მეზობლების დახმარება ჩვეულებრივი საქმეა. როცა წლების განმავლობაში გვერდიგვერდ ცხოვრობთ, უახლოვდებით და მეგობრები ხდებით. რთულია კონტაქტი არ გქონდეთ, როცა ყოველდღე ხედავთ, განსაკუთრებით მაშინ, თუ თქვენი შვილები ტოლები არიან. რა თქმა უნდა, ყველაფერი ხდება, მაგრამ ისტორია, რომელსაც დღეს გიზიარებთ, სწორედ ასე მოხდა.
Paparazzi.ge–ს რედაქცია გიზიარებთ ისტორიას, სადაც მეზობლები თითქმის ერთი ოჯახი გახდნენ, მაგრამ ერთმა სამაგალითო შემთხვევამ ყველაფერი შეცვალა.
მეზობლების დახმარება
“დაქორწინების შემდეგ ქმრის დედასთან საცხოვრებლად გადავედით. 1 წლის შემდეგ მეზობლად ახალგაზრდა წყვილი, ჩვენი თანატოლები, გადმოვიდა. მალევე დავმეგობრდით, ურთიერთობა დავიწყეთ. ერთმანეთთან სტუმრად დავდიოდით, დღესასწაულებს ხშირად აღვნიშნავდით. ისე მოხდა, რომ მე და ნატალი თითქმის ერთსა და იმავე დროს დავორსულდით.გასაგებია, რომ ჩვენი შვილებიც დამეგობრდნენ. როცა მათი უმცროსი შვილი 5 წლის იყო, ნატალიმ უკეთესი ცხოვრების მოსაძებნად საზღვარგარეთ წასვლა გადაწყვიტა. მათ ძველი ბინა აქვთ და გარემონტება სურდათ. ტარიელს, მის მეუღლეს, კარგი სამსახური აქვს, მაგრამ რემონტისთვის ფული ვერა და ვერ დააგროვა. ნატალიმ კი აქ სამსახური ვერ იპოვა.როცა საზღვარგარეთ წავიდა, ტარიელი ორ შვილთან ერთად მარტო დატოვა. ვხვდებოდი, რომ შვილებს დედა სჭირდებოდათ. ჩემი დედამთილი უმცროსებს ყურადღებას აქცევდა, სანამ ტარიელი მუშაობდა. ისინი ჩვენთან ჭამდნენ და აქვე ეძინათ, ზოგჯერ შაბათ–კვირასაც რჩებოდნენ. როცა ნატალიმ იტალიაში დამკვიდრდა და ფულის გამოგზავნა დაიწყო, ტარიელმა ბინის გარემონტება დაიწყო.სანამ საძინებელ ოთახს აკეთებდა, ბავშვები დაახლოებით 1 კვირა ჩვენთან რჩებოდნენ. ჩემს ქმარს ოქროს ხელები აქვს, ადრე რემონტებს აკეთებდა. მეზობელს ეხმარებოდა, ხან რაღაც მოჰქონდა, ხან ინსტრუმენტებს აძლევდა, ხან ხელოსნებს ყურადღებას აქცევდა. ეს ყველაფერი ნორმალური იყო, რადგან მეზობლების დახმარება სწორი საქმეა.
დახმარების თხოვნა
ნატალი იტალიაში უკვე მე-5 წელია. ხშირად ჩამოდის, მაგრამ დიდხანს ვერ რჩება. ამბობს, რომ კიდევ ცოტას დააგროვებს და დაბრუნდება. მგონია, რომ ამ წლების განმავლობაში პრაქტიკულად ერთი ოჯახი გავხდით. თუმცა ერთი შემთხვევის შემდეგ, რომელიც ახლახანს მოხდა, ვფიქრობ, ვცდებოდი.დედამთილი ძალიან ცუდად გახდა და საავადმყოფოში დააწვინეს. ქმარმა სწორედ ამ პერიოდში მანქანა იყიდა და ფული მხოლოდ ოჯახის ხარჯებისთვის გვქონდა დარჩენილი. მხოლოდ ქმრის ხელფასამდე გვეყოფოდა. ფული კი სასწრაფოდ გვჭირდებოდა. მთელი დანაზოგი შევაგროვეთ, მაგრამ საკმარისი თანხა მაინც არ გვქონდა. ნატალის დავურეკე. მოვუყევი ჩემი შემთხვევა, ვუთხარი, რომ სასწრაფოდ ფული მჭირდებოდა და 2 კვირით სესხება ვთხოვე.გაჩუმდა, შემდეგ კი მითხრა: „მეგობარო, მაპატიე, მაგრამ ახლახანს მისაღები ოთახისთვის ავეჯი შევუკვეთე და ფული არ მაქვს. საერთოდ, რატომ ნერვიულობ? ეს ხომ შენი დედა არაა, უბრალოდ დედამთილია. ჩათვალე, უცხოა. დაე, ქმარმა მოაგვაროს“.
თავი საზიზღრად ვიგრძენი! ასეთი რამ როგორ წამოცდა! ამ „უცხო ადამიანმა“ ხომ მისი შვილები გაზარდა. ისინი ხომ ბებიას უწოდებენ, მათთვის უფრო ახლობელი იყო. სანამ ნატალი საზღვარგარეთ მუშაობდა, სწორედ ჩემი დედამთილი იყო მისი შვილების დედაც და ბებიაც. ახლა კი რამდენიმე ასი ლარი ენანება. და თან არა სამუდამოდ, არამედ ვალად.რა თქმა უნდა, სხვის ფულს არ ვითვლი, მაგრამ დანაზოგი ნამდვილად აქვთ. ცოტა ხნის წინ ტარიელი ამბობდა, რომ კიდევ ცოტას დააგროვებს და მეორე ბინაზე იფიქრებს. მნიშვნელობა არ აქვს, სისულელეა. უბრალოდ მეწყინა, რომ ადამიანები, რომელთაც ოჯახად მივიჩნევდი, სინამდვილეში არაფრად მაგდებენ. ნუთუ მთელი ეს წლები უბრალოდ მიყენებდნენ, ჩვენ კი უიმედო სულელები ვიყავით?“
რედაქციისგან
სიტუაცია ნამდვილად უცნაურია. ვფიქრობთ, რომ კატეგორიულობა საჭირო არაა. დიახ, მეზობლები არასწორად მოიქცენ, როცა დახმარებაზე უარი თქვეს. საქმე ხომ არა რაღაც სისულელეს, არამედ ადამიანის ჯანმრთელობას ეხება. იქნებ, თავისუფალი ფული მართლაც არ აქვს. რთული სათქმელია, სინამდვილეში როგორ სიტუაციაში იყო.
ერთი მხრივ, უარის მიღება უსიამოვნოა, თან ასეთი კომენტარით. მეორე მხრივ, მეზობლები ვალდებულნი არ არიან, რომ პირველივე დარეკვაზე ფული გასესხონ. გახსოვდეთ, რომ კეთილი ზრახვებით დახმარებისას საპასუხო სიკეთის იმედი არ უნდა გქონდეთ. როგორ ფიქრობთ, ვინ არის მართალი და ვინ მტყუანი ამ სიტუაციაში?
