მოსიყვარულე ბებია და ბაბუა შვილიშვილისთვის უდიდესი ფასეულობაა. მათი სიყვარული სულაც არ ჰგავს მშობლების სიყვარულს. ის უფრო ნაზი და მოსიყვარულეა. ეს არის სიყვარული, რომელიც განებივრებს… პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში მოგითხრობთ ისტორიას ქალზე, რომელსაც ნამდვილად უყვარდა ბებია და შეძლო ამ სიყვარულის სრულად გამოვლენა.
მოსიყვარულე ბებია და ბაბუა
ლიკა ყოველთვის ბებიის საყვარელი შვილიშვილი იყო. ისე მოხდა, რომ ნანამ ქმარი ადრე დაკარგა, ქალიშვილი კი გულცივი გამოდგა. ნანა არასდროს არაფერს უჩიოდა და ყოველთვის ცდილობდა ანას დახმარებას, მიუხედავად იმისა, რომ ის სახლში იშვიათად ჩნდებოდა. უმეტეს შემთხვევაში, ეს მაშინ ხდებოდა, როდესაც ანას ფინანსური გაჭირვება ჰქონდა.
ერთ დღეს ანამ ნანას დაურეკა და უთხრა, რომ მალე შვილიშვილი შეეძინებოდა. იმ დროს ქალიშვილსა და დედას შორის ურთიერთობა ძალიან დაძაბული იყო და ნანას დიდი არ არაფერი უგრძნია, ამ ამბის გაგებისას. მან სინდისის ქენჯნაც კი იგრძნო, რადგან ყველა მისი მეგობარი ასეთი ამბის გაგებისას სიხარულისგან გიჟდებოდა. თუმცა, ნანას დამოკიდებულება სრულიად შეიცვალა იმ მომენტიდან, როდესაც მან ლიკა პირველად აიყვანა ხელში.
ანა, აღმოჩნდა არა მხოლოდ ცივი ქალიშვილი, არამედ არც თუ ისე მოსიყვარულე დედაც. ლიკას ნანა ბებია უნაზღაურებდა მშობლების მზრუნველობისა და ყურადღების ნაკლებობას. ლიკამ ბავშვობის უმეტესი ნაწილი საყვარელი ბებიის სახლში გაატარა. სწორედ ნანა დაეხმარა გოგონას ერთ დროს, რომ მედდა გამხდარიყო. ლიკა კეთილი გოგონა გამოდგა. სულაც არ ჰგავდა დედას. მას ყოველთვის სურდა ხალხს დახმარებოდა.
სამწუხაროდ, ნანა არ ახალგაზრდავდებოდა და ერთ დღესაც მძიმე ავადმყოფობა დაატყდა თავს. ლიკამ საუკეთესო ექიმები შემოირბინა, მაგრამ ისინი უბრალოდ მხრებს იჩეჩავდნენ. ერთადერთი რაც შეიძლებოდა გაეკეთებინა, ეს იყო საყვარელ ბებიაზე ზრუნვა მის ბოლო კვირებში. შვილიშვილი საქმეს სერიოზულად მიუდგა. ლიკას უკვე ჰყავდა შვილები, მაგრამ მან ქმარს სთხოვა, რომ მათზე ეზრუნა და სამსახურიდანაც ხანგრძლივი შვებულება აიღო.
ბოლო კვირები საუკეთესო მეგობართან ერთად
ნანას სიცოცხლის ბოლო პერიოდში არაფერი აკლდა. ლიკა განსაკუთრებული სინაზით უვლიდა მოხუც ქალს. ისინი დიდხანს საუბრობდნენ სხვადასხვა თემაზე, ერთად უყურებდნენ ბებიის საყვარელ სერიალებს და ჭორაობდნენ კიდეც. ნანა გარდაიცვალა, როგორც აბსოლუტურად ბედნიერი ადამიანი. სხვათა შორის, ქალიშვილი მხოლოდ იმის გასარკვევად გამოჩნდა, თუ რა უანდერძეს…
ლიკას უხაროდა, რომ ნანა აღარ იტანჯებოდა… და მაინც წარმოუდგენლად სევდიანი იყო, რადგან საუკეთესო მეგობარი დაკარგა, რომელიც მთელი ცხოვრება მასთან იყო. მაგრამ ლიკას დედას არ აინტერესებდა. სახლი მემკვიდრეობით მიიღო და მორჩა. გასაკვირი იყო, რომ ბებიამ ლიკას მხოლოდ უზარმაზარი ძველი დივანი დაუტოვა. ანას ასეთ მემკვიდრეობაზე გაეცინა და ქალიშვილს აბრაზებდა:
-ხედავ, როგორ „უყვარდი“ შენს საყვარელ ბებიას? მხოლოდ უსარგებლო ძველი დივანი დაგიტოვა. რაც შეიძლება მალე წაიღე, რადგან სახლი უკვე გავყიდე. ახალი მაცხოვრებლები მალე გადმოვლენ…
ლიკა ანდერძის გამო არ დაღონებულა, რადგან მისთვის ყველაზე ღირებული ბებიასთან ურთიერთობა იყო. და, რა თქმა უნდა, არა სახლი ან რაიმე ნივთი. მან დაიქირავა მუშები, რომლებმაც დივანი მის ბინაში გადაიტანეს. დივანი, სხვათა შორის, ძალიან კარგი იყო. უზარმაზარი და გამძლე… თუმცა, კარგი იქნებოდა თუ ნაჭერს გამოუცვლიდა. ძველი ბალიშებიდან ქსოვილის მოხსნისას, ლიკამ შიგნით რაღაც იგრძნო.
დიდ კონვერტში იდო ტყავის ჩანთა და წერილი. წერილში ეწერა, რომ ბებიას სახლში განზრახ არ დაუტოვებია ძვირფასი ნივთები, რადგან იცოდა, რომ ლიკას დედა ყველაფერს გადაქექავდა და ქალიშვილის მოტყუების გზას იპოვიდა. ყველა ძვირადღირებული სამკაული, რომელიც ბებიამ მემკვიდრეობით მიიღო არისტოკრატი მშობლებისგან, დივანში იყო დამალული. ანას რომ სცოდნოდა, რა ღირდა მთელი ეს სამკაული!
ცხოვრებისეული სიბრძნე: რას გვასწავლის ეს ისტორია?
სიყვარული და ზრუნვა ყოველთვის ჯილდოვდება. ჩვენი ზრახვები სუფთა უნდა იყოს. სიყვარულში სულის ჩადებით უკვე ბევრს ვიღებთ. ასე, მაგალითად, ბებიასთან ახლო ურთიერთობამ ლიკას საუკეთესო მეგობარი აჩუქა მრავალი წლის განმავლობაში. ეს მეგობარი მას შესანიშნავ რჩევებს აძლევდა და ზრუნავდა მასზე. ლიკას არაფრის მიღების იმედიც კი არ ჰქონდა, რადგან მას ისედაც ბევრი ჰქონდა…
