ახლახანს ჩემი ქალიშვილი ლიზი კეთილ და კარგ ადამიანზე, ალექსანდრეზე, დაქორწინდა. მათი ბედნიერება ძალიან მიხარია. მალე ახალი ბინისთვის პირველ დეპოზიტს შეიტანენ, მანამდე კი ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობენ. ყველაფერი კარგად იყო, სანამ 2 კვირით დედამთილი არ ესტუმრათ. ლიზას მოვუსმინე და მეტი მოთმინება ვურჩიე, წინააღმდეგ შემთხვევაში იჩხუბებდნენ.
მეტი მოთმინება
სტუმრად ისე, როგორც საკუთარ სახლში
ალეკოს დედა ჯიუტი და რთული ხასიათის ქალია. ერთადერთი შვილი გვიან გააჩინა, მასზე ზრუნვა მარტოს უწევდა. აქედან მოდის სირთულეები.
როგორც კი ახალგაზრდების ბინაში შეაბიჯა, ისე იქცეოდა თითქოსდა აქ თავად არის დიასახლისი და არა სტუმარი. სახლში ყველაფერი საკუთარ ხელში აიღო. სანამ ახალგაზრდები მუშაობდნენ ყველა კარადას გადახედა, რაღაც გადააგდო, რაღაცას ადგილი შეუცვალა. ლიზი ასეთი ქცევით უბრალოდ გაოგნებული იყო.
– თქვენ ხომ სტუმარი ხართ, ასე რატომ ირჯებით? – ლიზიმ დედამთილის დამშვიდება სცდა.
– რა მერე, სულ ლოგინში უნდა ვიწვე? თქვენთან ჯერ კიდევ იმდენია გასაკეთებელი!
დედამთილის სტუმრობიდან 5 დღე გავიდა, ლიზიმ კი არ იცის, რამდენად ეყოფა მოთმინება. დალაგების გარდა ნათესავმა კერძების მომზადებაც საკუთარ თავზე აიღო. ის ცხიმიან და კალორიულ კერძებს ამზადებს. ჩემი ქალიშვილი კი ასეთს არ ჭამს. ვეუბნები: „ცოტა მაინც შეჭამე, ეწყინება“. ქალიშვილი ტირილამდეა მისული. ვხვდები, რომ სჯობს ახლა მოითმინოს, ვიდრე მოგვიანებით საყვედურები მოისმინოს და ურთიერთობის აღდგენას დიდი დრო მოანდომოს.
ახალგაზრდები მოთმინებას გადაეჩვიენ
სულ უფრო ვრწმუნდები, რომ ახალგაზრდა თაობა მომავალზე დიდად არ ფიქრობს. მუდმივად მიწევდა შვილისთვის იმის შეხსენება, რომ ალეკოს დედასთან კარგი ურთიერთობა უნდა შეინარჩუნოს. ეს ხომ ოჯახია.
ალეკოც მეთანხმება. ლიზის ურჩევს, რომ მეტი მოთმინება გამოიჩინოს და ამდენი ნერვი არ დაკარგოს. დედამთილი მალე წავა და უცნობია, როდის ესტუმრებათ კიდევ.
ლიზი ჯერჯერობით თავს იკავებს, მაგრამ ყოველდღე გაღიმება და სიმშვიდის შენარჩუნება უჭირს. ამის ნაცვლად უკვე იმაზე მუშაობს, როგორ უთხრას დედამთილს, რომ ამ სახლის დიასახლისი თვითონაა.
აღარ ვიცი, რა ვქნა და როგორ დავეხმარო. ერთი მხრივ, არაფრის გაკეთება არ შემიძლია. მეორეს მხრივ, ქალიშვილის ტანჯვასაც ვეღარ ვუყურებ. მათ ურთიერთობაზე ვნერვიულობ. ბოლოს და ბოლოს, დედამთილია.
