ზრდასრული ადამიანების უმეტესობას სიკეთის ბოროტებისგან და კარგის ცუდისგან გარჩევა შეუძლია. ადამიანის მორალური პრინციპები მსოფლიოს უმეტეს ქვეყანაში ერთი და იგივეა. ოჯახს დაეხმარე, სუსტი ადამიანი არ დაჩაგრო, ქალები და ბავშვები დაიცავი. ეს ყველაფერი ჩვენში გენეტიკურ და მენტალურ კოდში ჩადებულია, ასე ადამიანი ახერხებს გადარჩენას და განვითარებას. სამართლიანობისთვის უნდა ითქვას, რომ აქამდე კარგად ვუმკლავდებით. მაგრამ გვაქვს მომენტები, როდესაც ძველი, ცნობილი ჭეშმარიტებები კითხვის ნიშნის ქვეშ დგება.
მაგალითად, მშობლები. ყველამ ვიცით, რომ მათ პატივი უნდა ვცეთ და გვიყვარდეს, რაც არ უნდა მოხდეს. ამავდროულად, ბევრი ადამიანი ეთანხმება მოსაზრებას, რომ თუ მშობლები ცუდი ადამიანები არიან, რომლებიც საშინლად იქცეოდნენ და იმავეს აგრძელებენ, თავი უნდა აარიდოთ. იგივე ისტორიაა ნათესავების და ნაწილობრივ შვილების მიმართ. გამოდის, კაცობრიობის მთავარი მორალური პოსტულატები ინგრევა, თუ ჩვენთვის არახელსაყრელ ჩარჩოში მოთავსებულია. ეს ფაქტი ბევრ ადამიანს უხერხულ მდგომარეობაში აყენებს.
ადამიანის მორალური პრინციპები
ბოლო დრომდე არავისთვის მინდოდა ამის თქმა, მაგრამ მოთმენა აღარ შემიძლია. ჩემი და ჩემი მეუღლის ცხოვრებაში ისევ გამოჩნდა მისი მამა და ჩემი მამამთილი. მოხუცი ლოთი, მექალთანე და უსინდისო ადამიანი. 7 წელი თვალით არ მინახავს და არ ვინანებდი, თუ საერთოდ არ ვნახავდი. სამწუხაროდ, საოცრად ძლიერი ჯანმრთელობა აქვს. როგორც ჩანს, კიდევ დიდხანს მომიწევს მისი ატანა.
სპეციფიკური ადამიანი
მენდეთ, ტყუილს არ ვავრცელებ. ნამდვილად საშინელი ადამიანია. 8 წლის წინ მე და ჩემი მეუღლე დავქორწინდით და მე, როგორც ახალგაზრდა ცოლი, მის სახლში გადავედი საცხოვრებლად. ჩემი ქმარი ადრე მშობლებთან ერთად კერძო სახლში ცხოვრობდა, რადგან ბევრი ადგილი იყო, სხვაგან გადასვლის საჭიროება არ იყო. უბრალო გოგო ვიყავი, მეუღლისთვის ყველაფერს ვაკეთებდი. ჩემთვის პრინციპული არ იყო, რომ ახლა ქმართან და მის მშობლებთან ერთად ცხოვრება მიწევდა.
ჩემმა მშობლებმა ცოტა ფული გვაჩუქეს, მაგრამ გადავწყვიტეთ არ დაგვეხარჯა, არამედ ბანკში შეგვეტანა ბინის შესაძენად. არა, ჩემი მზითევი ბევრი არ იყო, როგორც შეიძლება იფიქროთ. და მაინც, რაღაც თანხა იყო. დრო გავიდა, მე და ლევანს ერთმანეთი გვიყვარდა და მშვიდი და ბედნიერი მომავლის იმედით ვცხოვრობდი.
ერთადერთი პრობლემა მამამთილი იყო. როგორც ვთქვი, ეს კაცი სასმლის მიმართ გულგრილი არასდროს ყოფილა. შედეგად, მისგან ნებისმიერი რამ იყო მოსალოდნელი. სკანდალი, ჭურჭლის მტვრევა, ავეჯის დაზიანება, ყვირილი ღამიდან დილამდე და ა.შ. ჩემს ქმარს არაფრით სურდა ამ პრობლემის მოგვარება, რაც არ უნდა მეთხოვა. ამბობდა, რომ მამაზე ხელის აწევას არ აპირებდა. მაქსიმუმ, რაც მახსენდება, არის რამდენიმე შეხლა–შემოხლა ქუჩაში, როცა მამამთილს ვითომ ესმოდა, რა ცუდად იქცეოდა.
