თითოეულმა ადამიანმა გრძელვადიან ურთიერთობაში შეიძლება თავი შებოჭილად იგრძნოს. ყოველდღიურობა ხშირად დამაბრკოლებელი ქვა ხდება. აი, ცოლი ისტერიკაშია, ქმარი განქორწინებას ითხოვს. როგორ მოვიქცეთ ასეთ სიტუაციაში?
ქმარს განქორწინება სურს
ჩემი მეგობარი ახლა ისეთ სიტუაციაშია, რომ არ შეგშურდება. ქმართან ერთად სრულ ჰარმონიაში ცხოვრობდნენ, ბავშვის გაჩენაზე ფიქრობდნენ. რეპროდუქტოლოგთან სიარული ერთად დაიწყეს. რაღაც მომენტში ქმარმა ცოლთან სერიოზული საუბარი დაიწყო.
ცოლს უთხრა, რომ ყოველდღიურობამ ძალიან დაღალა. უკვე დიდი ხანია თავს შებოჭილად გრძნობს. სურს მეგობრებთან მეტი დრო გაატაროს და ცოლთან ნაკლები. და საერთოდ, განქორწინება სურს.
ცოლი ასეთი განცხადებით შოკირებული იყო. ეგონა, რომ ერთობლივი წყნარი ცხოვრება შესანიშნავად ააწყვეს. აღმოჩნდა, რომ ქმარს ახალგაზრდა კოლეგასთან ურთიერთობა ჰქონდა და მასთან ერთად სავახშმოდაც დადიოდა.
ასეთი ქცევა მისთვის მიუღებელი იყო. თუმცა ქმარი ირწმუნებოდა, რომ ეს მხოლოდ მეგობრული ურთიერთობა იყო. მას შემდეგ ეჭვის ჭია შიგნიდან ღრნიდა.
ამის შემდეგ სამი თვეა ერთად ცხოვრობენ. თითქოსდა ყველაფერი ძველებურადაა. კვლავ რეპროდუქციულ განყოფილებაში იყვნენ. თუმცა ქმარი აშკარად თავის არიდებას და სხვებთან ურთიერთობას ცდილობს. არც შორდებიან და ნდობაც არ აქვთ.
როგორ მოიქცნენ?
რჩევის მიცემა რთულია. ნებისმიერ შემთხვევაში, ასეთი ქცევის მიზეზი უნდა გაარკვიონ. თუმცა ყველა ქალი ამას ვერ შეეგუება. შესაძლოა, სწორიცაა.
ცოლ–ქმარი სულ რაღაც 30 წლის არიან. შვილები არ ჰყავთ, რაც ცხოვრების 180 გრადუსით შემობრუნების ადგილს ტოვებს. პირადად, მე, ასეთ ურთიერთობაში ყოფნის მიზეზს ვერ ვხედავ. თუმცა რამდენიმე მაგალითის შესახებ ვიცი, როცა მამაკაცი კრიზისის დროს თავგადასავლებში გადაეშვა, შემდეგ ინანა და უკან დაბრუნება ითხოვა. მგონი, ყველამ ვიცით ასეთი მაგალითების შესახებ.
რედაქციისგან
ყოველთვის შეიძლება ყველა კავშირის გაწყვეტა, ამაში დიდი ეშმაკობა არაა. და მაინც, ზოგჯერ სჯობს არსებული შევინარჩუნოთ და ეჭვების გამო ყველაფერი არ დავანგრიოთ. ასჯერ გაზომე, ერთხელ გაჭერი. თქვენ როგორ ფიქრობთ?
