მსოფლიო პანდემიამ ჩვენი განვითარების ვექტორი შეცვალა. ჩვენ, ყველა დაახლოებით ერთნაირად ვფიქრობთ. სერიოზული დაავადების თავიდან აცილების მიზნით იმუნიტეტის გაძლიერებაზე ვზრუნავთ. ამასთან შეუსვენებლად ვმუშაობთ, რადგან მომავლისადმი ნდობა მხოლოდ გვესიზმრება. როდის მოვა დამსახურებული დასვენება?
სამწუხაროდ, ხშირად თანამედროვე ადამიანი დასვენებას მხოლოდ ავადმყოფობის დროს ახერხებს. აბსურდია, არა? თუმცა სწორედ მაშინ ვიხსნით პასუხისმგებლობის ტვირთს და დამშვიდებული გულით არაფერს ვაკეთებთ. ზოგიერთი სპეციალისტი ირწმუნება, რომ ავადმყოფობას ერთგვარი სარგებელი აქვს. თუ როგორი, დღევანდელი სტატიიდან გაიგებთ.
დამსახურებული დასვენება
რას აძლევს ავადმყოფობა თითოეულს? პირველ რიგში, ის ჩვენი ჯანმრთელობის მნიშვნელობას ხაზს უსვამს. მკურნალობაზე ან პრეპარატებზე ფულის დახარჯვით დანაშაულს ვერასდროს იგრძნობთ. გამოჯანმრთელებისკენ გადადგმულ თითოეულ ნაბიჯს უზარმაზარი მნიშვნელობა აქვს. რაც უფრო ასაკოვანი ხდება ადამიანი, ამას მით უფრო ცხადად ხვდება.
მეორეც, დაავადება გვახსენებს, რომ დასვენების უფლება გვაქვს. ის მხოლოდ მაშინ არ უნდა დადგეს, როცა სურდო ან გრიპი უკვე გზაშია. გარდა ამისა, როცა ადამიანი ავადაა, თითქოსდა საკუთარ თავს სისუსტის და დაუცველობის ნებას აძლევს. ამ მომენტებში ახლობლების მხარდაჭერა ძალიან მნიშვნელოვანია.
ხშირად გამოჯანმრთელების სიჩქარე ჩვენს წრეზეა დამოკიდებული. როგორც ამბობენ, მშობლიურ სახლში კედლებიც კი გვკურნავს. თუ ოჯახის რომელიმე წევრი ავადაა, ამ პერიოდში თავი განსაკუთრებულად აგრძნობინეთ. ყველაფერი გააკეთეთ, რომ ახლობელმა თქვენი სითბო და ზრუნვა იგრძნოს.
სერიოზული ავადმყოფობის გამო ადამიანებს სხვა პრობლემების მოგვარების გადადება უწევთ. უფრო მეტიც, მძიმე პერიოდში მომავლის მოვლენებიც იცვლება. მაგალითად, ცოლ–ქმარს სურთ, რომ განქორწინდნენ, ამ დროს ბავშვი საავადმყოფოში ხვდება. მკურნალობა და რეაბილიტაცია მშობლებს აახლოვებთ, ერთმანეთს სხვა თვალით ანახებთ.
შედეგად, მათი ურთიერთობა ლაგდება, განქორწინება კი უქმდება. რა თქმა უნდა, ეს ისტორიაა ბედნიერი დასასრულით. დამეთანხმეთ, „არ არსებობს უბედურება, რომელსაც ბედნიერება არ ახლავს“.
ავადმყოფობა დროს გვართმევს, მაგრამ ამავდროულად მას გვაძლევს. ჩვენ აუჩქარებლად ვფიქრობთ იმაზე, რაც ყოველთვის მეორეხარისხოვანი იყო. უფრო მეტიც, გამოჯანმრთელების შემდეგ ადამიანები ცხოვრებაზე ხედვაზე სრულად ცვლიან. ცხოვრების სრული გადააზრება ხდება.
შემთხვევები ცხოვრებიდან
ამ ზაფხულს ჩემი ნაცნობი კუჭთან დაკავშირებული დაგეგმილი ოპერაციისთვის საავადმყოფოში დააწვინეს. სანამ კლინიკაში იმყოფებოდა, კორონავირუსი აიკიდა. ნაცნობი უკვე 40 წელზე მეტისაა, ამიტომ ვერავინ ამბობდა, თუ როგორ დასრულდებოდა ყველაფერი.
პირველი 5 დღე ყველაფერი იმდენად სავალალო იყო, რომ ჭამაც არ შეეძლო. ამ პერიოდს შიშით იხსენებს, უკვე სიკვდილისთვის ემზადებოდა.
დაავადება, რომელმაც ჩვენი პლანეტა მოიცვა, ადამიანის ცხოვრებას „მანამდე“ და „შემდეგ“ ყოფს. ზუსტად ასეთი ისტორიები სხვა დაავადებებთან, რომლებიც არსად არ გამქრალა, თუმცა ახლა ნაკლებად იხსენებენ. როგორი რთულიც არ უნდა იყოს გახსენება, გახსოვდეთ, რომ ნებისმიერ ცხოვრებისეულ პერიოდს აქვს თავისი პლიუსები და მინუსები. პრობლემებს პირისპირ შეხვდით, ასე უფრო ძლიერი და გამოცდილი გახდებით. მთავარია, არ დანებდეთ და საკუთარ თავზე იზრუნეთ!
„ეს ყველაფერი ნერვებისგანაა!“ – ამბობენ ზოგჯერ, როცა ვინმე ავად ხდება. გვიამბეთ, ფიქრობთ თუ არა, რომ დაავადებას შეიძლება ფსიქოლოგიური მიზეზი ჰქონდეს? თქვენი მოსაზრებები კომენტარებში აუცილებლად გაგვიზიარეთ!
