საზღვარგარეთ ცხოვრება შეუქცევადად შეიცვალა. გიამბობთ, რას ვნანობ ყველაზე მეტად

0
531

„1 თვის შემდეგ მივხვდი, რომ საზღვარგარეთ ფულის შოვნა კი არა, მისი დახარჯვა მსურს“ – გავიგონე დისგან ტელეფონში საუბრისას. ქეთი უკვე 7 წელია ჩეხეთში საცხოვრებლად გადავიდა. მისმა მონაყოლმა ამბებმა უცხო ქვეყანაში ცხოვრების შესახებ ჩემი შეხედულებები შეცვალა.Paparazzi გიამბობთ, რა იცვლება შეუქცევადად, როცა საზღვარგარეთ საცხოვრებლად გადადიხართ. აღმოჩენები, რას წარმოადგენს უცხო ქვეყანაში ცხოვრება სინამდვილეში!

ცხოვრება უცხო ქვეყანაში

„თავიდან დაბნეულობას, თავბრუსხვევას და გაოცებას ვგრძნობდი. ასევე ცნობისმოყვარეობას, ინტერესს, გაოცებას, ნოსტალგიის შეტევებს, დაბნეულობას!“ – ასე აღწერა ჩემმა დამ უცხო ქვეყანაში ცხოვრების პირველი თვეები.რა თქმა უნდა, ყველაფერი ძალიან ინდივიდუალურია! თითოეულ ადამიანს საკუთარი გამოცდილება აქვს. ენის საკითხი ყველას ეხება, ვინც ქვეყანას იცვლის. ადამიანი, რომელიც საცხოვრებელ ადგილს დროებით ან სამუდამოდ იცვლის, იმ ქვეყნის კულტურა და ენა უნდა შეისწავლოს, სადაც ცხოვრობს.ვისაც მშობლიური ენის შენარჩუნება სურს, მეგობრებთან და ოჯახებთან ამ ენაზე საუბარს აგრძელებს. ნებისმიერ შემთხვევაში, როცა უცხო ქვეყანაში დიდხანს ცხოვრობთ, ტვინი შეგუებას იწყებს. დროთა განმავლობაში არა მხოლოდ ყველაფერს ხვდებით და კარგად ლაპარაკობთ, არამედ უცხო ენაზე ფიქრს იწყებთ.

მშობლიური ენის შესახებ: სავარაუდოდ, არ დაგავიწყდებათ, თუ სახლში და ახლობლებთან ამ ენაზე საუბარს გააგრძელებთ. ემიგრაციაში დაბადებულ ბავშვებს მარტივად შეუძლიათ მშობლიური და უცხო ქვეყნის ენების შესწავლა. აქ, ყველაფერი ოჯახის ღირებულებებზეა დამოკიდებული.ზოგჯერ უცხო ქვეყნიდან ჩამოსულ ადამიანს მშობლიურ ენაზე ძველებურად კარგად საუბარი უჭირს. საუბარში შეიძლება უცხო სიტყვა წამოცდეთ. ეს ნორმალურია. „ინტერნეტის გამოჩენის შემდეგ მშობლიური ენის შენარჩუნება რთული არაა, მაგრამ კაზუსები ხდება“ – გავიგონე ნაცნობისგან, რომელიც 22 წელია ისრაელში ცხოვრობს.„ჩემოდანი არა უბრალოდ ნივთების ადგილი გახდა“ – მითხრა დამ. თავიდან ქეთი ფიქრობდა, რომ ჩემოდნიდან ნივთებს კარადაში დაალაგებდა, ჩემოდანს სადმე შორს მოისროლებდა, მაგალითად, კარადის თავზე. ასე არ მოხდა! ემიგრაციამ თითქოსდა მუდმივობის სიყვარულისგან გაათავისუფლა.„ახლომდებარე ადგილების დათვალიერება მსურს. არა მხოლოდ ახლოს! ბერლინი, დრეზდენი, ვენა. ხომ არ წავიდე ალპებზე? ბინის ხშირად გამოცვლა მსურს. ეს მიპყრობს და დიდ სიამოვნებას მანიჭებს. არ გამიკვირდება, თუ ჩეხეთიდან გერმანიაში ან ავსტრიაში ცხოვრება მომინდეს“ – ქეთიმ თავისი ფიქრები გამიზიარა.

