36 წლის ვხდები. არასოდეს ვყოფილვარ გათხოვილი და არ მყავს შვილი. ახლა აღარავინ მეცნობა. სამსახურში ყველა მამაკაცი დაქორწინებულია. ძალიან ბევრი თაყვანისმცემელი არც მყოლია. ერთხელ მახსოვს, რომ 19 წლის ასაკში ავტობუსში ერთი ბიჭი გავიცანი, მაშინ სტუდენტები ვიყავით.
ვფიქრობ, რომ ეს კარმაა. ჩვენს გვარში ყველა დაქორწინებული იყო ერთხელ, ან ორ-სამჯერ! ყველას ჰყავს შვილები. მე კი თვითონ ვურეკავდი ბიჭებს, ვწერდი, შეხვედრაზე მივდიოდი და ყველაფერს თავად ვაგვარებდი, ველოდებოდი ინიციატივას. უმეტეს შემთხვევაში ყველაფერი მეგობრობის დონეზე რჩებოდა, მერე იყო რომანტიკული ურთიერთობები, ახლო ურთიერთობები, რომლებიც ერთი წლის შემდეგ ინგრეოდა. და არასოდეს დასრულებულა ქორწინებით.
კიდევ ვაინტერესებ მოხუც კაცებს, რომლებსაც მხოლოდ ინტიმური ურთიერთობა უნდათ. გაცნობის საიტებზე გაცნობის გაუთავებელი მცდელობები უშედეგოდ მთავრდება. საუბარი იყო მხოლოდ ს***-ზე, მაგრამ მე ეს არ მინდა. მინდა თავდავიწყებით შემიყვარდეს კარგი, წესიერი მამაკაცი. ახლა კი არაფერი მინდა.
ხანდახან მგონია, რომ ჯადო გამიკეთეს. ერთხელ ქუჩაში ერთი ბოშა ქალი გადამეკიდა, უნდოდა ემკითხავა. ფული მთხოვა, უარი ვუთხარი და არაფერი მივეცი. მერე რაღაც შეფუთვა დამადო, მე გადავაგდე. გაბრაზდა და წავიდა, მერე კი ჩემი ბინა გაძარცვეს. ჩემი პირადი ცხოვრება არ ეწყობა. თითქოს იმ ბოშამ დამწყევლა.
ახლა კი სრულიად დავკარგე ცხოვრების აზრი, არაფერი მახარებს. ადრე ვცეკვავდი, აუზზე და დავდიოდი, ფიტნესით ვიყავი დაკავებული, მეგობრებთან ვურთიერთობდი, მაგრამ ახლა ესეც აღარ მახარებს. ქარგვა, ქსოვა, მძივები, ხატვა, ფრჩხილების მოხატვა, წარბების ლამინირება და წამწამების დაგრძელება – ეს ყველაფერი ჩემთვის საინტერესო არ არის.
