სოფლური მანერებით. ახლა მისიანი გახდა. მესმის, რომ შეიძლება ის განწყობა და ნერვები არ მაქვს, მაგრამ ამ მომენტში ვთვლი, რომ მოღალატე ყოფილი ქმარი ჩემთვის უფრო ახლობელია, ვიდრე ღვიძლი და. ეს რაღაცას უნდა ნიშნავდეს. ვერ ვიგებ, მე შევიცვალე და ცუდი ადამიანი გავხდი, თუ დავიბენი საკუთარ მორალურ პრინციპებში. ჩემს მსოფლმხედველობაში რაღაც შეიცვალა და ვშიშობ, არასწორი მიმართულებით.
