ქმარი მოლოდინით დაიქანცა, სხვა ქვეყანაში მელოდება, მე კი ვერ მივდივარ, მესამე დღეა არ მიძინია.

0
505

ალბათ, ერთ-ერთი ყველაზე საშინელი გრძნობაა ყოვლისმომცველი განგაშის, შფოთვის, მოსალოდნელი უბედურების განცდა. ამ დროს ყველაზე მეტად გსურს ოჯახთან ერთად ყოფნა და ნათესავებთან განშორება ნამდვილად არ არის ის, რაც შეიძლება გინდოდეს. .მაგრამ საზღვრები ნელ-ნელა იხურება და პანიკა იწყებს მაქსიმალურ ფაზაში გადასვლას. რა უნდა ქნა ამ დროს, თუ გვერდით ძვირფასი ადამიანი არ გყავს? არ შეგიძლია ჩაეხუტო და თქვა, რომ ყველაფერი კარგად იქნება. პაპარაცის დღევანდელ სტატიაში ასეთი ამბავია:

ახლობლებთან განშორება

ჩვენ რუსეთში ვცხოვრობთ. ჩემი ქმარი საზღვარგარეთ მუშაობს, შოტლანდიაში. ის თანამედროვე ტექნოლოგიების შესანიშნავი სპეციალისტია. ისე მოხდა, რომ 2 თვის წინ მივლინებაში წავიდა პროექტის წარმოებაში ჩასაშვებად.ამ მომენტს დიდი ხნის განმავლობაში ველოდით და პერსპექტივაც კარგი იყო, მაგრამ რაც გავიგეთ, რომ საზღვრები დაიხურა, ჩემი ქმარი იქ ჩარჩა, მე კი აქ ვარ მარტო და ძალიან მეშინია. მესამე ღამეა არ მიძინია, საჭმელსაც ვერ ვჭამ. ხანდახან მირეკავს ხოლმე, მაგრამ ეს დიდად ვერ მამშვიდებს. ფაქტია, რომ ბიზნესზე ფიქრიც აღარ შეიძლება, ყველაფერი თავდაყირა დადგა.

ამასობაში ფულის პრობლემებიც დამეწყო. უცხოური ვალუტა სულ ქმარმა წაიღო, მე მხოლოდ ადგილობრივი თანხა მქონდა. გადმორიცხვაც შეუძლებელია. ან რად მინდა ფული, გარეთ გასვლა არც მინდა.ვის მივმართო დახმარებისთვის? უბრალოდ სიმშვიდე მინდა. მინდა, რომ მხოლოდ კარგზე ვიფიქრო, მაგრამ არ გამომდის.”

რა შეიძლება ვურჩიოთ? – პირველ რიგში უნდა გამაგრდეს, რაც შეიძლება ხშირად ეკონტაქტოს მეუღლეს, სხვა კეთილისმსურველებს, ჩართოს სასიამოვნო ფილმები და მუსიკა. მოკლედ, მაქსიმალურად უნდა გადაიტანოს ყურადღება სხვა რამეზე.შეაცადოს მოამზადოს რამე გემრიელი კერძი. პაპარაცის სტატიებში ბევრი ბიუჯეტური, მრავალფეროვანი და გემრიელი კერძი მოიძებნება, დაიწყოს სახლის მოწესრიგება. მოკლედ, მაქსიმალურად უნდა შეეცადოს ყურადღება სხვა რამეზე გადაიტანოს და მშვიდად დაელოდოს ცვლილებებს.

იმედი გვაქვს, მალე ყველაფერი დასრულდება და მეუღლის ნახვას შეძლებთ, უმჯობესია, თავად გაფრინდეთ მასთან. ყველაფერი კარგად იქნება!