„ჩვენს ფასებს ყოველთვის ჩეხეთის ფასებს ვადარებ. ვფიქრობდი, რომ ეს 2-3 წელიწადში გაქრებოდა, მაგრამ უკვე 7 წელი გავიდა, და თავში მაინც ვალუტის კურსს ვინახავ!“ – გააგრძელა დამ.საინტერესოა, რომ ემიგრაციაში (ქვეყნიდან გამომდინარე) დროს სხვანაირად ეპყრობიან. მაგალითად, საფრანგეთში ნახევარი საათით დაგვიანება ნორმაშია. ესპანეთში უფრო დიდხანს შეიძლება დაიგვიანონ. აშშ–ში არ შეიძლება ადამიანი კაფეში დაპატიჟოთ და პირდაპირ წახვიდეთ. იქ ყველა განრიგის მიხედვით ცხოვრობს.სხვა ქვეყანაში გათბობის პრობლემებიც გვხდება. ამის შესახებ არა ჩემმა დამ, არამედ მეგობარმა ნატალიმ მიამბო, რომელიც პარიზში ცხოვრობს. ზამთარში ბინებში ნორმალური ტემპერატურა +18 გრადუსია. სწორედ ამიტომ, ყველანაირი ღვეზელის გამოცხობა უყვართ. ღუმელის გახურებით ბინა უფრო თბება.

იაპონიაში გამათბობლებს და კონდიციონერებს მხოლოდ იმ ოთახებში რთავენ, სადაც დიდ დროს ატარებენ. მათ შორის სწრაფად გავლა მოგიწევთ, როგორც მაცივრის გასწვრივ. სახლის იმ ნაწილის გათბობა, სადაც დროს არ ატარებთ, ეკონომიის და ეკოლოგიის კუთხით გონივრული არაა.ემიგრაციის წინააღმდეგ მთავარი არგუმენტი, რომელსაც ხშირად ახსენებენ: იქ არავის სჭირდები. „ეს სრული სიმართლეა. თქვენ არა მხოლოდ ჩვეულ სამუშაოს, ურთიერთობის წრეს კარგავთ, არამედ სასეირნო გზებს, ჩვეულ მაღაზიებს. სუნები, ყვავილები, ძველი გემოებიც იკარგება.”

„პატარა საიდუმლოს გაგიმხელთ: არასდროს არავის სჭირდები. მხოლოდ საკუთარ თავს. ბევრს დაკარგავთ, მაგრამ მიხვდებით, რომ ყველაფერი შესაძლებელია. ახალი სამყარო მთლიანად გშთანთქავთ. ზუსტად იგრძნობთ, რომ მატერიალური წარმატება ყველაფერი არაა“ – დაასრულა თავისი ამბავი დამ.როდის შეიძლება იგრძნოს ნოსტალგია უცხო ქვეყანაში გადახვეწილმა ადამიანმა? ყველას თავისი დრო აქვს, მაგრამ ამას აუცილებლად იგრძნობთ. და მაინც, ყოველთვის გვიზიდავს ადგილი, საიდანაც მოვდივართ.

რა თქმა უნდა, უცხო ქვეყანაში ცხოვრება შეიძლება ტკბილი არ იყოს, ზოგისთვის სამოთხეა. ყველაფერი ინდივიდუალურია. ყველას საკუთარი დადებითი და უარყოფითი მხარეები აქვს. ნებისმიერ შემთხვევაში ეს კოლოსალური გამოცდილებაა და საზღვრების გაფართოება ამ სიტყვის მთელი გაგებით.უცხო ქვეყანაში რომ გადახვიდეთ და იცხოვროთ, გარკვეული ხასიათის თვისებები უნდა გქონდეთ. ამბობენ, თუ უცხო ქვეყანაში 6 თვე იცხოვრებთ, თავს აქ „უცხოდ“ იგრძნობთ და მიხვდებით, რომ „თქვენი ქვეყანა არაა“. ეთანხმებით ამ მოსაზრებებს?