მშობლებისთვის შვილები ყოველთვის ყველაზე საუკეთესოები და საყვარლები არიან. ასეთია დედებისა და მამების სიყვარულის ბუნება. ყველაზე საბრალო ადამიანიც კი თავისი არასწორი გადაწყვეტილების გამო მოიპოვებს მშობლების თანაგრძნობას და გაგებას. ჩვენმა მკითხველმა შეძლო საკუთარ თავში ძალები ეპოვა და სწორი არჩევანი გაეკეთებინა.

საბრალო ადამიანი

“ჩემმა ვაჟმა ცოლი შვილის გაჩენიდან თითქმის ერთ წელიწადში მიატოვა. ვფიქრობ, რომ იგი სულმდაბლად და ამაზრზენად მოიქცა. აღარ ვიცი, მასთან როგორი დამოკიდებულება მქონდეს მომავალში. ჩემი რძალი არაა შეძლებული ოჯახიდან. ის მშვიდი და შრომისმოყვარე ქალია.2000-იანებში მძიმე ეკონომიკურ მდგომარეობას ჩვენი ოჯახური პრობლემებიც დაერთო თან, ქმარმა ვეღამ გაუძლო წნეხს და სახლიდან წავიდა. საერთო ჯამში, მას არ ვადანაშაულებ. ვაჟი მარტომ აღვზარდე, მან სწავლაზე ხელი ჩაიქნია, მთელ დროს მეგობრებთან ატარებდა. მეზობლები მასზე ბევრ საშინელებას მიყვებოდნენ, თუმცა მაშინ მძიმე პერიოდი იყო. შვილთან ურთიერთობის გარკვევისთვის ძალა და ნერვები აღარ მყოფნიდა და ყველაფერი ბედისწერას მივანდე.

ასაკის მატებასთან ერთად ვაჟი დასერიოზულდა, სამსახურიც კი იპოვა. შემდეგ მან ანანო გაიცნო. მათ მალევე დაიწერეს ჯვარი და ცალკე გადავიდნენ საცხოვრებლად. მძახალთანაც საერთო ენა გამოვნახე. მოკლედ, შვილის ბედზე აღარ ვჯავრობდი. ცოტა ხანში კი ნიკომ ოჯახი მიატოვა. თავიდან მოიმიზეზა, რომ ცხოვრებისეული ორიენტირებისთვის უნდა გადაეხედა. იგონებს, რომ ეს ყველაფერი დროებითია და იგი მალე დაუბრუნდება ცოლ-შვილს. მე სხვა რაღაცას ვეჭვობ, ამასთან რძალმა მის ტელეფონში რამდენიმე გამოტოვებული ზარი ნახა უცხო ნომრიდან.გაირკვა, რომ ნიკოს საყვარელი ჰყავს, რომელიც მისგანაა ორსულად. როგორ შეიძლება კაცმა ასეთი უპატივცემულობა გამოხატო ცოლ-შვილის მიმართ? მეუღლეები დაშორდნენ, რძალი დედამისთან გადავიდა. დიდხანს ვერ ვბედავდი მისი და ჩემი შვილიშვილის მონახულებას. ბოლოს თავი ხელში ავიყვანე და ანანოს სოციალურ ქსელში დავუკავშირდი. მალევე მათ ვესტუმრე. ისინი ძალიან მოკრძალებულად, თუმცა სისუფთავებაში ცხოვრობდნენ.შვილიშვილი სამზარეულოში იჯდა და წყალწყალა წვნიანს ჭამდა. ეს საშინელება იყო. გაირკვა, რომ ქეთის ფინანსურად ძალიან უჭირდა, ნიკო ალიმენტებს შვილს ხშირად არც კი უხდიდა. გადავწყვიტე, რომ თეატრში სიარული შემეწყვიტა და იმ ფულით რძალს და შვილიშვილს დავხმარებოდი. მომდევნო დღეს ვაჟს ვესაუბრე და კარგად გამოვლანძღე, ის ხუმრობით ცდილობდა თავის მართლებას და ურცხვად მატყუებდა. ნიკომ მითხრა, რომ ყურადღება “ძველი ოჯახიდან” ახალზე უნდა გადაეტანა, კრედიტით მანქანა შეეძინა.

მან მიყვირა და დამპალი მიწოდა მას შემდეგ, რაც გაიგო, რომ ანანოს ფინანსურ დახმარებას ვუწევდი. კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი, რომ ჩემი შვილი ლაჩარი და მოღალატეა. ის ჩემგან არაფერს იმსახურებს. მეორე რძლის გაცნობის სურვილი საერთოდ არ მაქვს. ახლა ანანო- ჩემი ერთადერთი ქალიშვილია.