ზოგიერთი მამაკაცი დღემდე უარყოფს, რომ დიასახლისობა პროფესიაა. კერძების მომზადება, სახლის დალაგება, ტანსაცმლის რეცხვა და დაუთოება ყველა ამოცანა არაა, რასაც ყოველდღე დედა, ცოლი ან ბებია ასრულებს. ოჯახში ბავშვის ყოლა ქალის დატვირთვასა და პასუხისმგებლობის ხარისხს რამდენჯერმე ზრდის.ნანამ კარგად იცის, რას ნიშნავს დიასახლისობა, თუმცა მისი ქმარი ამაში სირთულეს ვერაფერს ხედავს და მუდმივად აკრიტიკებს. ადრე თუ გვიან ყველაფერი მთავრდება. Paparazzi გიამბობთ, რა მოხდა ნანას ცხოვრებაში და რა გავლენა მოახდინა ამან ქმართან ურთიერთობაზე.
პროფესია დიასახლისი
როცა ნანა დედა პირველად გახდა, დარწმუნებული იყო, რომ ახალ როლს წარმატებით გაუმკლავდებოდა. სახლის საზრუნავი არ ადარდებდა – ყველაფერი მოესწრება. პარალელურად დისტანციურად მუშაობას აგრძელებდა. ქმარი კმაყოფილი იყო: სახლი დალაგებულია, ტანსაცმელი იდეალურად დაუთოებული, საჭმელი ყოველთვის ცხელი.სიტუაცია მკვეთრად შეიცვალა, როცა ნანამ მეორე შვილი გააჩინა. უფრო ზუსტად, ერთდროულად ორი შვილი. არც თავად და არც მისი მეუღლე სამი შვილის ყოლას არ აპირებდა. ვერაფერს გახდებოდნენ: „ყველაფერი ღვთის ნებაა!“
ორი პატარა ბავშვი ხელში და პირველკლასელი ქალიშვილი, ბევრი საშინაო საქმე და სამუშაო, რომელზეც ნანამ უარი არ თქვა. დაახლოებით ასე გამოიყურებოდა ნანას ცხოვრება მეორე მშობიარობის შემდეგ. აბსოლუტურად ყველაფერი ხელიდან უვარდებოდა. ხან ფაფა ეწვოდა, ხან რძე ეღვრებოდა, ხან უთოს ჩართულს ტოვებდა და ქმრის მორიგ პერანგს წვავდა.მეუღლე ცოლის „მორიგი გამოხტომის“ ატანას არ აპირებდა. დაჟინებით მოითხოვდა, რომ ნანას სამსახურზე უარი ერთქვა, სანამ შვილები არ გაიზრდებოდნენ. „ნანა, ვერ გაუმკლავდები! შეხედე, როგორ გამოიყურება ჩვენი ბინა. ნაგავსაყრელია! როდის აპირებ დალაგებას?“ანტონი მცირე მიზეზის გამოც ცოლს აკრიტიკებდა. ყველა უბედურებასა და უსიამოვნებაში მხოლოდ ნანა იყო დამნაშავე. მას მხოლოდ ქმრის თავდასხმების მოთმენა და საქმესა და ბავშვების მოვლაზე კონცენტრირება შეეძლო. ყველაზე გამძლე ქალის მოთმინებაც ადრე თუ გვიან მთავრდება.