უსიამოვნო სიტუაცია
ყველაზე უპატიებელი შემთხვევა მამამთილის სახლიდან წასვლამდე 1 თვით ადრე მოხდა. დღისით, როცა ქმარი სამსახურში იყო, ხოლო დედამთილი ბაზარში წავიდა, მამამთილმა მიმანიშნა, რომ წინააღმდეგი არ იქნებოდა ჩემთან რომანი გაება. როცა მივხვდი, რის მიღწევას ცდილობდა, შოკში ჩავვარდი და მაშინვე ისტერიკა მოვაწყვე. კარგია, რომ მაშინვე უკან დაიხია და არავის გამოძახება არ დამჭირვებია. კარგად დაფიქრების შემდეგ გადავწყვიტე, რომ ქმრისთვის ამ შემთხვევის შესახებ არაფერი მეთქვა, უფრო მეტი პრობლემა რომ არ შექმნილიყო.
1 თვის შემდეგ მამამთილი თავისი ნებით წავიდა სახლიდან, მაგრამ არა იმ სიტუაციის გამო. აღმოჩნდა, რომ უფროსმა დამ მემკვიდრეობით დიდი თანხა დაუტოვა. დაახლოებით 10 ათასი დოლარი, რაც ძალიან გაუხარდა. ცოტა დაფიქრდა და მიხვდა, რომ ოჯახში დარჩენა აღარ სურდა. შვილს 2 ათასი მისცა, დანარჩენი თანხა წაიღო და წავიდა იქ, სადაც ბევრს ასხამენ და არავის კიცხავენ. განქორწინება ოფიციალურად არ მოუთხოვია.
ადამიანის მორალური პრინციპები
7 წლის განმავლობაში, როცა მამამთილი გამქრალი იყო, კარგი ბინის ყიდვა და გადასვლა შევძელით. პატარა ქალაქის ერთადერთი უპირატესობა ხელმისაწვდომი უძრავი ქონებაა. ვაჟი შეგვეძინა და ახლა ისე ვცხოვრობთ, როგორც ყოველთვის გვინდოდა. მაგრამ მამამთილი ისევ გამოჩნდა. ეს უფრო მაწუხებს, ვიდრე ნებისმიერი, ყველაზე სამწუხარო სიახლეც. უკვე მოასწრო ლევანთან დალაპარაკება, ყურები გამოუჭედა, თუ როგორ მოენატრა, როგორ უნდა შვილიშვილზე ზრუნვა, რა საზიზღარია დედამთილი, რადგან კანონიერ ქმარს სახლში არ უშვებს. აი, მესმის თავხედობა.
ძველი ვალიც არ დაავიწყდა. ფული, რომელიც ოდესღაც ჩემს ქმარს მისცა. დის ნაანდერძევი თანხის 2%. მერე რა, რომ მამაა! დიახ, სჯობდა არაფერი მიეცა, ოღონდ თვალით აღარ დამენახა. მესმის, ჩვენს ბინაში უნდა გადმოსვლა, თან ცარიელი ოთახი გვაქვს. კატეგორიული წინააღმდეგი ვარ და ამას ქმარს პირდაპირ ვეუბნები.
ლევანის ძალიან რბილი ხასიათი აქვს. მშობლები უყვარს და უჭირს უარი უთხრას მამას, თუნდაც ასეთს. ვხედავ, როგორ ცდილობს ყველას ასიამოვნოს, რომ არავინ განაწყენდეს. მაგრამ ასე არ გამოვა. ადამიანის მორალური პრინციპები არც ერთ ჩარჩოში არ ჯდება. ერთი უკანასკნელი მეთოდი დამრჩა. მოვუყვე, როგორ ცდილობდა მამამისი ჩემთან არშიყობას. ბოლო წუთამდე არ მინდოდა გამხელა, მაგრამ, ალბათ, მომიწევს. რა მოხდება, ღმერთმა იცის, მაგრამ ჩემს ტერიტორიას ბოლომდე დავიცავ!
