შვილმა მკაცრად მითხრა, რომ არ მეჩქარა ლტოლვილის სტატუსის მიღება, მე კი მთელი სხეულით ვცახცახებდი.

0
483

ბევრი ჩვენგანი ფიქრობს, თუ როგორ მოიპოვოს ლტოლვილის სტატუსი. ეს არის განსაკუთრებული მდგომარეობა, რომელსაც ბევრი სირთულე ახლავს თან. თუ სასწრაფოდ გიწევთ საცხოვრებელი ადგილის შეცვლა, პაპარაცის დღევანდელი სტატია შესაძლოა, გამოგადგეთ.

როგორ მივიღოთ ლტოლვილის სტატუსი

ადამიანები, რომელთაც მოუწიათ საკუთარი ქვეყნიდან გაქცევა, ბევრი პრობლემის წინაშე აღმოჩნდებიან ხოლმე. ყველა ქვეყანას თავისი წესი აქვს და ის არ არის ყველასთვის გასაგები.ასეა, თუ ისე, ადამიანები ხშირად ეჯახებიან პტსა – პოსტტრავმულ სტრესულ აშლილობას, მითუმეტეს მაშინ, თუ ის ომსა და საშინელებას გაექცა. მათ აღარ აქვთ სახლი, მანქანა, ქონება, დაკარგეს საყვარელი ადამიანი. ლტოლვილის რეალობა სრულიად დამახინჯებულია და უჭირთ როგორც ფიზიკურად, ისე მორალურად.

პტსა სიმპტომები – ის კლასიფიცირდება როგორც დაავადება და ვლინდება ფიზიკური სიმპტომებით. მაგალითად, მუდმივი შიში, დაძაბულობა, ხვალინდელი დღის შიში… რაც ხშირად იწვევს აგრესიულ ქცევას, რომელსაც შემდეგ სრული აპათია ცვლის.ყველაზე მეტად ზარალდებიან ბავშვები, რადგან მათ ბოლომდე არ ესმით რა ხდება. ნებისმიერი მკვეთრი ხმა ხდება ტრიგერი მათთვის. ეს არის განსაკუთრებული სიგნალი, რომელიც მომხდარს ახსენებს და იწვევს მძაფრ შიშებს. პტსა-თი დაავადებულ ადამიანებს სჭირდებათ სპეციალისტის დახმარება და ლტოლვილებს განსაკუთრებული მოპყრობა სჭირდებათ. სამწუხაროდ, არის შემთხვევები, როდესაც ისინი უხეშად იქცევიან, რაც სავარაუდოდ ასეთი სტრესის შედეგია.ეს არის ფსიქოლოგიური მდგომარეობა, როდესაც ადამიანი ვერ იღებს პასუხისმგებლობას თავის ქმედებაზე და ზოგადად ცხოვრებაზე. ისინი თითქოს მადლიერებით არ იღებენ მოხალისეების დახმარებას და ზრუნვას. თუმცა, ეს ასე არ არის და სტრესის შედეგია.

რჩევა რედაქციისგან: თუ თქვენ მოგიწევთ ლტოლვილებთან ურთიერთობა, იცოდეთ, რომ მსგავსი რეაქციები ბუნებრივია. ნუ მოსთხოვთ მას გამბედაობას და გმირობას, რადგან არ აქვს ამის რესურსი. ამას გარდა, ისინი ეჯახებიან იდენტობის კრიზის. რა არის ეს?წარმოიდგინეთ ქალი, რომელიც მრავალი წლის განმავლობაში თავისი საქმით იყო დაკავებული. მუშაობდა მზარეულად, მკერავად, მასწავლებლად, სტილისტად… ერთ წამში კი ყველაფერი დაკარგა. აღარ აქვს საკუთარი სახლი, აღარც სამსახური, აღარც შემოსავალი. ის გახდა “არავინ” და დაკარგა სოციალური სტატუსი საზოგადოებაში. ახლიდან ამ ყველაფრის დაწყება კი ძალიან რთულია. ექსპერტები თვლიან, რომ ახალ პირობებთან ადაპტაციას მინიმუმ ერთი წელი სჭირდება.

ეს ყველაფერი უნდა გაითვალისწინოს ლტოლვილთა მასპინძელმა ქვეყანამ. ადამიანები აღმოჩნდნენ ჩიხში და ვერ პოულობენ გამოსავალს. ამიტომ სჭირდებათ განსაკუთრებული თანადგომა და დახმარება. თქვენ რას ფიქრობთ ამ საკითხზე? გაგვიზიარეთ კომენტარებში.