კრიტიკული წერტილი – ეს მაშინ მოხდა, როცა ოჯახი ანტონის იუბილეს აღნიშნავდა. მრგვალი თარიღი – 40 წელი. ნანა ქმრის გარშემო პეპელასავით დაფრინავდა, ჯარისკაცების ასეულისთვის კერძები მოამზადა და სახლი იდეალურად დაალაგა. როცა სტუმრები მოვიდნენ, ქალმა დალაგება დაიწყო, შემდეგ ბავშვების დასაძინებლად წავიდა.პატარებს ძლივს ჩაეძინათ, რომ კედლის მიღმა ყვირილი გაისმა: „ნანა! აბა აქ მოდი! როგორც ჩანს, მთავარი საჩუქარი დაგავიწყდა!“ საწყალმა ქალმა ვერ მოითმინა, ყვირილზე გამოიქცა და სწრაფად უთხრა: „ანტონ, გაჩუმდი ახლავე! ბავშვებს ვაძინებ და არ გამიღვიძო!“
საქმის ასეთი შემობრუნება ნასვამ კაცს არ აწყობდა: „რის უფლებას აძლევ საკუთარ თავს? ახლავე ბოდიში მომიხადე! თუ დაგავიწყდა, ვის მოაქვს სახლში ფული?“ ნანას მეუღლისთვის შეწინააღმდეგება სურდა, მაგრამ უძლურებისგან იატაკზე დაეცა. გასაკვირი არაა, რომ ასეთი რთული დღის შემდეგ გონება დაკარგა, მთელი დღე ხომ ლუკმაც არ ჰქონდა ნაჭამი!მომხდარმა ანტონი გამოაფხიზლა. მაშინვე სასწრაფო დახმარება გამოიძახა და ცოლი დივანზე დააწვინა: გონზე არ მოსულა. საავადმყოფოში უთხრეს, რომ ქალი იმდენად ენერგიისგან დაცლილია, რომ სახლში ვერ გაუშვებდნენ. დასვენება და სპეციალისტების დახმარება სჭირდება.
გონების განათება – როცა ანტონი ცოლისთვის ნივთების შესაგროვებლად სახლში დაბრუნდა, მაგიდაზე ღია ბლოკნოტი დაინახა. გვერდი მთლიანად ამოცანებით იყო გავსებული, რომელიც ნანას დღეს უნდა შეესრულებინა. წაიკითხა და გაოგნდა, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია დროის თითოეული წუთი.„ღმერთო, რატომ არ ვაფასებდი იმას, რასაც ნანა აკეთებდა? დაჯდომის დროც არ ჰქონდა!“ – გაიფიქრა ანტონმა. მტკიცედ გადაწყვიტა, რომ ყველაფერს გააკეთებს ცოლის ცხოვრების შესამსუბუქებლად, მაგრამ მეორე დღეს ჩაეძინა, საუზმის გაკეთება და უფროსი ქალიშვილის სკოლისთვის მომზადება გამოტოვა.
საბედნიეროდ, სიდედრი დილით ადრე დასახმარებლად მოვიდა და ყველაფერი გააკეთა. როცა ანტონი სამზარეულოში გამოჩნდა, მრავლისმეტყველად შეხედა და უთხრა: „იცი, ანტონი, ჩემი ქმარიც შენნაირი იყო. ფიქრობდა, რომ დიასახლისობა ყველა ქალის ვალდებულებაა. წლების შემდეგ მიხვდა, რომ ეს ნამდვილი მოწოდებაა, მძიმე შრომა, პროფესია. მჯერა, რომ ოდესმე შენც მიხვდები!“„უკვე მივხვდი, ქალბატონო ლარისა, უკვე მივხვდი“ – ჩაიჩურჩულა პასუხად ანტონმა. მაშინვე საავადმყოფოში გაეშურა, რომ ცოლისთვის პატიება ეთხოვა.
ცხოვრებისეული სიბრძნე: რას გვასწავლის ეს ისტორია? – ქმრები ცოლების მძიმე შრომას ხშირად არ აფასებენ. ძველებურად თვლიან, რომ სახლის დალაგება და კერძების მომზადება მხოლოდ ქალის საქმეა. მსგავსი ისტორიები აჩვენებს, რომ ასე არაა.ოჯახში მხარდაჭერა და ურთიერთდახმარება, მოვალეობების მკაფიოდ განაწილება და მოლაპარაკების უნარი ძალიან მნიშვნელოვანია. ამის გარეშე ნებისმიერი ქორწილი კოშმარად გადაიქცევა, რომლის გადატანა ყოველდღე ერთ–ერთ მეუღლეს მოუწევს. კარგია, რომ ანტონმა დასკვნების გაკეთება შეძლო. შეძლებს ცოლი მის პატიებას? როგორ ფიქრობთ, როგორ დასრულდება ეს ისტორია?
